Poznałam faceta... ale nie chcę mnie poznać bo jestem za młoda :(

Ja mam 18 a on 23. Szuka kogos w wieku 20-29 :( co za debil

Rozsądny, a nie debil. Co taka małolata wie o życiu? Ty jeszcze szkołę skończ, poumawiaj sie na randki z rówieśnikami, a 23-letni facet mysli poważniej. A Tobie się jeszcze wydaje, że jesteś dorosła. Ma rację chłop, że szuka starszej.

ale ja nie chce rowiesnikow :( bo tylko im w głowie wódka i zabawa :O

ha ha ha dla mnie facet 23 lata to dziecko :D

"ha ha ha dla mnie facet 23 lata to dziecko" dla mnie wszyscy faceci to dzieci :P ;)

oj chyba masz rację :P mój 27letni też dziecko.. masakra.. :/ nie ma prawdziwych mężczyzn :P

to po co z nim jesteś ? Rzuc go i znajdz lepszego

Są:) Ja mam. A to, że ma wyskoki jak dziecko... a kobiety to nie mają? Najlepiej generalizować:P A Ty nie płacz tylko zajmij się sobą. A czy facet ma 18, 23, 30, czy więcej to nie świadczy o jego dojrzałości i nie stronieniu od imprez. Moj mąż pracuje, dokształca się, ale czasem też idzie z kolegami na piwo. I na pewno znajdzie się jakiś rówieśnik, który nie sprowadza zabawy do picia wódy na szklanki.

P.S I Ty też sie baw. Za rok, za dwa wrąbiesz się może w małżeństwo, dzieci itp.? Poznaj życie, zrób coś, pomyśl czego chcesz (oprócz faceta 23-letniego).

a mnie moj 23letni wtedy maz wyrwal jak mialam 16 :)

Z całym szacunkiem, ale dla mnie to pedofilia:S

ech dziecko... Z całym szacunkiem ale wiesz co to pedofilia? Zanim użyje się jakieś tak trudnego terminu warto sprawdzić co on znaczy...

buhahahaha... proponuje poczytac troche powszechnie dostepnej literatury :) ehhh dziecko.... odrobina iwedzy nie zaszkodzi :D:D:D:D

taka_jedna_sobie...... Piszesz, nie ma prawdziwych mężczyzn, zatem zastanawia mnie, jakie Ty musisz mieć wymagania ? :P Kim dla Ciebie jest "prawdziwy mężczyzna", ale skoro ich nie ma to Twoje wymagania muszą być przerażająco wielkie:)

nie, :) nie mam wielkich wymagań... miałam prawdziwego mężczyznę, ale niestety byłam wtedy młoda i głupia i go zostawiłam.. a teraz "męczę" się z 27 latkiem którego kocham :) on sobie gra godzinami na PlayStation... prawdziwy mężczyzna to taki który pomimo trudność w związku i finansowej nie załamuje rąk.. bo potrafi zadbać o dobro (materialne też) nie chce mi się słuchać nawet tego, że nie ma kasy nie ma kasy i nie ma kasy w kółko w ciągle nowe gry za ponad 100 zł kupuje... :/ za tydzień idę do pracy.. też będę inwestować tylko w kosmetyki i ubrania.. no trudno.. będziemy biedować do końca życia.. dodam, że zanim się do niego wprowadziłam miałam pieniądze na wszystko.. zarabiałam tyle, że miałam i na opłaty i na przyjemności.. :) no ale nie o tym temat :P

sa prawdziwi mezczyzni... tylko wy nie umiecie szukac

nie moja wina, że miałam do niego słabość i musiałam spróbować.. : teraz już jestem uwięziona i muszę z tym żyć :D i tak go kocham :D he he moje dziecko do przytulania i pocieszania :D

Bo kobiety nie wybierają racjonalnie faceta. Masz jakieś logiczne wymagania: Ma zarabiać tyle i tyle, ma mnie bawić pocieszać, dbać o mnie. Czyli prawdziwy facet to klaun, finansista i terapeuta w jednym. Ale po za tym, że nasze umysły warunkują są też uczucia. I jak kogoś pokochasz, to jak sama napisałaś, Jesteś z tą osobą pomimo, że wkurza Cie jej zachowanie :P Prawdziwy facet to taki, który jest sobą i nie da się zmieniać innym. Ale każdy ma tu inne zdanie na ten temat, bo każdy mózg jest inny. Ja jestem prawdziwym mężczyzną :P, no chyba, że ktoś mnie sobie wymyślił, a ja głupi nie zdaje sobie z tego sprawy :).

nie no nie mam wymagań co do tego że ma zarabiać tyle i tyle.. zawsze razem wszystko opłacaliśmy.. tylko, że ja straciłam jakiś czas temu pracę i sie zaczęło.. kłótnie..koszmar..koniec świata.. stać go było by opłacić mieszkanie bo miał wystarczającą wypłatę.. załamanie.. w ogóle jakby nie wiadomo co.. ale pomimo tego kupował i kupuje se gry i inne pierdoły typu kontrolery ruchu.. itp.. nie jarze czegoś takiego..ja jak nie mam pieniędzy to za wszelką cenę staram się zrezygnować z takich rzeczy..kupuję tylko to co najważniejsze.. no chyba taki facet nie jest ideałem na męża i ewentualnego ojca.. :/ jak np zajdę w ciąże to przecież nie będę pracować... będę wychowywać dziecko.. i co w tedy?? koniec świata?? mam mieszkać pod mostem?? nie jarze was faceci.. :) mieszkałam sama od 17 roku życia i świetnie sobie radziłam..nieraz pracowałam od 9 rano do 1 w nocy by dorobić.. i nie załamywałam rąk.. takie zachowania są dla mnie jak najbardziej niemęskie :)

mam mieszkać pod mostem?? nie jarze was faceci.. Sama wybrałaś sobie tego gościa. :) Nie myślisz chyba, że każdy facet jest taki jak on, ale sama pisałaś, że go kochasz więc "pretensje" ewentualne możesz mieć do siebie, a nie do wszystkich przedstawicieli danej płci. :)

wiem wiem.. :)

Może zaskoczę niektórych, ale znam pojęcie pedofili... przepraszam, że nie użyłam cudzysłowu. Literaturę i historię też znam, co nie znaczy, że zgadzam się, żeby dzieci miały dzieci. A dzisiejsze 15-18 mają takie parcie na facetów, na "poważne" związki, nie zdając sobie sprawy z wielu rzeczy. Ważne jest, że MAJĄ faceta i czują się wyróżnione. Trzeba trochę przeżyć, żeby wiedzieć czego oczekiwać, co może się zaoferować. Związek to nie tylko sex i imprezki, romantyczne patrzenie w oczy i powtarzanie: "misiu, jak ja cię kocham". Ale większość małolatów nie zdaje sobie z tego sprawy, no bo trzeba kogoś mieć. Do pani, co jej facet siedzi cały czas na kompie i gra: a dlaczego z nim jesteś? Czemu nie odejdziesz od kogoś kto jest tak uzależniony od netu, od gier? Jak Ty się cenisz, że wytrzymujesz z 27-latkiem o zachowaniach 16-latka?

ech dziecko... skoro znasz pojęcie pedofilii to pokaż mi te 16 latki z nie wykształconymi trzeciorzędnymi cechami płciowymi. Większości bez wglądu w dowód nie rozróżnisz od 20-kilku latek

taka_jedna_sobie... myśle, że ze swoją samodzielnością, wrażliwością zasługujesz na coś więcej. Miłość miłością, ale nie myl tego z masochizmem- zadałaś sobie dobre pytanie: co będzie, jak będzie dziecko? Pomyśl jeszcze nad innymi i może dasz sobie spokój z dupkiem. Naprawdę istnieją jeszcze fajni, rozsądni i odpowiedzialni faceci:)

Wyobraź sobie, że w wieku 17 lat wyglądałam na 13-14:P. Nie malowałam się, ubierałam na sportowo, byłam wysoka i chuda, bez piersi... OK, może na wyrost użyłam słowa pedofilia, ale dla mnie to chore, kiedy 16 wiąże się z 20-latkiem i więcej? Czy to jest miłość? O czym ma pojęcie taka gówniara? A taki facet dlaczego się spotyka z taką siksą? Chyba, że zataiła wiek...

Zasadniczo może i chore ale też nie można generalizować. Świat jest teraz tak pojebany że taka 16 potrafi mieć lepiej poukładane niż niejedna 30. A coraz więcej facetów szuka normalności i spokoju. Niby wiele kobiet po studiach i powinny jakiś poziom mieć a zachowują się jak cichodajki z dyskotek. A jedyną wartością w związkach to sex...

ee tam... ja miałam 17 lat jak miałam faceta który miał lat 26 wtedy :) 2 lata byliśmy razem w związku i śietnie się dogadywaliśmy..zawsze wolałam starszych facetów.. to z nimi miałam najwięcej tematów do obgadania.. nie chciałam się kolegować z moimi rówieśnikami.. straciłam rodziców jak miałam 17 lat i musiałam szybko dorosnąć.. moje problemy były raczej związane z pracą, mieszkanie, opłatami.. ogólnie takie różne kwestie "życia dorosłego" a nie chciało mi się słuchać koleżanek które płakały bo im pryszcz wyskoczył czy chłopak ich zostawił po tygodniu "związku" toż to koszmar.. w klasie nie miałam żadnej normalnej koleżanki.. moją najlepszą przyjaciółką została koleżanka z pracy 33 lata + dwójka dzieci + mąż prawie 40... później doszedł też przyjaciel który mi bardzo pomógł 36 lat... więc wiek wcale nie gra roli.. ważne jest to co mamy w głowie .. taki np mój facet.. niby ma te 27 lat skończone a myślę, że gdyby jemu przyszło teraz stracić rodziców i pracę to chyba by się załamał..oczywiście nie życzę mu tego i nikomu na świecie.. chodzi mi o to, że wiek na prawdę nie ma znaczenia.. ja mam tylko 22 lata a kieruje się już czymś innym w życiu niż nawet nie jedna osoba w moim wieku.. przykład?? koleżanki studentki z akademików.. tylko chlanie, imprezy i branie kasy od rodziców..tak wygląda ich życie.. znam takie które mają po 25 lat i tak się zachowują... :/

taka jedna:) Ty jesteś tym wyjątkiem, który potwierdza regułę, że nie każda małolata nie zna życia. Ale też znalazłaś się bardzo szybko w sytuacji, która zmusiła Cię, żeby dorosnąć, choć znałam przypadki, które w takich sytuacjach spadały na dno...:( Nie marnuj się przy nim. Pomyśl, że kiedy mielibyście dziecko to Ty będziesz potrzebowała wsparcia, pomocy, a co wtedy on? Przemyśl to.

muszę dać szansę człowiekowi którego kocham :) wierzę, że damy radę...tylko trzeba przejść przez to co najgorsze.. i ustabilizować wszystko, pracę, mieszkanie.. :) wierzę że będzie dobrze.. jeśli nie to może ktoś go zastąpi kiedyś.. kto wie... :)

taka... a jak długo z nim jesteś? Może nie potrafię tak kochać, a może to wiek... też kochałam się w palantach nawet z dwoma byłam. Pierwszy okazał się kobieciarzem, imprezowiczem uzależnionym od prochów. Na moje szczęście to ja bardziej za nim byłam niż on za mną. Ktoś mi zadał pytanie: jak sobie wyobrażasz z nim przyszłość? Nie wyobrażałam- odeszłam. Wiem, że za jakieś dwa, trzy lata od naszego rozstania, ożenił się. Myślałam, ze się zmienił, że tak kocha, że dał radę... nic z tego: imprezki, alkohol, czasami w weekendy spotykałam go na mieście- bez żony za to w "niezłym" stanie. Drugi był życiowym tchórzem... odeszłam. I kiedy tak sobie ułożyłam życie bez facetów, oddając się swoim zainteresowaniom, poznałam mojego męża:) Nie wierz w to, że faceci się zmieniają... to mit. Acz może ja nie znam żadnego nawróconego;)