Prywatne/ społeczne szkoły. Poszukuje opinii.

Witam wszystkich, Jak się Wam, Nauczycielom pracuje w takich szkołach? Jakie odczucia macie Wy, Rodzice? jestem nauczycielką z kilkuletnim stażem, ale wciąż bez całego etatu i "skaczącą" po szkołach. Jestem dobra w tym co robię, bardzo pracowita, zaanagażowana zwłaszcza w różnych formach zajęć pozalekcyjnych.I prawdziwie z powołania. Zaproponowano mi pracę na 9/18 w społecznej szkole podstawowej. Ze względu na brak innych perspektyw oczywiście przyjęłam ofertę. Mam jednak pewne obiekcje.... Dziękuję za odpowiedzi.

Atutem są na pewno małe klasy, wyższy poziom kultury i nauczania...Ale i wyższe wymagania wobec nauczycieli, którzy w samorządowych często odrabiają herbatogodziny:P

Myślę, że dużo zależy od konkretnej szkoły, jak dyrekcja/właściciele traktują kadrę. Ja pracowałam 2 lata i mam nadzieję, że nigdy więcej mi się nie trafi prywatna szkoła. Wyższa kultura? Nie za bardzo, postawa rodziców i dzieci "ja płacę, ja wymagam" - nawet jeśli wymagania są absurdalne. No i w prywatnym sektorze z karty nauczyciela obowiązuje jedynie awans zawodowy, a zarobki i urlopy nie. No ale to może tylko ja tak trafiłam, wszystko zależy z jakimi ludźmi współpracujesz także życzę powodzenia:)

Dokładnie tego dotyczą moje obiekcje...Że to rodzice w myśl zasady "płacę to wymagam", będą o wszystkim decydowali. Oczywiście placą to mają prawo wymagać, no, ale nie np. oceny celującej u dostatecznego ucznia... A gdzie pracowałaś? Ja w Warszawie.

A Wy, Rodzice, jaki macie stosunek wobec nauczycieli swoich pociech?

Dając dziecko do szkoły społecznej liczyłam na bezpieczeństwo, wysoki poziom nauczania, ale nie na to,że będę przeżądzała kadrą,absolutnie!

odświeżam.

białystok Tak jak pisałam baaardzo dużo zależy od dyrekcji, bo rodzice różni się zdarzają, z różnymi poglądami i często to dyrekcja musi rozstrzygać czy ślepo wierzy rodzicom i zawsze przyznaje im rację czy stara się poznać i wziąć pod uwagę argumenty obu stron. U mnie było tak, że nauczyciel w ogóle nie miał wsparcia, jeśli jakiemuś rodzicowi cokolwiek się nie podobało to tendencja była raczej wyrzucania nauczyciela niż zaufania mu i jego metodom i to nie piszę tu o jakiś przypadkach nadużyć ze strony nauczyciela lub zaniedbań bo to zauważyło by więcej rodziców niż np. jeden na 20. Chodzi mi o sprawy gdzie 1 rodzic nie dogaduje się z nauczycielem. U nas było tak, że rodzic ma zawsze rację, po nim dyrekcja, a nauczyciel najczęściej robił coś z gruntu źle, przynajmniej tak zakładano.

Na pocieszenie mogę dodać, że jednak większość rodziców nie wykazuje postawy roszczeniowej i da się z nimi współpracować, są do tej współpracy chętni i nie krytykują na każdym kroku, jednak jednostka potrafi skutecznie zatruć życie nauczycielowi i klasie.

sino, dziękuję za opinie. Trochę boję się jak to będzie,ale nie mam wyjścia. To szkoła, gdzie i pedagodzy przechodzą ostrą selekcję. Może mi się uda nie zwariować, bo tu na pracę w

odświeżam wątek

up