Co ze sobą zrobic...?

Nie mam pracy, nie mam pomysłu na życie, jestem na utrzymaniu rodziców którym sie nie przelewa... szukam pracy ale nie mogę jej znaleść... co zrobić ze swoim życiem bo czuję się z tym fatalnie aż mi się żyć odechciewa...:(

up..

nie mogę pocieszyć gdyż sama mam czarniejsze myśli i poglądy o życiu nie wiem czy innym jest lżej czy po prostu udają i nie chcą się przyznać że jest żle

też jestem w takiej sytuacji i chuj z tym wszystkim

mnie najbardziej denerwuje to, że ludzie młodzi chca pracować, zarabiac jakos sie usamodzielnic ale Polska im tego nie zaoferuje nie zaoferuje im głupiej pracy... każdy kto chce iśc do pracy powinien miec prace....

Czuje się przez to gorsza od wszystkich znajomych którzy studiuja jedni drudzy pracują a ja na pytanie "co slychać" zadawane co tydzień nie mam co odpowiadać... bo u mnie sie nic nie zmienia... każdy dzien wygląda tak samo żle...

na założenie firmy trzeba mieć kilka albo kilkanaście tysięcy które trzeba najpierw jakos zarobić

też mam tak samo, chce pracować , i to bardzo, ale niestety nie ma tej pracy,szukam,, staję na głowie żeby ja zdobyć, chodze na rozmowy , osobiscie i lipa , nic tylko załamac rece, isa inni ot tak dostaje, i jakl tu zyc?

otóz to... robię to samo co ty... do tego nie raz sie wstydu najadłam chodząc i pytając o jakas prace wręcz prosząc sie i nic...;/

macie jakies pomysły na zaradzenie tej sytuacji?

W tamtym roku wyjechalam na kilka miesiecy do pracy za granice, bo tez niemoglam niczego tutaj znalezc. Zarobilam troche kasy i wrócilam. Chcialam sie w koncu usamodzielnic, no bo jak dlugo mozna mieszkac ze starymi. Chcialam wynajac mieszkanie, znalezc prace i zyc w koncu na wlasna reke. Szukalam przez 3 miesiace, nie wynajelam mieszkania, bo po co, jak nie ma roboty. W koncu roztrwonilam wszystkie pieniadze i znowu zostalam z niczym. Piprzony kraj.