Miłość trwa. Tylko ludzie się zmieniają.

Ciągle słyszę wkoło o jakimś wielkim "zaprzestaniu kochania". Widzę, jak "miłość kończy się i ludzie się rozstają. kropka." Bardzo mi to nie pasuje. Każdy ma na ten temat jakąś swoją teorię, ale mam wrażenie, że ludzie się w tym gubią. Bo przecież podobno miłość jest "ponad" wszystko, trwa wiecznie i nigdy się nie kończy. A ludzie się rozwodzą, rozstają, rzucają się na zmianę i wracają do siebie, a potem znowu się rzucają. I to jest miłość? Takie sprawdzanie, czy lepiej będzie razem czy osobno? Idzie wiosna, rodzą się uczucia. Nawet całkiem niedaleko. Miło jest patrzeć, jak to wszystko powoli, niewinnie się rozwija. A potem ktoś do mnie przychodzi i mówi: "M. to się chyba jednak kończy, wiesz?", "on mnie chyba już nie kocha". I ja wtedy odpowiadam. Nieważne co. Ale potem się zastanawiam, co się dzieje. Ludzie kochają, nie kochają, kochają, potem znowu nie. I cały czas odpowiadam sobie w myślach na pytanie "O co tak naprawdę chodzi w tej miłości?". Może nikt z nas, młodych ludzi, miłości jeszcze nie przeżył, nie poczuł. Może jeśli się to rozpada, to wcale nie można nazwać tego miłością. I nie chodzi mi tu o nic osobistego. Każdy z nas przecież przeżył coś, co nazywał miłością. A ja piszę o tym, bo ktoś o tym pomówić musi. I ja chcę mówić. Bo mam prawo. Bo spotykam się z tym codziennie. I prawie każdy z nas ma to za sobą. "Przestanie kochania". A może miłość zeszła nam na codzienność i straciliśmy nad nią kontrolę? Może miłość mylimy z "byciem ze sobą"? I jeśli nam coś nie pasuje, to po prostu wyrzucamy ją z głowy i z życia. Bo z serca przecież podobno się nie da.

Miłośc jest na poczatku, potem zostaje przyzwyczajenie, szacunek, wspólne dzieci, wspólne cele... ważna jest w zwiazku odpowiedzialność, poczucie bezpieczeństwa przy partnerze, bo jesli tego nie ma miłosc szybko sie ulatnia i zwiazek sie rozpada

Moze i masz racje,ale to taki trudne wysztko...

"A ludzie się rozwodzą, rozstają, rzucają się na zmianę i wracają do siebie, a potem znowu się rzucają. I to jest miłość? Takie sprawdzanie, czy lepiej będzie razem czy osobno?" dla mnie to nie jest miłosc a zwykła pomyłka połaczona z odrobina patoligi

A ja tak nie uwazam,to jest milosc,mocno i bardzo silne.ktore nie pozwala odejsc nawet jak nie jestes znim.

takie rzeczy to tylko w romantycznych filmach ;) jestem 15 lat po slubie, obserwuje tez przez lata inne pary i z tego wyciagam wnioski ;)

Miłość to nie tylko uczucie, uczucie jest na początku. Potem to świadomy wybór. Wszystkie moje związki rozpadły się z powodu różnic charakteru, poglądów, które na początku nie przeszkadzały, nie były widoczne, jakoś umykały. A przy bliższym poznaniu okazały się nie do wytrzymania..

Wina zawsze leży po środku.ja teraz bardzo zaluje ze tak postąpiłam:(

ludzie którzy kochają dojrzale i prawdziwie nie chwalą się tym na prawo i lewo, więc wyciąganie wniosków na podstawie obserwacji może być całkowicie mylące miłość jest nierozerwalnie związana z człowiekiem, człowiek przechodzi przez kolejne etapy życia, miłość też to właśnie w ewolucji tkwi haczyk uczucia ewoluują i to od nas zależy w którą stronę miłość jest sztuką ale i ciężką pracą dzień po dniu nie zawsze ta praca przynosi stałą satysfakcję, chwilami męczy ale dzięki temu nie gaśnie ten płomień, czasem tylko się tli a czasem wybucha jak pożar

up