Jak miożna konkurować ze wspomnieniem ideału?

Facet , z którym się spotykam jest po długim , dość toksycznym związku. Była miłość jak z bajki , miał być ślub , skonczyło się , ona zdradziła. Później było kilka kobiet , nic poważnego bo przecież tamta wciąż siedzi mu w głowie. I oto jestem ja...czasami czuję ,że zaczyna coś iskrzyć , bywają momenty jak gdyby nie było nic poza nami ,ale później jest krok w tył , bo przecież on się boi , bo przecież tak kochał i ledwo się pozbierał.. Możecie mi coś poradzić?

Przede wszystkim, nie konkurujesz z ideałem, tylko z bólem i strachem. Patrząc z tego punktu widzenia jesteś w stanie zmienić jego nastawienie.

No możliwe... Na początku strasznie "szarpałam" się sama ze sobą czy powinnam być podobna do niej? Jak powinanm sie zachwowywać? Ale szybko wrócił mi rozum i jestem sobą . Okazuje mu dużo cierpliwości , daje wolną rękę , sam decyduje na ile zbliżamy się do siebie , kiedy chce być sam jest...Jednak mijają miesiące a ja nie wiem czy to idzie w dobrym kierunku czy może po prostu w pewnym momencie znajdzie sie inna , z którą zwiąże się od tak a mi podziękuje za to ,że pomogłam mu się przełamać.. :/

Prawda jest taka, że niczym wygłodniały lampart przeszukujący puszczę, z wielką godnością i całkowitą pewnością o słuszności swojego postępowania, z majestatycznym spokojem i skupieniem umysłu godnym medytującego buddysty, przemierzam bezkresne szlaki doliny Kongo w poszukiwaniu ciepłych aromatycznych stolców dzikich zwierząt, aby móc zaspokoić swój niedający się opisać głód oraz uświadczyć podniebienie smakiem tego cudownego przysmaku, który gdy już znajdę to z wielkim pietyzmem i z poszanowaniem godności oraz ze świadomością wspaniałości chwili wyniosłym ruchem ręki obejmuję upatrzony stolec i w sakramentalnej ciszy konsumuję swój posiłek, aż mi się uszy trzęsą, odczuwając przy tym stan głębokiego oczyszczenia duszy i całkowitego spełnienia swojej egzystencji.

Kiepski podszyw

Zjem jego kupę, może się zakocha we mnie w koncu

Wiesz co miałam taką sytuację z tym,ze ja sie moge postawic na miejscu tamtej kobiety..On był z nią żeby zapomnieć,zrobic cos zeby oderwać te mysli od siebie..ale sie nie udało,ciągle do mnie pisał.

No właśnie.. :/ Z tym ,że oni już chyba nie mają kontaktu. Ma jakiś nikły kontakt z jej siostrą , znajomymi ,ale z nią raczej nie. To bardzo atrakcyjna kobieta z tym ,że ma paskudny charakter , niszczący dla partnera , z drugiej strony ja , która zazwyczaj jestem aż za dobra :/ Wiadomo - takie osoby zawsze dostają po dupie.

up

tak,tak właśnie jest...ja miałam tak ,że jego obecna partnerka obrabiała mi doope,gadała mu na mnie takie rzeczy,ze szkoda gadać , ale On i tak trzymał sie swojego zdania. Powiem Ci szczerze,zaczekaj - bo znam takie przypadki którym sie udało.. ale znam też takie,że nie wiadomo jakby sie angażował to i tak będzie kochał wciąż tamtą albo co gorsza porównywał z nią Ciebie - a to jest poniżające.

Ostatnio powiedział ,że już mu prawie przeszło , czasami tylko ma takie momenty. Minęło już 5 lat ,więc to nie taka błaha sprawa.Widzę ,ze traktuje mnie inaczej niż inne kobiety ,ale to wszystko to efekt mojego starania się , czasami grania trochę obojętnej , wieczna obserwacja jego zachowania i relacji z innymi.Pomału robimy postępy ,ale ciągle czuje ,że to początek długiej drogi. Oczywiście , poczekam :) W końcu kocham ;) Dziękuje za to,że odpowiedziałaś. PS. Ja nie mówię nic zlego ani nie krytykuję tamtej dziewczyny , raczej mówię że to nie jego wina ,że ona go zraniła.