Jestem życiowym nieudacznikiem.

I nawet nie mam się komu wyżalić, taka ze mnie oferma. Dobiegam do 30-tki, jestem sama od dwóch lat, w całym swym życiu spotykałam się tylko z jednym facetem i czuję się jak życiowa oferma, której nawet na randkę nikt nie chce zaprosić. Pogodziłam się z tym, że jestem z gatunku "tych, na które nikt pełnosprawny nie leci" - co się doskonale zgadza, bo ten jeden, co się spotykałam, był niemal ślepy jak kret - a i tak potrafił mi wytknąć niedoskonałości mego całokształtu. Nie mam tego czegoś, co przyciąga uwagę mężczyzn (nota bene, i tak większość z nich jest albo żonatych albo w związkach, więc krąg się zawęża). Wydaje mi się, i widzę to po znajomych - że lubią mnie bardziej w miarę poznawania mnie - chyba się bardziej staram wynagrodzić te braki w uroku osobistym jakąś mądrością, opanowaniem i innymi cechami. Wiem, że nie powinnam narzekać, bo mam pracę, utrzymuję się i mieszkam sama, nie cierpię głodu, jestem zdrowa - a niektórzy nie mają nawet i tego. Ale za cholerę pojąć nie umiem, co takiego jest we mnie, że nie potrafię wzbudzić czyjegoś zainteresowania- a jeśli już wzbudzam, to przegrywam szybko walkę z małolatami typu "usta w dziubek" . Ba, tej walki nawet nie podejmuję - bo jestem świadoma swych szans, a właściwie ich braku. Sznurek i na strych. Dola mam niemiłosiernego i poczucie, że życie mi ucieka między palcami - tylko praca, praca praca, i samotne wieczory.

a co to ma do rzeczy ;P ? Przecież czyjąś uwagę zwraca się będąc w ubraniu ;)

spoko ja mam jeszcze gorzej :O

bo?

Ja też jestem i pewnie większość kafeteriuszy też, więc nie masz się co martwić.

wejdz na czata i odrazu cos wyrwiesz

chętnie bym sobie z Tobą popisał, ale skreśliłaś mnie już w pierwszym poście :)

no to jak wolą wyuzdane małolaty to ich problem :) widocznie polujesz na debila.. a sa tez mądrzy faceci i za pewne to nie ci lovelasy w butacvh z wieklą łyżwą i świecącą bluża;p

nie poluję na nikogo akurat, tylko zauważam, że co jakiś miły fajny chłopak się pojawi gdzieś koło mnie, to moment i sprzątnie go zaraz jakaś młodsza, która "potrafi się zakręcić". A ja stary rocznik - nie potrafię i nawet nie próbuję jak by to nazwać - przeciągnąć zainteresowania na swoją stronę. Młode potrafią się się ustawić, nie mają problemów z zagadywaniem, zaczepianiem, a ja jak już mi się ktoś podoba, to próbuję pokazać że mi się nie podoba, żeby mnie nie wyśmiał, że na niego lecę.