czy sa tutaj mamy z depresja?

jak sobie radzicie?chodzicie na terapie?

jagodą 369, ale nie wim czy cos ci to da, bo jej nic nie pomaga, nawet psy zaczęła topic w wiaderku.

kurcze a przedwczoraj w moim mieście matka rzucila sie z okna :( urodzila 4 dziecko i tego nie wytrzymała.

to nieźle pocieszyłaś osobę z depresją

ja jestem mamusia od 17miesięcy, przeszłam depresję poporodową, ale nie leczyłam się, bo tak naprawdę nie było na to czasu, bo z kim zostawić dziecko, oj pamietam jak te chcile bardzo bolały, całly czas panicznie się boję ze to powróci, dlatego tak bardzo sie boje 2ciaży, miałam 2ataki nerwów gdzie o mało dziecku nie zrobiłam krzywdy, ale jakos z tego wyszłam, ale chyba nie do końca, ale cierpliwie czekam, czekam, ...

Wybrałam się dwa razy do psychologa po porodzie, ale za każdym razem mijało się to z moimi oczekiwaniami. Ja zwyczajnie chciałam, żeby psycholog utwierdził mnie w tym, że dobrze sobie radzę jako mama, że chwile wątpliwości i załamania przeżywa każda z nas, no i żebym w końcu uwierzyła w siebie i nie przejmowała się opiniami innych. Tymczasem trafiłam na takich, co chcieli się mnie szybko pozbyć i wyglądali na lekko znudzonych moimi opowieściami. Nikt kompetentny nie stwierdził u mnie depresji poporodowej, ale skoro miewałam myśli samobójcze praktycznie codziennie, niemal fizycznie bolały mnie spojrzenia przechodniów na moje dziecko (bałam się strasznie, że coś robię nie tak) i budziłam się co rano z rozpaczą, że znów muszę przeżyć kolejny dzień, to chyba jednak była depresja. Powoli, powoli samo przeszło wraz z tym, że coraz pewniej czułam się w roli mamy. Wiadomo jednak, że macierzyństwo stawia przed kobietami coraz to nowe wyzwania. Oswoiłaś się z pielęgnacją i żywieniem, czeka Cię wychowanie dziecka na szczęśliwego, dobrego człowieka... Tak czy siak najgorsze już za mną, jakoś dałam radę sama. Wygadanie się przyjaciółce trochę pomaga. Tak samo jak niestety słodycze, które z bólem serca prawie całkowicie odstawiłam, bo zajadanie smutków sprawiło, że przytyłam 8 kg tej zimy. A Ty, Autorko? Co przeżywasz? Napisz trochę więcej o sobie.

z ta depresja poporodowa to jest dziwna sprawa. myslalam, ze maja ja tylko kobiety, ktore wpadly i bardzo nie chcialy tego dziecka. pozniej maja zal do calego swiata, ze znalazly sie w takiej sytuacji. moja znajoma bardzo dlugo czeakala na dziecko. jak w koncu urodzila to codziennie chodzila w skowronkach. wiadomo, ze byla przemeczona, ale bardzo szczesliwa.

No, niekoniecznie. Czasem jest tak, że czeka się bardzo na dziecko i w związku z tym widzi przyszłość z dzieckiem w różowych kolorach, a rzeczywistość jest tak różna od tych wyobrażeń, że kończy się to deprechą.