boję się że mnie zwolnią

Witam. Piszę żeby się wygadać. Albo mam nerwicę, albo depresję, albo po prostu jestem beznadziejna. Niedawno skończyłam studia. mieszkam z facetem. on płaci raty (ma ich naprawdę dużo), w niewielkim stopniu dokłada się do mieszkania - czynsz i jedzenie przynajmniej do polowy miesiąca jest na mojej głowie. tymczasem wylali mnie z pracy. szybko znalazłam nową, ale bardzo odpowiedzialną i na stanowisku, na którym nie mam doświadczenia. I tak się teraz boję, że nie podołam, że mam zupełną blokadę - nie mam pomyslów, nie jestem kreatywna, mam palpitacje serca - tak się boję, że się nie sprawdzę i mnie zwolnią. moja duma nie zniesie bezrobocia. masakra. macie jakieś pomysły jak się uspokoić i "ukreatywnić"?

czy często bzykasz sie z facetem?

"moja duma nie zniesie bezrobocia" - ojojoj, paniusiu, nie spinaj się tak :O:O:O

i kto zapłaci za mieszkanie? nie chcę być utrzymanką... :(

Wrzuć na luz - wiem,że fajnie się mówi,a trudniej wdraża w życie - ale to ci naprawdę pomoże.Przed podjęciem jakiegoś zadania weź kilka głębokich wdechów,po pracy się odpręż itp. Jak będziesz się stresowała i myślała negatywnie,to zablokujesz się kompletnie.Skup się na pozytywach,swoich zaletach.Szukaj ich wokół siebie.Jest już jeden-masz pracę (skoro odpowiedzialna,to pewnie też z całkiem fajnymi zarobkami) :) Głowa do góry.

Dziękuję, postaram się. tak bym nie chciała zawieźć mojego lubego. on uważa mnie za "babkę do rzeczy' i myśli że sprostam każdemu zadaniu, a z jednej roboty już mnie wywalili. chyba limit na razie wyczerpany...