Czasami odnoszę wrażenie, że nic mnie nie czeka

Tymczasem ostatnimi czasy jakoś zwątpiłam w to wszystko. Przejmuję się za bardzo wszystkim, byle jaka sytuacja jest w stanie doprowadzić mnie do histerii. Niemal każdego dnia płaczę. Żeby tego było mało, czuję się jeszcze niesamowicie zmęczona, obolała, senna. Na zajęciach nie jestem w stanie się skupić. Kiedy zaś wracam do domu, to ciężko mi się zabrać za cokolwiek, chyba że to właśnie kolejny obraz. W innych rzeczach nie dostrzegam większego sensu.

Oczywiście, że są, ale na studia plastyczne mogłabym sobie pozwolić dopiero po licencjacie. Teraz muszę się skoncentrować na aktualnym kierunku. Boję się jedynie tego, że sobie z czymś nie poradzę. Na ogół to nie jest źle, z większością przedmiotów się wyrabiam, ale z jednym mam nie lada problem i martwię się, co to będzie.