eklektyczne uniesienie

z nabożną czcią i poczuciem znikomości wobec nieprzeniknionego absolutu podczas godnego i etycznie nieskazitelnego składania codziennej ofiary w promieniującej dostojnością, epatującej podniosłą oraz patetyczną atmosferą przewspaniałej Świątyni omnipotentnego Fekala, niczym Wielki Demiurgos tak bezkrytycznie wielbiony przez wybitnego prozaika Brunona Schulza kreujący swe niedoścignione przez pseudo-magów dzieła po tym, jak stolec, który stał się naczyniem dla nie dającej się ogarnąć mocy owego Boga opuścił me niegodne trzewia doznałem niepowtarzalnego uczucia oświecenia, epifanii i ekstatycznej radości, widząc doskonały, grecki kształt świeżo uformowanego kl.o.t.za nie mogłem zrobić nic innego jak tylko podnieść ową wielokolorową, mieniącą się wszystkimi kolorami tęczy pryzmatyczną filakterię i dokonać wchłonięcia jej moim brudnym otworem gębowym, mlaskając przy tym jak świnia pędzona przez Izraelitę na żyzne pastwiska, równolegle odczuwając ostateczne spełnienie swej egzystencji oraz wrażenie zjednoczenia się z najwyższą hipostazą plotyńskiej Jedni