Czy jestem szczęsliwa?

Jestem z moim męzem 2 lata po ślubie.Nie mamy swojego mieszkania,mieszkamy u rodziców.Niestety nie stac nas narazie na zkup mieszkania czy domu.Nie umiem sobie odpowiedziec czy jestem szczesliwa z nim.Cały czas mieszkamy kątem u rodziców,rzadko ze sobą rozmawiamy,własciwie jedyny temat to przyszlosc i pieniadze,ze musimy odkladac,ze musimy splacac kredyty ,ze kiedys bedzie dobrze.czesto so0bie róznych rzeczy odmawiamy ,zeby kiedys bylo nas stac na swój kąt.czasami mam tego dosyc,rozmów o tym,ze kiedys bedzie fajnie.kiedy?Coś sie wypaliło,czegoś mi8 brakuje.

Acha mam 24 lata,nie mamy dziecka...

czasem chcemy od życia za dużo.....

:(

a w inny sposob spedzacie ze soba czas czy tylko rozmawiajac,na tematay,ktore Cie doluja? moze czasami pozwolnie sobie na jakis maly luksusik-kino,restauracja,jakis wyjazd weekendowy:)

Wiesz jak o tym marzę...żeby gdzies na weekend wyjechac,pojsc do kina,zawsze żal mu pieniedzy.Mowi,ze jak wszystko spłacimy to bedziemy żyli lepiej.No kino to chyba nie jest taki duzy wydatek.Najgorsze,ze jak chciałabym sobie cos kupic to zawsze go pytam czy moge...chociaz też zarabiam i stac by mnie bylo na to,zeby co miesiac kupic sobie jakis nowy ciuch.Konto mamy wspólne,i to on ma do niego kartę.

...

smutne to co piszesz:( my tez kiedys liczylismy sie z kazda zlotowka ale tamte czasy wspominam tak cieplo jezdzilismy na biwaki;),do kina czasami chodzilismy

No smutne...co mogłabym zrobić,żeby było lepiej?

chyba tylko rozmowa pozostaje mow co czujesz mow,ze ci smutno jak rozmawiacie tylko o oszczedzaniu moze gdzies razem bylisci czy wychodziliscie to mu przypomnij jak bylo wesolo,jaka czulas sie szczesliwa,radosna bo moglas choc przez chwile oderwac sie od tej smutnej rzeczywistosci nazywaj uczucia jaki tobie towarzysza podkreslaj co Cie cieszy:)

Dzięki Brzydula,porozmawiam z Nim..spróbuje.Mam nadzieję,ze nie skonczy sie ta rozmowa tak jak zwykle.

naprawde trzeba duzo rozmawiac ale nie tylko walkowac smutasy ja tez bym sie dolowala:( moze on tez bedzie mowil o tym co czuje,co by chcial:)

No własnie to jest tak strasznie dołujące,a najgorsze ,że słysze to samo sto razy.Mowię mu,ze np.juz o tym rozmawialismy a on sie wkurza ,że ja nie chce z nim rozmawiac,ze tylko mi głupoty w głowie.Jak jakis czas temu wyszlismy na spacer to oczywiscie jeden temat.Może my nie umiemy ze sobą rozmawiać.

ale tego mozna sie nauczyc:) ustal z nim pn ,ze dzisiaj idziecie gdzies tam i nie rozmawiamy o odkladaniu,oszczedzaniu powiedz porozmawiamy o tym np jutro czy jak wrocicie wspolne chwile powinny cieszyc a ciebie doluja:(

Mam nadzieję,że bedzie lepiej:)postaram się:)

na pewno bedzie lepiej:) wbrew pozorom problemy jednak ludzi zblizaja do siebie:)

my kupilismy rowery i cieszymy sie jak glupiki jak sie gdzies wypuscimy:) scigamy sie ,doganiamy-jak dzieci:D jak to mowia-wazne zeby odnalezc smak szczescia w codziennosci:)

Zazdroszczę:) dzięki,ze znalazłas dla mnie chwilę.Wszystkiego dobrego życzę!:)

ja rownie Wam zycze i wierze,ze wszystko bedzie dobrze:) my tez dlugosie docieralismy i nadal docieramy ale zmienilo sie duzo nauczylismy sie rozmawiac ale tez sluchc drugiej osoby pewnie jeszcze dluga droga przed nami