DDA - perfekcyjna pracoholiczka

Jestem DDA. Moi rodzice byli(są) alkoholikami. I wlasciwie jakos udaje mi sie z tym zyc gdyby nie coś co mi przeszkadza od pewnego czasu. Otóz juz w dzieciństwie postanowiłam sobie że będe inna - udało mi się. Mam wspaniałą rodzinę , męża , dzieci i własną firmę. Firmę która była , jest spełnieniem moich marzeń. I to jest teraz mój najwiekszy ból. bo czuję że zatracam się w pracy. Nic inne nie jest ważne , tylko praca , tylko moja firma. Wszystko inne zeszło na dalszy plan , ja pracuję pracuję pracuję, nic nie jem , bo nie czuję głodu , nie czuję pragnienia bo .... pracuję i to mi daje życie. Weekendy są dla mnie koszmarem , czekam jak zbawienia poniedziałku bo mogę powrócić do pracy , do mojej ukochanej firmy. wiem , czuję że to stało się moją obsesją ale nie umiem chyba juz inaczej żyć. Powiedzcie mi czy to ze jestem taką pracoholiczką może mieć związek z moim syndromem DDA?