Nie rozumiem narzekania na prace

Juz ktorys raz widze temat o pracy, w ktorej malo trzeba robic - wiekszosc osob narzeka na nia strasznie. Mimo, ze zazwyczaj ma mozliwosc korzystania z Internetu. Narzekaja, ze sie nudza, ze zle, ze niedobrze... Nie rozumiem tego. Sama zapierniczalam przez 3 lata po 12godzin dziennie, nie mialam czasu zjesc, wypic, wyjscia do toalety byly niemile widziane. Taaaaa.... nie nudzilam sie. Teraz mam prace, w ktorej ilosc obowiazkow jest niewielka. Po szkole, ktora przeszlam w poprzedniej robocie, wykonuje je wyjatkowo szybko (i dokladnie). I jestem szczesliwa. Ze mam czas i mozliwosc sobie odpoczac, zajac sie czyms innym, poduczyc. Jak mi sie nudzi, moge siedziec na kafe, uczyc sie angielskiego czy pomyc kubki innym wspolpracownikom. I za cholere nie zrozumiem tych, ktorzy marudza i twierdza, ze woleliby zapierniczac. CHyba maja cos z glowa...

różni ludzie różne potrzeby, jeszcze tego nie wiesz?

Nie sadze, zeby ktos mial potrzebe byc wyzyskiwany. :( Rozumiem, ze sa osoby nie potrafiace sobie zorganizowac czasu i zajec w pracy, ze wola, by ktos za nie to zrobil, zadecydowal. Rozumiem, ze istnieja ludzie bez pomyslow, kreatywnosci. Ale nie rozumiem, czemu niektorzy sie wypowiadaja, ze juz woleliby w ogole nie miec wolnych chwil, bo by sie nie nudzili. Chyba nigdy tak nie pracowali i nie wiedza jak to meczy...

a co to za praca? :)

Grafik - informatyk

ja wole "zapierniczac" bo uplywa mi czas szybciej...ale i ja mam przestoje na oddziale i wtedy zaczyna mi sie nudzic jak diabli...

Tak, tylko ze jak masz spokojna prace, zawsze mozna znalezc cos do zrobienia, a jak musisz non stop zapieprzac w stresie i ktos sterczy Ci nad glowa jojczac, ze nie wyrabiamy sie z terminami - juz nic z tym nie zrobisz. Dlatego nie rozumiem ludzi zalacych sie, ze maja malo pracy i twierdzacych, ze chetnie by sie zamienili z osoba w takiej sytuacji, jak ja 2 lata temu. Nie wierze im zreszta

A wiesz, że jest jeszcze coś pomiędzy? W pracy powinno się pracowac, wtedy czas szybko leci. Z drugiej strony też nikt nie chce mieć nad sobą ciągłej kontroli, nikt nie chce pracowac non stop bez przerwy, bo to nie o to chodzi. Miałam okazję pracowac w miejscu, w którym nic nie było do roboty, a trzeba było "udawać", że się pracuje, bo szef kontrolował. Więc odpadało siedzenie w necie czy nauka języka. A po 8 godz. przekładania papierów z miejsca na miejsce można zwariowac z nudów. A to, że ty dawałas się wykorzystywac (bo praca 12 godz bez przerwy na jedzenie to wykorzystywanie) to twój problem. Ja teraz mam pracę idealną, bo cały czas jest coś do zrobienia, a z drugiej strony nie ma żadnej presji, mam czas, żeby w spokoju wypić kawę czy pogadac ze współpracownikami.

Mogę Ci odpowiedzieć. Sama też miałam kiedyś pracę, gdzie był ostry wyzysk i nie tęsknię za tym. Teraz mam inną pracę i czasami trochę wolnego czasu, ale nie narzekam, potrafię sobie czas zorganizować. Posprzątam, poukładam papiery, poczytam sobie w necie coś związanego z pracą (którą lubię), ale też nie mam innego wyjścia, net jest kontrolowany i to co by się nie mieściło w ramach szeroko pojętej pracy mogłoby mnie wprowadzić w kłopoty. Ale rozumiem narzekania osób, które nie mają co robić bo sama tak miała przez prawie miesiąc mojej obecnej pracy. Obowiązków niewiele, moje miejsce pracy dopiero w organizacji i musiałam siedzieć biurko w biurko w pewnym dziale z tłumem osób. Ciągle musiałam udawać, że coś robię. Dokumenty otwierałam, zamykałam, poprawiałam co chwilę, lub udawałam że poprawiam. Za mną siedział szef działu, który patrzył w monitor, co wszyscy robią. A ja miałam pracy tyle, żeby przez miesiąc tworzyć około dwóch stron dziennie. Myślałam, że oszaleję! To zastraszanie, że coś trzeba robić przez 8 godzin, jak nie ma co, każdy udaje, że jest tak zajęty i narzeka na ilość pracy. Tragedia!!! Wychodziłam z pracy i głowa mnie bolała od przejmowania się czy nikt nie widział, że nic prawie nie robię, w końcu byłam tam nowa. Jak się czegoś takiego nie przeżyje to ciężko zrozumieć. 8 godzin potrafi być takie długie...

Nie rozumiecie. Ja pisze o tym, ze niektore osoby tutaj twierdzily ze lepsza jest taka praca, ze pracujesz non stop bez przerwy, nawet z nadgodzinami, niz praca taka, ze czasem nie masz co robic i nudzisz sie (ale bez ograniczania dostepu do Netu i kontroli szefa co robisz). Osoby pilnowane jestem w jakims stopniu w stanie zrozumiec, ale nie tych, ktorzy maja wszelkie mozliwosci, by sie doksztalcac czy robic cos dla siebie i nie robia nic i narzekaja ze maja straszna prace (przy pensji np. 2500 na reke)!

Masz na myślu ten wątek? http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4816317 bo tu jest o pensji 2,5k na rękę, ale w zupełnie innym kontekście. NIe widzę też nikogo, kto marzyłby o pracy non stop bez przerwy.

cvdfvbftgrbrba A wiesz, że jest jeszcze coś pomiędzy? Tak, ale nie o tym mowa w tym temacie. W pracy powinno się pracowac, wtedy czas szybko leci. Z drugiej strony też nikt nie chce mieć nad sobą ciągłej kontroli, nikt nie chce pracowac non stop bez przerwy, bo to nie o to chodzi. Zgadzam sie, ale nie o tym mowa w tym temacie. Miałam okazję pracowac w miejscu, w którym nic nie było do roboty, a trzeba było "udawać", że się pracuje, bo szef kontrolował. Więc odpadało siedzenie w necie czy nauka języka. A po 8 godz. przekładania papierów z miejsca na miejsce można zwariowac z nudów. Masz racje, ale narzekaly zazwyczaj osoby, ktorym specjalnie nie patrzano na rece. Problem jedynie w tym, ze nie mogly isc do domu, musialy odsiedziec. A to, że ty dawałas się wykorzystywac (bo praca 12 godz bez przerwy na jedzenie to wykorzystywanie) to twój problem. Ja nie mam zadnego problemu. Zmienilam prace. O tamtej wspomnialam tylko dlatego, ze mam porownanie, wiem, co jest gorsze.

Nie konkretnie ten, takie tematy widze od roku :) ten jest dosc lightowy, ale nie ukrywam, ze tez go dzis widzialam i przypomnialy mi sie tamte :) tam juz ludzie na noze niemal szli