jak mi jest strasznie źle

nie wiem czy jest dziedzina zycia w której wszystkiego nie zepsułam.. Jestem alkoholiczką, od lat choruje na depresje, kontakty z rodziną mam fatalne, zero wsparcia od nikogo, facet którego kocham sam boryka się z nałogiem, oboje jestesmy tak samo spaprani emocjonalnie i sama nie wiem czy mu na mnie zalezy ale jak ja nie potrafi tego okazać czy ma mnie gdzieś. W moim życiu same głupoty i tragedie, żadnego promyczka nadzieji, czegoś co bym mogła pokochać i co nie wiązałoby się z cierpieniem. Pisze bo nie mam komu się wygadać, bede wdzięczna za jakieś miłe słowo lub historie kogoś kto też stracił nadzieje a teraz jest szczęśliwy. Pozdrawiam