święta- czy tylko ja tak mam?

Odkąd mam swoją rodzinę, męża, dziecko marzy mi się organizowanie swiąt u siebie w domu. Niestety nikt (ani rodzice ani teście) nie rozumie mojego rozumowania, choć sami również robili święta dla swoich dzieci. Zauważyłam też, że wszyscy młodzi rodzice wyjeżdżają do dziadków na święta. Czy- Wy- matki swoich dzieci nie odczuwacie potrzeby np. pójścia ze swoim dzieckiem ze święconką, albo malowania pisanek? Czy nie chcecie żeby waszym dzieciom święta kojarzyły się z domem rodzinnym? Chcę poznać Wasze opinie

Wszyscy? A skąd te dokładne informacje? To, że ty masz problem, to nie znaczy, że WSZYSCY tak mają. Poza tym, ja nie widzę problemu, jutro iść z koszyczkiem, w niedzielę do rodziców (teściowie też zaproszeni), a w poniedziałek leniuchowanie w domu. I dziecko będzie miało fajne rodzinne święta.I z rodzicami i z dziadkami. Robisz z igły widły.

No może nie wszyscy, ale napewno większość. U mnie jest taka sytuacja, że mieszkamy trochę dalej od rodziców (50 km), zamierzamy odwiedzić i jednych i drugich, ale oni są obrażeni, że jak możemy u nich 3 dni nie zostać? Czy to takie dziwne, że chcę też coś sama zorganizować?

Nie to nie dziwne, sama marzylam o swietach ktore bede mogla zorganizowac... Tylko mojemu mezowi w ogole na swietach nie zalezy... Robie wszystko sama, a on przyjdzie sie nawpierdalac.

i nigdy nie lubiłam. Mówisz rodzicom że przyjedziesz odwidzieć a potem wracasz, jak nie pai to niech się obrażają, to znaczy, że mają problem z głową chyba.Dziecko to się wymeczy bardziej niż ucieszy z jeżdżenia przez całe świeta od babki do babki.

Jezu , dziewczyny ale wy macie problemy :O Po prostu problemy z dupy, inaczej tego nie mozna nazwac.

A kto powiedział, że mam problem? Pytam z ciekawości

Masz problem, bo nie potrafisz powiedzieć rodzicom, że w tym roku nie przyjedziecie, bo chcecie zostać u siebie. Ja jakbym nie chciała jechać, to żadna siła by mnie nie zmusiła, bym pojechała. Najgorsze to takie zachowanie, zrobić coś na siłę, a potem mieć pretensje i gorzkie żale za plecami.

Ale ja powiedziałam rodzicom o swoich planach, robię je po swojemu, wkurza mnie tylko ich podejście (obrażanie sie)

ja swieta spedze samotnie;(

właśnie przez takich ludzie nie cierpię świąt! bo komuś się wydaje że mam ochotę siedzieć na kupie całą familią przez parę dni i obżerać się z nimi i rozmawiać jakby przez jedno popołudnie nie wystarczyło :o

To prawda, w Boże Narodzenie też się zbuntowałam, ale widać jeszcze się z tą sytuacją nie pogodzili...

A ja nie cierpię takich marud, co to pojedzie, ale będzie siedzieć z obrażoną miną i psuć innym humor.

Czy chodzi ci o spędzanie świąt w domu, czy o to, żeby dziecku sprawić frajdę wprowadzając je w tradycje? Możecie malować pisanki, możesz piec ciasto - to jest dla dziecka fajne, a to gdzie spędza święta - to drugorzędna sprawa. Fajnie wprowadzić dziecko w przygotowania, bawić się nimi - a nie stresować. Najlepsze święta były u dziadków - bo tam była okazja do spotkań w szerszym gronie, zabawy z kuzynami itd. Odkąd dziadków zabrakło - to już nie to samo, każdy kisi się we własnym sosiku z najbliższą rodziną. Na pocieszenie powiem, że od lat to ja muszę organizować święta, bo u nas najwięcej miejsca - i mam serdecznie dość. Dlatego wyjeżdżam:)

Jeśli masz kochającą rodzinkę to Ci tylko zazdroszczę, ale ja takiej nie posiadam. Moi starzy się nienawidzą i to się udziela, nie chcę tam jechać, bo zawsze łapię doła (przypomina mi się dzieciństwo, klótnie itp.). jadę tam tylko ze względu na córkę.

Dnia 22.04.2011 o 18:16, Gość lulianna123 napisał:

Odkąd mam swoją rodzinę, męża, dziecko marzy mi się organizowanie swiąt u siebie w domu. Niestety nikt (ani rodzice ani teście) nie rozumie mojego rozumowania, choć sami również robili święta dla swoich dzieci. Zauważyłam też, że wszyscy młodzi rodzice wyjeżdżają do dziadków na święta. Czy- Wy- matki swoich dzieci nie odczuwacie potrzeby np. pójścia ze swoim dzieckiem ze święconką, albo malowania pisanek? Czy nie chcecie żeby waszym dzieciom święta kojarzyły się z domem rodzinnym? Chcę poznać Wasze opinie

 

Proszę Cię. Znam takie rodziny gdzie dziadkowie i pradziadkowie jeżdżą do dzieci i wnuków bo tym się nie chce przyjeżdżać do nich. Bagaże, ciężary z jedzeniem i upominkami bo dzieci nie mają chęci aby cokolwiek przygotowywać. Także, nie ma lekko nikomu.