Szczęście z poradnika

Wpadła mi ostatnio w ręce książka Gretchen Rubin zatytułowana "Projekt szczęście". Autorka zdecydowała, że sama spróbuje odkryć tajemnicę szczęścia. Przez rok w każdym miesiącu skupiała się na określonej dziedzinie życia, w stosunku do której podejmowała pewne postanowienia. Wcześniej, aby być dobrze przygotowaną przestudiowała największe mądrości świata, współczesne odkrycia naukowe oraz lekcje popkultury na temat tego, jak być szczęśliwym. Całe swoje doświadczenie spisała w książce, po to, by dzielić się nim z innymi ludźmi i dać kilka wskazówek jak samemu można zbudować swój projekt i osiągnąć pełnię szczęścia. Jak podchodzicie do tego typu książek, które starają się dać receptę na szczęście? Czytujecie tego typu poradniki? Uważacie, że to wartościowe pozycje?

No ja szczerze mówiąc, z zasady nie czytam takich książek i nie wierzę w ich skuteczność. Bo szczęście to jedna z najbardziej indywidualnych wartości człowieka. I owszem, są rady które mogą ci pomóc, ale nie oszukujmy się- receptę na szczęście musimy napisac sobie sami.

Ten poradnik taką teorię właśnie głosi, autorka tylko pomaga nakierować czytelnika na odpowiednią drogę. Ale wierzysz w to, że taki stan można samemu sobie wypracować tak?

Uważam, że każdy ma inne predyspozycje do szczęścia. Są osoby, które w każdej chwili muszą zwalczać czające się w mrokach umysłu depresje;). I wtedy trzeba dbac o to, by pozytywne myśli bombardowały podświadomość. Najlepszym sposobem na to są pozytywni ludzie, filmy, ale i książki, nie rzadko- poradniki właśnie. Skoro choć jednej osobie na milon mogą pomóc, to niech powstają :)

Myślę, że możemy i chyba do tego każdy stara się dażyć;) Wiesz, ja ogólnie ejstem negatywnie nastawiona to tego typu książek czy to dotyczących szczęścia czy miłości, czy czegokolwiek innego. Choć sa osoby, które nie potrafią bez tego żyć. I tak wierzę w to, że taki stan możemy sobie wypracować, choc czasem potrzeba na to całego życia. Myślę, że to jest tak, że jaki człowiek- takie szczęście. Mamy inne priorytety, dla jednego wartości materialne będa szczęściem, dla kogoś innego te duchowe. I zazwyczaj robimy wszystko lub przynajmniej wiele, żeby to upragnione szczęście złapać za rękę.

To może pełnia szczęścia w takim razie nie jest wtedy kiedy osiągniemy wszystko czego pragniemy, tylko wtedy kiedy nauczymy się cieszyć z tego co mamy? nij nie wiem czy stany depresyjne można zagłuszyć dobrymi myślami i pozytywnymi osobami. Depresja to choroba, to nie chandra, która mija gdy się zje czekoladę. Ale z tym, że każdy ma inne predyspozycje do szczęścia się zgadzam. Są różni luzie: jedni pogodni, inni mniej optymistyczni...

Wiem, że można zagłuszać stany depresyjne. Można, sama to robię. Ale trzeba walczyć każdego dnia o dobry nastrój, pozytywne nastawienie. Każde zapomnienie się grozi kłopotami i długotrwałą terapią :/. Trzeba wciąż uświadamiać sobie, jak ważne jest to, co mamy i cieszyć się każdą chwilą. Wiem, że to brzmi banalnie, lecz tak po prostu banalnie jest :).

Z jednej strony brzmi banalnie, ale z drugiej bardzo ciężko. Taka walka, jak to określiłaś, o dobry nastrój kojarzy mi się z jakąś wewnętrzną bitwą, zmaganiem się z samym sobą, a to nie brzmi dobrze. Czy nie może być tak, ze dobre samopoczucie samo przyjdzie?

Fajnie by było, gdyby dobre samopoczucie tak samo do nas przychodziło... Ale ja też jestem zdania, że na wszystko trzeba sobie w życiu zawsze zapracować. Niestety:(

No chyba... że się ma obrzydliwie bogatych rodziców:) Ale ten problem niestety mnie nie dotyczy, więc nie ma wyjścia:(

Skoro autorzy bazują na własnym doświadczeniu i zdobytej wiedzy i jeżeli to, co mówią sprawdza się, to coś w tym musi być.

A ja uważam, że nie ważne co Cię motywuje, ważne, że skutecznie:). Dlatego wierzę, że lektura takiej książki może tylko pomóc, nigdy zaszkodzić. Bo, ostatecznie, co jest złego z tym, że ktoś po przeczytaniu takiej książki będzie miał większą wiarę w siebie i poczucie lepszej kontroli nad własnym życiem?

Nawet, gdyby każdy uznał za przydatne tylko połowę, albo jedną czwartą rad z tej książki i wprowadził je w życie, to i tak będzie to sukces, bo zacznie pracować na własne szczęście. Każda zmiana na dobre ma znaczenie, nawet mała.

To prawda. Czasem, by podtrzymać dobry nastrój, trzeba się posiłkować jakąś taką książką. Ja wiem, że one potrafią bardzo pomagać.

A Tobie pomogły? I w czym, jeśli to nie jest tajemnica?;)

Chyba nowość - motywacja dla Ciebie: http://tnijurl.com/fd8044bd59b5/ mnie to się podoba

Mi na przykład "Projekt szczęście" pomógł w uświadomieniu sobie - podobnie jak autorce - że jestem plotkarą. Myślę, że wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, jak bardzo lubią plotkować i trzeba im wskazać palcem tę przywarę. Poza tym, dowiedziałam się, o mechanizmie przenoszenia, czyli jak często mówimy o ludziach, że są np. nudni, to osoby, którym to mówimy, zaczną przenosić tę cechę, czyli nudę, na nas.

filipka5- w życiu różnie bywa. Czasem spadaja na nas sytuacje, z którymi z trudem sobie radzimy. Ale poradzić sobie trzeba i żeby nie stracić wiary, warto bombardować umysł pozytywnymi, mobilizujacymi myślami. Czasem przyjaciele i rodzina nie potrafią pomóc a autor książki- tak:).

Znalazłam coś takiego: http://tnijurl.com/f4d7f7381382/ jeszcze jeden kamyczek do tego ogródka

Kurcze, szkoda, że to ebook. Jakoś nie umiem czytać książek na komputerze :(.

Też jakoś nie mogę się przekonać do książek w formie elektronicznej. Wiecie, jestem trochę staromodna - potrzebuję pachnących farbą drukarską kartek, szelestu stron i takie tam;)

Witaj Nare......nic prostszego jak wydrukować na drukarce przesłany przez wydawnictwo e-book....pozdrawiam

To nie lepiej kupic oryginal? (niż drukarke) ;)

Już nawet nie wspominając o kosztach kupowania ebooków i ich drukowania (przynajmniej na drukarce atramentowej), to zgadzam się z filipiką5 - książka, to książka - musi mieć porządny papier, właściwie pachnieć, być porządnie zrobiona itd. Takie wydruki na kartkach A4, to mi się kojarzą z kserami na studiach i sesją, a przecież sesja nie może się przyjemnie kojarzyć ;).

Tym, którzy zdaja egzaminy za pierwszym razem, kojarzy się dobrze ;)

e tam, jeśli komuś sesja dobrze się kojarzy, to ja się o tego kogoś poważnie martwię;)

A może to Was zainteresuje: http://tnijurl.com/ba16e271a38b/ miłego dnia....................

Ja także się martwię. W "Projekcie szczęście" powinien być nawet rozdział o tym, jak poradzić sobie z sesją. Już o poprawkach nie wspominając.

Ale nie po to się idzie na studia, żeby się martwić, prawda? Nie wariujcie, co ma być, to będzie:). Martwienie się w niczym nie pomoże;). Chillout;)