Czy ą tu matki, które urodziły dziecko jako młode nastolatki?

Są tu takie kobiety? Chciałam zapytać jak sobie poradziłyście, na pewno było ciężko, ale nie żałujecie, że urodziłyście w tak młodym wieku? Czy nie macie wrażenie , że zmarnowałyście sobie życie? Udało Wam się skończyć szkoły? Jeżeli jest tu taka osoba, bardzo bardzo bym prosiła o rozmowę... Z góry dziękuję ...

a co , wpadłas ?

Zaszłam w ciążę mając 18 lat urodziłam gdy miałam 19 lat. Powiem szczerze ze wtedy wszystkie moje plany na przyszłość wszystkie moje marzenia legły w gruzach.Dodam że chodziłam wtedy do technikum które wtedy trwało 5 lat urodziłam między 4 a 5 klasa . Skończyłam normalnie szkołę trybem dziennym oczywiście dzięki moim rodzicom, mojej mamie która zajmowała się moją córka a ja chodziłam do szkoły. Ale wiadomo po szkole wracałam i musiałam już zajmować sie dzieckiem, nie mogłam jak inne moje koleżanki spędzać czasu na szaleństwach, spotkaniach z przyjaciółmi, żyłam tylko szkołą i wychowywaniem dziecka po szkole, po nocach nauka. Nie zdobyłam wymarzonego zawodu, co prawda ukończyłam studia ale nie te o których marzyłam. Dzisiaj moja córka ma 17 lat i ciesze się że mam takie duże dziecko ale co wtedy przeżywałam i co straciłam z mojej młodości to ja wiem najlepiej. Po tych przeżyciach z wczesnym macierzyństwem nie chciałam już mieć więcej dzieci. Po 15 latach dopiero dojrzałam i urodziłam synka. Więc podsumowując straciłam bardzo dużo nie używając młodości, nie bawiąc sie beztroskim zyciem, nie zdobyłam wymarzonego zawodu. Ale skończyłam studia takie które pozwoliły mi znaleść dobrze płatna prace, dzisiaj mam pozycję, dobre zarobki, własny dom, pierwszy mąz i ojciec mojej córki zmarł, wyszłam ponownie za maż z drugim mężem mam synka . Ogólnie jestemn szczęśliwa nawet bardzo szczęśliwa ale wiem że jako młoda osoba za wcześnie musiałam dojrzeć, za wcześnie musiałam myślec poważnie o życiu. Nie mogłam realizowac swoich marzen i planów musiałam działac tak aby zapewniec jak najlepsza przyszłość swojej cóce i sobie.