Samą miłością nie wyżyjesz ?

Pomóżcie... bo już nie wiem do kogo się o poradę zwrócić, a potrzebujesz obiektywnego punktu widzenia... Poznałam pół roku temu mojego przeznaczego. Nigdy nie myślałam, że tak się da. Od razu kiedy go poznałam, czułam, że jesteśmy jednym, bratnimi duszami. Nigdy jeszcze tak nie kochałam. Byliśmy razem, ale potem mocno się pokłóciliśmy i odeszłam... Po pół roku dalej nie mogę do siebie wrócić, chciałam kilka razy zacząć z nim od nowa, ale to nie takie proste... Nie wiem czy mogę z nim być. On mając 22 lata nie potrafi skończyć z lenistwa żadnego kierunku studiów. Z lenistwa, bo jest przecholernie inteligentny. Planuję już przyszłość i boję się, że on mi jej nie zapewni. Bo ja staram się już skończyć studia i staram sie o ciekawą pracę... Pojawił się też ktoś nowy. Zamierza być prawnikiem. Zaiskrzyło. Ale jeszcze za mało go znam, żeby wiedzieć, czy naprawdę chcę z nim być. Nie wiem, czy mam wrócić do byłego czy lepiej próbować czegoś nowego, z fajnymi wydawałoby się, perspektywami ? Nie mam pojęcia, co robić...

juz sie puszczasz szmato

czyli masz wybór taki; leń którego kochasz i prawnik którego nie kochasz. chodzi o kasę? bo chyba nie miłość.

ale bez trolli i podszywów, bo to poważna sprawa ;/

po prostu prawnika nie znam na tyle jeszcze, żeby go pokochać, za mało się widzieliśmy, ale wiem, że coś jest na rzeczy. Mam już 23 lata i muszę myśleć przyszłościowo, w tym rzecz...

naprawdę, nie żałujesz ? bo ja, tak bardzo się boję, że całe życie będę żałować decyzji, którą teraz podejmę...

Gdyby cię kochał to starałby się do czegoś dojść w życiu żebyście mogli założyć rodzinę, ty się starasz a on ma to w dupie. Dziewczyno z dala od takich niebieskich ptaków bo tylko życie sobie z nim zmarnujesz

jak myslisz ze jestes w stanie zorganizowac sobie przyszlosc to jestes w bledzie, zadna droga nie da ci gwarancji dobrej przyszlosci

Więc czym się kierować ?

ja mam ten sam "problem".

głosem serca, się nie kieruj tylko forsa liczy się