czy znalazł by sie ktoś kto by mi pomógł z fizyki?!!!!!!!!!!!

Witam ! otóz mam mały problem..musze napisac referat na temat "rola sił elektromegnetycznych w życiu i przyrodzie"..niesttety w internecie niewiele o tym pisze...może ktoś ma strone z informacjami na ten temat,żebym mogła zaczerpnąć kilka informacji z tego źrodła? to jest ogromnie dla mnie wazne i wy jestescie moja ostatnia deską ratunku !

Znamy cztery rodzaje oddziaływania elementarnego między cząstkami: grawitacyjne, elektromagnetyczne, silne i słabe. Cząstki przenoszące oddziaływania są bozonami czyli mają spin całkowity i nie podlegają zakazowi Pauliego. Oddziaływanie grawitacyjne odziaływanie grawitacyjne Występuje między każdymi ciałami posiadającymi masę. Opisywane jest prawem powszechnego ciążenia podanym przez Newtona. Nie stwierdzono odpychania grawitacyjnego. Jest to najsłabsze znane oddziaływanie. Przy oddziaływaniu między dwoma protonami siła grawitacyjna jest około 1036 razy mniejsza od siły elektrostatycznej. Ma ona znaczenie przy oddziaływaniu ciał o bardzo dużych masach. Przy oddziaływaniach cząstek elementarnych ją pomijamy. Przypuszcza się, że oddziaływanie to przenoszone jest za pomocą pola grawitacyjnego, jednak jeszcze takiego pola nie wykryto. Hipotetyczną cząstką przenoszącą oddziaływanie grawitacyjne jest grawiton. Do tej pozy takiej cząstki nie zaobserwowano i nie wiemy czy istnieje. Oddziaływania tego nie opisuje Model Standardowy. Oddziaływanie elektromagnetyczne oddziaływanie elektromagnetyczne Odpowiada ono za siły działające między naładowanymi cząstkami - ładunkami dodatnimi i ujemnymi. Jednoimienne się odpychają, różnoimienne przyciągają. Oddziaływanie to odpowiedzialne jest za siły kontrolujące strukturę atomową, reakcje chemiczne i wszystkie zjawiska elektromagnetyczne. Niegdyś siły magnetyczne i elektromagnetyczne traktowano oddzielnie. Dopiero w XIX wieku Maxwell zdołał zebrać osobne do tej pory prawa w jeden zgrabny układ równań elektromagnetycznych. Okazało się, że zarówno elektryczność jak i magnetyzm to różne przejawy tej samej siły. Oddziaływanie elektromagnetyczne przenosi foton czyli kwant promieniowania elektromagnetycznego. Jest to cząstka poruszająca się z prędkością światła, mająca masę spoczynkową równą zero. oddziaływanie silne Oddziaływanie silne Jest około 100 razy silniejsze od oddziaływania elektromagnetycznego stąd jego nazwa. Działa tylko na niewielkie odległości rzędu 10-15m działa między kwarkami. Cząstki przenoszące oddziaływanie silne nazywamy gluonami (ang. glue - klej). gluony Kwarki i gluony posiadają ładunek kolorowy zwany krótko kolorem. Są trzy rodzaje koloru: czerwony, zielony i niebieski oraz odpowiednie antykolorowe ładunki. dwa lub więcej kwarków umieszczonych blisko siebie wymienia gluony tworząc bardzo silne "pole kolorowe" łączące kwarki. Kwarki ciągle zmieniają swój kolor podczas wymiany gluonów z innymi kwarkami. Każdy kwark ma jeden z trzech kolorowych ładunków i każdy antykwark ma jeden z trzech antykolorowych ładunków. Gluony przenoszą pary ładunków kolor/antykolor (niekoniecznie tego samego rodzaju). Mamy 9 kombinacji par kolor/antykolor, ale jedna z nich jest wyeliminowana ze względu na symetrię. Istnieje więc osiem rodzajów gluonów. Gluony są bezmasowe, czyli ich masa spoczynkowa jest równa zero. Zasięg działania tych cząstek wynosi zaledwie 10-18 m. Pozostaje pytanie, co trzyma nukleony razem jeśli silne oddziaływanie łączy jedynie kwarki? Protony i neutrony jak wszystkie hadrony, są obiektami kolorowo obojętnymi. Należy jednak pamiętać, że hadrony, składają się z kolorowo naładowanych kwarków i antykwarków. Kwarki jednego protonu mogą się "sklejać" z kwarkami innego protonu, nawet gdy proton pozostaje kolorowo obojętny. Nazywamy to szczątkowym oddziaływaniem silnym. Oddziaływanie silne odpowiedzialne więc jest za siłę działającą między nukleonami, która powoduje ogromną trwałość jądra atomowego. oddziaływanie słabe Oddziaływania silne opisuje kwantowa chromodynamika QCD (Quantum Chromodynamics). Próby rozwiązania równań chromodynamiki kwantowej napotykają wciąż na piętrzące się trudności. bozony Oddziaływanie słabe Są one około 1010 słabsze od oddział. elektromagnetycznego i działają na bardzo małe odległości rzędu 10-18m. W oddziaływaniach słabych uczestniczą wszystkie cząstki z wyjątkiem fotonu (i ewentualnie jeśli istnieje grawitonu). Kiedy kwark lub lepton zmienia rodzaj (przemienia się w inny) mówimy o zmianie zapachu. Wszystkie zmiany zapachu powodują oddziaływania słabe. Oddziaływanie słabe występuje więc między leptonami i odpowiedzialne jest za rozpad hadronów. Cząstkami przenoszącymi oddziaływania słabe są bozony pośredniczące: W+, W- i Z. Bozony W mają ładunek elektryczny, zaś bozon Z jest obojętny. Co ciekawe wszystkie trzy bozony mają masę spoczynkową równą kilkudziesięciu masom protonu czyli ponad 150 tysięcy razy większą niż masa elktronu. Zasięg działania tych cząstek wynosi zaledwie 10-18 m. oddziaływanie elektrosłabe W latach pięćdziesiątych naszego wieku Sheldon Glasgow, Abdus Salam i Steven Weinberg wymyślili schemat, w którym udało się połączyć elektromagnetyzm ze słabymi siłami jądrowymi. Dziś ta zunifikowana teoria nosi nazwę oddziaływania elektrosłabego (QED). Pole Higgsa Fizyków nurtuje obecnie problem skąd bierze się masa spoczynkowa cząstek elementarnych? Dlaczego masa cząstek jest taka, a nie inna? Dodatkowo jak sądzą fizycy na początku Wszechświata wszystkie cząstki nie miały masy. Aby objaśnić fenomen istnienia masy Model Standardowy zakłada istnienie pewnego kwantowego pola zwanego polem Higgsa, którego kwantem jest bozon Higgsa H. Pole to powinno przenikać cały Wszechświat. Cząstka Higga powinna wieć bardzo dużą masę, ponad 300 tysięcy razy większą od masy elktronu i dlatego bardzo trudno ją zaobserwować lub otrzymać. Zasięg działania tycz cząstyek jest bardzo mały. Masy wszystkich cząstek biorą się z oddziaływań z polem Higgsa. Inaczej elektrony, kwarki, neutrina byłyby nieważkie jak kwanty świetlnego promieniowania (foton). Naukowcy obecnie próbują otrzymać bozon Higssa w akceleratorze LHC uruchomionym w 2008 roku w ośrodku badawczym Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych (CERN) pod Genewą. Aby lepiej sobie wyobrazić pole Higgsa porównuje się do gęstego syropu, który wskutek obniżenia się temperatury Wszechświata skroplił się w całej objętości niczym mgła o poranku. Od tego czasu cząstki zaczęły grzęznąć, ale nie wszystkie jednakowo. Pewnym cząstkom syrop stawia większy opór, innym mniejszy, a niektóre jak fotony w ogóle go nie zauważają. Obecna masa cząstek jest właśnie miarą tego oporu.

Znamy cztery rodzaje oddziaływania elementarnego między cząstkami: grawitacyjne, elektromagnetyczne, silne i słabe. Cząstki przenoszące oddziaływania są bozonami czyli mają spin całkowity i nie podlegają zakazowi Pauliego. Oddziaływanie grawitacyjne odziaływanie grawitacyjne Występuje między każdymi ciałami posiadającymi masę. Opisywane jest prawem powszechnego ciążenia podanym przez Newtona. Nie stwierdzono odpychania grawitacyjnego. Jest to najsłabsze znane oddziaływanie. Przy oddziaływaniu między dwoma protonami siła grawitacyjna jest około 1036 razy mniejsza od siły elektrostatycznej. Ma ona znaczenie przy oddziaływaniu ciał o bardzo dużych masach. Przy oddziaływaniach cząstek elementarnych ją pomijamy. Przypuszcza się, że oddziaływanie to przenoszone jest za pomocą pola grawitacyjnego, jednak jeszcze takiego pola nie wykryto. Hipotetyczną cząstką przenoszącą oddziaływanie grawitacyjne jest grawiton. Do tej pozy takiej cząstki nie zaobserwowano i nie wiemy czy istnieje. Oddziaływania tego nie opisuje Model Standardowy. Oddziaływanie elektromagnetyczne oddziaływanie elektromagnetyczne Odpowiada ono za siły działające między naładowanymi cząstkami - ładunkami dodatnimi i ujemnymi. Jednoimienne się odpychają, różnoimienne przyciągają. Oddziaływanie to odpowiedzialne jest za siły kontrolujące strukturę atomową, reakcje chemiczne i wszystkie zjawiska elektromagnetyczne. Niegdyś siły magnetyczne i elektromagnetyczne traktowano oddzielnie. Dopiero w XIX wieku Maxwell zdołał zebrać osobne do tej pory prawa w jeden zgrabny układ równań elektromagnetycznych. Okazało się, że zarówno elektryczność jak i magnetyzm to różne przejawy tej samej siły. Oddziaływanie elektromagnetyczne przenosi foton czyli kwant promieniowania elektromagnetycznego. Jest to cząstka poruszająca się z prędkością światła, mająca masę spoczynkową równą zero. oddziaływanie silne Oddziaływanie silne Jest około 100 razy silniejsze od oddziaływania elektromagnetycznego stąd jego nazwa. Działa tylko na niewielkie odległości rzędu 10-15m działa między kwarkami. Cząstki przenoszące oddziaływanie silne nazywamy gluonami (ang. glue - klej). gluony Kwarki i gluony posiadają ładunek kolorowy zwany krótko kolorem. Są trzy rodzaje koloru: czerwony, zielony i niebieski oraz odpowiednie antykolorowe ładunki. dwa lub więcej kwarków umieszczonych blisko siebie wymienia gluony tworząc bardzo silne "pole kolorowe" łączące kwarki. Kwarki ciągle zmieniają swój kolor podczas wymiany gluonów z innymi kwarkami. Każdy kwark ma jeden z trzech kolorowych ładunków i każdy antykwark ma jeden z trzech antykolorowych ładunków. Gluony przenoszą pary ładunków kolor/antykolor (niekoniecznie tego samego rodzaju). Mamy 9 kombinacji par kolor/antykolor, ale jedna z nich jest wyeliminowana ze względu na symetrię. Istnieje więc osiem rodzajów gluonów. Gluony są bezmasowe, czyli ich masa spoczynkowa jest równa zero. Zasięg działania tych cząstek wynosi zaledwie 10-18 m. Pozostaje pytanie, co trzyma nukleony razem jeśli silne oddziaływanie łączy jedynie kwarki? Protony i neutrony jak wszystkie hadrony, są obiektami kolorowo obojętnymi. Należy jednak pamiętać, że hadrony, składają się z kolorowo naładowanych kwarków i antykwarków. Kwarki jednego protonu mogą się "sklejać" z kwarkami innego protonu, nawet gdy proton pozostaje kolorowo obojętny. Nazywamy to szczątkowym oddziaływaniem silnym. Oddziaływanie silne odpowiedzialne więc jest za siłę działającą między nukleonami, która powoduje ogromną trwałość jądra atomowego. oddziaływanie słabe Oddziaływania silne opisuje kwantowa chromodynamika QCD (Quantum Chromodynamics). Próby rozwiązania równań chromodynamiki kwantowej napotykają wciąż na piętrzące się trudności. bozony Oddziaływanie słabe Są one około 1010 słabsze od oddział. elektromagnetycznego i działają na bardzo małe odległości rzędu 10-18m. W oddziaływaniach słabych uczestniczą wszystkie cząstki z wyjątkiem fotonu (i ewentualnie jeśli istnieje grawitonu). Kiedy kwark lub lepton zmienia rodzaj (przemienia się w inny) mówimy o zmianie zapachu. Wszystkie zmiany zapachu powodują oddziaływania słabe. Oddziaływanie słabe występuje więc między leptonami i odpowiedzialne jest za rozpad hadronów. Cząstkami przenoszącymi oddziaływania słabe są bozony pośredniczące: W+, W- i Z. Bozony W mają ładunek elektryczny, zaś bozon Z jest obojętny. Co ciekawe wszystkie trzy bozony mają masę spoczynkową równą kilkudziesięciu masom protonu czyli ponad 150 tysięcy razy większą niż masa elktronu. Zasięg działania tych cząstek wynosi zaledwie 10-18 m. oddziaływanie elektrosłabe W latach pięćdziesiątych naszego wieku Sheldon Glasgow, Abdus Salam i Steven Weinberg wymyślili schemat, w którym udało się połączyć elektromagnetyzm ze słabymi siłami jądrowymi. Dziś ta zunifikowana teoria nosi nazwę oddziaływania elektrosłabego (QED). Pole Higgsa Fizyków nurtuje obecnie problem skąd bierze się masa spoczynkowa cząstek elementarnych? Dlaczego masa cząstek jest taka, a nie inna? Dodatkowo jak sądzą fizycy na początku Wszechświata wszystkie cząstki nie miały masy. Aby objaśnić fenomen istnienia masy Model Standardowy zakłada istnienie pewnego kwantowego pola zwanego polem Higgsa, którego kwantem jest bozon Higgsa H. Pole to powinno przenikać cały Wszechświat. Cząstka Higga powinna wieć bardzo dużą masę, ponad 300 tysięcy razy większą od masy elktronu i dlatego bardzo trudno ją zaobserwować lub otrzymać. Zasięg działania tycz cząstyek jest bardzo mały. Masy wszystkich cząstek biorą się z oddziaływań z polem Higgsa. Inaczej elektrony, kwarki, neutrina byłyby nieważkie jak kwanty świetlnego promieniowania (foton). Naukowcy obecnie próbują otrzymać bozon Higssa w akceleratorze LHC uruchomionym w 2008 roku w ośrodku badawczym Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych (CERN) pod Genewą. Aby lepiej sobie wyobrazić pole Higgsa porównuje się do gęstego syropu, który wskutek obniżenia się temperatury Wszechświata skroplił się w całej objętości niczym mgła o poranku. Od tego czasu cząstki zaczęły grzęznąć, ale nie wszystkie jednakowo. Pewnym cząstkom syrop stawia większy opór, innym mniejszy, a niektóre jak fotony w ogóle go nie zauważają. Obecna masa cząstek jest właśnie miarą tego oporu.

Kurczę !!!!! wielkie dzięki ! Pozdrawiam i dziekuje jeszcze raz!:)

W przyrodzie istnieją cztery znane nauce oddziaływania. Są to grawitacja, elektromagnetyzm, oddziaływanie silne oraz słabe. Oddziaływania te często przejawiają się jako siły występujące pomiędzy cząstkami. Na przykład oddziaływanie grawitacyjne odpowiada za siłę przyciągania pomiędzy masami, zaś oddziaływanie elektromagnetyczne za siłę przyciągania lub odpychania pomiędzy ładunkami. Oddziaływania nazywa się siłami, gdy można podać ich wartość liczbową, będącą miarą oddziaływania. Tak naprawdę siła stanowi tylko szczególny przypadek oddziaływania. Jak się wkrótce okaże, oddziaływania mogą się przejawiać na wiele różnych sposobów, nie tylko jako siły! Grawitacja, choć zdecydowanie najsłabsza ze wszystkich, jest dla nas najbardziej znajomym oddziaływaniem. Działa na masy, a ponieważ żyjemy w pobliżu wielkiej masy - Ziemi - jest dla nas bardzo ważna. Grawitacja utrzymuje planety na orbicie wokół Słońca, rządzi zachowaniem się galaktyk oraz odpowiada za zachowanie się Wszechświata w wielkiej skali. Oddziaływanie elektromagnetyczne powoduje, że dociera do nas światło i energia ze Słońca, oraz wiąże atomy w całość, utrzymując elektrony na orbitach wokół jąder. Grawitacja działa na masę, zaś elektromagnetyzm na ładunek elektryczny - w istocie możemy uznać masę za odpowiednik ładunku w przypadku oddziaływania grawitacyjnego. Wszędzie tam, gdzie są ładunki elektryczne, występuje elektromagnetyzm - odpowiada za przekaz energii elektrycznej do naszych domów, za powstawanie obrazu na ekranie telewizora, a także za tworzenie się tak potężnych błyskawic jak ta ...

Oddziaływanie elektromagnetyczne jest również spoiwem wiążącym ze sobą cząsteczki. Mimo że cząsteczki są obojętne, istnieje szczątkowe oddziaływanie elektromagnetyczne, zwane oddziaływaniem van der Waalsa, które słabo utrzymuje je razem. Weźmy na przykład cząsteczki wodoru. Ładunek elektryczny wokół atomów jest spolaryzowany - odpychanie elektromagnetyczne sprawia, że elektrony przemieszczają się w kierunku krańców cząsteczki, zostawiając w pobliżu jej środka pole ładunku dodatniego. Cząsteczki łączą się ze sobą za pomocą przyciągania elektromagnetycznego pomiędzy ujemnym krańcem pola jednej cząsteczki oraz dodatnim środkiem pola innej. Dzieje się tak na skutek polaryzacji ładunku elektrycznego wokół atomów w cząsteczce. Na przykład w cząsteczce wodoru elektrony są odpychane przez oddziaływanie elektromagnetyczne w kierunku krańców, pozostawiając pole ładunku dodatniego w pobliżu środka.

Rola tarcia i oporów ruchu w życiu człowieka Tarcie jest zespołem zjawisk bardzo powszechnym w otaczającym nas świecie. Zjawiska te występują wszędzie tam, gdzie dwa ciała (lub elementy tego samego ciała) przemieszczają się względem siebie. Tarciem określamy często nie tylko typowe pocieranie jednej powierzchni o drugą, ale również opory środowiska, w którym dane ciało się porusza (opór powietrza, wody). Tarcie występuje zarówno w spoczynku jak i ruchu ciał. W ruchu zawsze mu przeciwdziała, wyhamowuje. Ze względu na swoje własności możemy powiedzieć, że tarcie jest "dwulicowe". Wszystko dlatego, że w niektórych sytuacjach utrudnia nam życie, nadmiernie przeszkadza w wykonywaniu ruchu, czy pracy, ale bywa i tak, że staje się nam bardzo pomocne, a wręcz nieodzowne.

szukane słowa pomoc ilość stron - ocena - płeć dowolna mężczyzna kobieta szkoła podstawowa gimnazjum liceum studia szukaj w: Fizyka - Oddziaływania w przyrodzie GRATULUJĘ! Kliknłe pierwszy dzisiaj 04.05.2011 o 17:49:06! Któr nagrodę wybierasz teraz? A: telewizor LCD 37" B: laptop 15,4" Dodaj do notatnika Pobierz pracę Mini-ściąga do druku Dodaj komentarz Autor: J.Matusiewicz Strony maszynopisu (a4): 1,9 Strony rękopisu (a5): 4,7 Ocena nauczyciela bdb Komentarz nauczyciela: temat wyczerpany, bogaty język Średnia ilość gwiazdek: 3,18 Oceń pracę 123456 pdst. gimn. liceum studia wybierz szkołę aby ograniczyć ilość wyników BiografieCharakterystykiGramatykaLekturyListyMotywyOpowiadaniaPrasówkiRecenzjeRozprawkiStreszczenia i plany wydarzeńTematy wolneWierszeCzłowiekZoologiaBotanikaEkologiaStarożytnośćŚredniowieczeXVI wiekXIX wiekXX wiekCiekawostkiAngielskiNiemieckiInformatykaMatematykaMuzykaPlastykaReligiaWOSTechnikaTechnika i technologia BiografieCharakterystykiGramatykaLekturyListyMotywyOpowiadaniaPrasówkiRecenzjeRozprawkiStreszczenia i plany wydarzeńTematy wolneWierszeCzłowiekZoologiaBotanikaGenetykaEkologiaBiochemiaChemia jądrowaChemia nieorganicznaChemia organicznaChemia środowiskaEnergia, jej przemiany i transportHistoria fizykiJedność mikro- i makroświataObwody elektryczneOddziaływania w przyrodzieProcesy termodynamiczneRuch i jego powszechnośćWszechświat i ciała niebieskieZjawiska optyczneWzory, prawa i tabliceAstronomiaGeografia fizycznaGeografia społeczno-ekonomicznaKartografia i GISPostacie i odkrycia geograficznePrehistoriaStarożytnośćŚredniowieczeXVI wiekXVII wiekXVIII wiekXIX wiekXX wiekXX wiek - I wojna światowaXX wiek - II wojna światowaXXI wiekBiografieCiekawostkiHistoria sztukiPrace przekrojoweAngielskiNiemieckiFrancuskiInformatykaMatematykaMuzykaPlastykaPrzedsiębiorczośćEkologiaReligiaWOSTechnikaTechnika i technologia Antyk i BibliaŚredniowieczeRenesansBarokOświecenieRomantyzmPozytywizmMłoda PolskaXX-lecieWspółczesnośćBiografieMateriały do maturyMotywyPrace przekrojoweRecenzjeStreszczenia i plany wydarzeńTematy wolneCzłowiekZoologiaBotanikaGenetykaEkologiaBiochemiaChemia jądrowaChemia nieorganicznaChemia organicznaChemia środowiskaChemia ogólnaChemia analitycznaEnergia, jej przemiany i transportHistoria fizykiJedność mikro- i makroświataObwody elektryczneOddziaływania w przyrodzieProcesy termodynamiczneRuch i jego powszechnośćWszechświat i ciała niebieskieZjawiska optyczneWzory, prawa i tabliceAstronomiaGeografia fizycznaGeografia społeczno-ekonomicznaKartografia i GISPostacie i odkrycia geograficznePrehistoriaStarożytnośćŚredniowieczeXVI wiekXVII wiekXVIII wiekXIX wiekXX wiekXX wiek - I wojna światowaXX wiek - II wojna światowaXXI wiekBiografieCiekawostkiHistoria sztukiPrace przekrojoweAngielskiNiemieckiWłoskiRosyjskiŁacinaFrancuskiHiszpańskiInformatykaMatematykaMuzykaPlastykaPrzedsiębiorczośćEkologiaReligiaWOSPrzysposobienie obronneTechnika i technologia Antyk i BibliaŚredniowieczeRenesansBarokOświecenieRomantyzmPozytywizmMłoda PolskaXX-lecieWspółczesnośćCzłowiekZoologiaBotanikaGenetykaChemia organicznaChemia ogólnaChemia analitycznaGeografia fizycznaGeografia społeczno-ekonomicznaPrehistoriaStarożytnośćŚredniowieczeXVI wiekXVIII wiekXIX wiekXX wiekXX wiek - I wojna światowaXX wiek - II wojna światowaXXI wiekBiografieCiekawostkiHistoria sztukiPrace przekrojoweAngielskiNiemieckiHiszpańskiInformatykaMatematykaEkologiaArchitekturaEkonomiaZarządzanieEuropeistykaAdministracjaDydaktykaEtykaLogistykaFilozofiaKulturoznawstwoPedagogikaPolitologiaPolitykaPrawoMaszynoznawstwoMateriałoznawstwoTeologiaSocjologiaPsychologiaMedycynaRehabilitacjaElektrotechnikaMarketingBudownictwoDziennikarstwoTechnika i technologia Liceum Fizyka Oddziaływania w przyrodzie Rola tarcia i oporów ruchu w życiu człowieka Tarcie jest zespołem zjawisk bardzo powszechnym w otaczającym nas świecie. Zjawiska te występują wszędzie tam, gdzie dwa ciała (lub elementy tego samego ciała) przemieszczają się względem siebie. Tarciem określamy często nie tylko typowe pocieranie jednej powierzchni o drugą, ale również opory środowiska, w którym dane ciało się porusza (opór powietrza, wody). Tarcie występuje zarówno w spoczynku jak i ruchu ciał. W ruchu zawsze mu przeciwdziała, wyhamowuje. Ze względu na swoje własności możemy powiedzieć, że tarcie jest "dwulicowe". Wszystko dlatego, że w niektórych sytuacjach utrudnia nam życie, nadmiernie przeszkadza w wykonywaniu ruchu, czy pracy, ale bywa i tak, że staje się nam bardzo pomocne, a wręcz nieodzowne. R E K L A M Aczytaj dalej Jakie są z niego korzyści? Nie moglibyśmy się bez niego przemieszczać, gdyż tarcie umożliwia nam poruszanie się do przodu i chroni nas od upadków, a gdy się już poruszamy pozwala nam się zatrzymać. Dzięki niemu możemy trzymać przedmioty, pisać, wycierać nos, itp. W pojazdach jezdnych tarcie jest podstawą funkcjonowania wielu układów - głównie układu hamulcowego, odpowiednie tarcie opon o podłoże umożliwia jazdę samochodem do przodu bez poślizgu, wykonywanie skrętów, hamowanie. (W tym samym momencie tarcie ma również negatywny skutek w postaci zużycia materiału opon). Wykorzystujemy tarcie do szlifowania, krzesania ognia, czy wydobywania muzyki z instrumentów smyczkowych. Jednak w przestrzeni kosmicznej można zapomnieć o istnieniu tarcia, statki kosmiczne poruszają się ruchem jednostajnym, a skręty wykonują na włączonych silnikach. Natomiast w czasie wzbijania rakiety kosmicznej z powierzchni Ziemi w kosmos, występuje bardzo silne tarcie jej powierzchni o atmosferę, Mozę ono uszkodzić mechanicznie kadłub rakiety, albo też spowodować jego spalenie, gdyż mocne tarcie powoduje również powstanie wysokiej temperatury tuż przy powierzchni rakiety. Dwa podstawowe rodzaje tarcia: * tarcie statyczne - pojawia się w momencie wprawiania ciała w ruch - np. przesuwając ciężki przedmiot, na samo "oderwanie" go od podłoża (wprawienie w ruch) musimy użyć większej siły niż na późniejsze suwanie go po podłodze. Tarcie statyczne przeciwstawia się nadaniu ciału prędkości i jest silniejsze od tarcia w ruchu. Tarcie zależy wprost proporcjonalnie od siły nacisku ciała na podłoże. Dlatego im większy nacisk ciała na daną powierzchnię, tym trudniej jest go z niej ruszyć. * tarcie dynamiczne - występuje w czasie ruchu jednego ciała po powierzchni drugiego - ślizganie lub toczenie. Tarcie to wywołuje wycieranie się (zużycie, zniszczenie) trących o siebie powierzchni. Tarcie dynamiczne przeciwstawia się ruchowi. Jego kierunek jest taki sam jak kierunek ruchu, ale ma zwrot przeciwny do zwrotu prędkości. Negatywne skutki tarcia: * powoduje wytarcie elementów urządzeń mechanicznych, które pocierają o siebie w czasie pracy * spowalnianie ruchu * starty energii * nagrzewa i odkształca trące o siebie powierzchnie, itp. Zapobieganie nadmiernemu tarciu: * stosowanie smarów między trącymi się powierzchniami - chroni przed ścieraniem i nagrzewaniem się * nadawanie obiektom poruszającym się aerodynamicznych kształtów * wprowadzanie cieczy między trące elementy mechanizmów (łożyska, przekładnie zębate)- wzorem stworzonego przez naturę układu stawowego kości. Taka technologia znacznie zmniejsza tarcie, bo zamiast tarcia miedzy dwoma ciałami stałymi, otrzymujemy tarcie w cieczy (czyli lepkość).

ale tarcie chyba nie jest związane z siłą elektromagnetyczna ?