Byłam niedawno u spowiedzi po latach to dla tych, którzy się boją

byłam u spowiedzi po wielu latach nieprzystepowania do niej :o trafiłam na tak wspaniałęgo księdza, że lepszej spowiedzi nie mogłam sobie wyobrazić... najbardziej bałam się wyznać, że świętokradczo przyjmowałam komunię świętą :o ale powiedziałam to i dodałam, że boję się, ze to nie będzie mi odpuszczone, a ksiądz spokojnie poklepał mnie po ramieniu i powiedział, że już mi zostało odpuszczone... podczas tej spowiedzi płakałam jak dziecko... robiłam wcześniej rachunek sumienia, ale tyle tego było, że nie spamiętałam, a ksiądz powiedział mi, że teraz po każdej spowiedzi coś jeszcze będzie mi się przypominało i tak jest! więc co tydzień, dwa jestem u spowiedzi, a ksiądz ten został moim spowidnikiem :) prawdziwy ksiądz z powołania, każdemu życzę spotkać takiego kapłana :) A i jeszcze na koniec spowiedzi, kiedy ja tak strasznie płakałam, przytulił mnie i powiedział, że teraz będzie już tylko lepiej... i tak jest :)

Łatwo mi uwierzyć w to, że dostałaś rozgrzeszenie i pociechę ale nijak nie mogę sobie wyobrazić w jaki sposób doszło do tego poklepywania po ramieniu i przytulania skoro spowiedź odbywa się w konfesjonale i spowiednika dzieli od Ciebie kratka w tym okienku a niekiedy i folia.

"i dodałam, że boję się, ze to nie będzie mi odpuszczone, a ksiądz spokojnie poklepał mnie po ramieniu i powiedział, że już mi zostało odpuszczone... podczas tej spowiedzi płakałam jak dziecko." jesteś specjalnej troski może?

Można się spowiadać poza konfesjonałem, np. w jakimś pokoju. Znam kogoś kto tak miał.

Są kościoły gidze spowiedź odbywa się w 4 oczy niekoniecznie w konfesjonale.

spowiedź odbyła się nie w konfesjonale, a w pokoju w cztery oczy, bo z księdzem umówiona byłam wcześniej i znał moją sytuację... nie,nie jestem specjalnej troski, jestem wierząca, ale się pogubiłam kiedyś...

ale żeby zaraz przytulanie? to już jakaś przesada wg mnie, oczywiście

po wszystkim dostałam od księdza snikersa i obrazek z Bogiem ,ależ było fajnie :)

Na koniec Ksiądz wtulił się w mój biust i poklepał mnie po tyłku

nie przesada, księdza tego znałam już jakiś czas, rozmawiałam z nim o moich problemach, sytuacji, ale nie spowiadałam się, on wiedział dlaczego i szanował moją decyzję... w końcu nadszedł moment, że się chciałam wyspowiadać i po wszystkim On zwyczajnie z radości i po przyjacielsku mnie przytulił, bo cieszył się, że wróciłam ;)

no i podszywy szaleją jak zawsze :D

dobrze, że tutaj podzieliłaś się swoim przeżyciem bo wiele osób boi się po długiej przerwie przystąpić do sakramentu pokuty może ktoś to przeczyta i nabierze odwagi tak jak Ty

ta eucharystie też Ci odpuścił? A to podobno grzech śmiertelny

napisałam to właśnie po to, by dodać odwagi tym, którzy się boją, bo bać nie ma się czego, a zyskać można naprawdę wiele... najlepiej wcześniej umówić się z księdzem i nakreślić mniej więcej sytuację, jestem przekonana, że żadna taka osoba nie zostanie odesłana z kwitkiem... mój ksiądz dodał jeszcze na koniec, że Bóg najbardziej cieszy się właśnie z takich powracających na dobrą ścieżkę ;) i każdemu dziś mogę powiedzieć, że nie ma się czego bać :)

grzech śmiertelny, jeśli umierasz bez spowiedzi i bez zalu za grzeczy i postanowienia poprawy... ja żałowałam szczerze, poprawiłam się i wiem, że nigdy więcej tego grzechu nie popełnię...

u mnie ksiadz mial dziecko i uciekl do innego miasta ze swoja panna nie wiem co sie z nim teraz dzieje

ksiądz to też człowiek, ja miałam kuzyna ksiedza, zrzucił sutannę, tera ma kobietę i dwoje dzieci z nią i jest szczęśliwy, nie potępiajmy innych, bo każdy popełnia błędy... a ten podszyw z pałką żałosny :o

i super gratuluje - dzięki :) masz rację, trzeba się do tego przygotować i tak jak pisałam, pójść, popytać, porozmawiać, na pewno uzyska się w takiej sytuacji pomoc... ja tego księdza poznałam przypadkiem, ale teraz myślę, że to przypadek nie był, że tak musiało być... moja pierwsza rozmowa z nim, po pół godzinie padło takie zdanie: ja mówię "przecież Bóg o mnie nie walczy" na co ksiądz do mnie "przecież już od pół godziny walczy o Ciebie, nie widzisz?" i to mi dało dużo do myślenia...

Ja przystąpiłam do komuni bez spowiedzi mając może z 10 lat bo wstydziłam się że koleżanki idą a ja nie. Nie wiedziałam że grzeszę;) Tak z ciekwości pytałam:)

A co Cię skłoniło do nawrócenia?

Oj ja też tak włąśnie przystępowałam do komunii bez spowiedzi, bo inni będą widzieli ze nie ide... co mnie skłoniło? już mi było bardzo źle z tym, ze zyje jak zyje, że nie mogę przystępować do komunii tak jak powinno to się odbywać, no i przypadkiem, choć na pewno nie przypadkiem, znalazłam się w Częstochowie na modlitwach o uzdrowienie i uwolnienie i od tego się zaczęło, tam poczułam namacalne działanie Boga i Ducha Świętego...

:)

Co do przyjmowania eucharystii bez wczesniejszego sakramentu pojednania to jest rzeczywiscie dozwolone, ale pod warunkiem, ze nie byly spelnione 3 kwastie roznoczesnie, czyli materia grzechu duzej wagi, swiadomosc, ze popelniamy grzech i swiadomosc naszego umyslu podczas popelniania tego uczynku, nawet jesli te 3 warunki byly spelnione, a zaraz po popelnieniu bledu szczerze zalowalismy i przepraszalismy Boga, materia nie mogla byc tak wielka, aby doszlo do grzechu ciezkiego, ale to indywidualna sprawa, najlepiej te watpliwosci zawsze przedstawic spowiednikowi i dodac okolicznosci, np w jakim stanie sie znajdowalismy, czy po spozyciu alkoholu, pod wplywem leku, stresu itp. Pozdrawiam.

Nie potępiajmy innych,wszak Jezus powiedział:Kto jest bez grzechu niech pierwszy rzuci kamień. Przyszedł do chorych (grzeszników),nie do zdrowych.

:D

Jezus powiedział też"zostaw wszystkie dobra i pójdź za mną" i teraz rozejrzyj sie ilu biskupów zostawiło te dobra doczesne a ilu zapier..ala audicami za 300 tyś???