NIECH MNIE KTOŚ POCIESZY...

czuję ,ze nie dostanę sie na studia...

Jestem zmuszona wyjawić wam pewną prawdę o mojej osobie... Prawda jest taka, że niczym wygłodniały lampart przeszukujący puszczę, z wielką godnością i całkowitą pewnością o słuszności swojego postępowania, z majestatycznym spokojem i skupieniem umysłu godnym medytującego buddysty, przemierzam bezkresne szlaki doliny Kongo w poszukiwaniu ciepłych aromatycznych stolców dzikich zwierząt, aby móc zaspokoić swój niedający się opisać głód oraz uświadczyć podniebienie smakiem tego cudownego przysmaku, który gdy już znajdę to z wielkim pietyzmem i z poszanowaniem godności oraz ze świadomością wspaniałości chwili wyniosłym ruchem ręki obejmuję upatrzony stolec i w sakramentalnej ciszy konsumuję swój posiłek, aż mi się uszy trzęsą, odczuwając przy tym stan głębokiego oczyszczenia duszy i całkowitego spełnienia swojej egzystencji.

podszywacz...

ja się dostałam... 6 lat temu... najbardziej zmarnowane 5 lat mojego życia. studia czaso- i pracochłonne i nic z tego nie mam. a mogłabym być już tyle do przodu....

zależy co się studiuje....

otóż już nawet to przestaje mieć znaczenie

no co w takim razie proponujesz ? bo z tego co ostatnio słyszę studia gówno dają.

no i jak zawsze cisz. bo każdy odradza studia , a sam nie ma innego pomysłu...

nie wiem co jest dobre dla Ciebie, ale jakbym się miała cofnąć o te 6 lat, to najpierw wyjechałabym na 2 lata za granicę, nauczyłabym się języka, obserwowałabym ludzi, którzy fajnie żyją, i wyciągnęła z tego wnioski, później wróciłabym, znalazła pracę, rozpoczęła studia zaoczne, związane z zawodem, który się na prawdę opłaca i skupiła się na tym, aby w kolejne 3 lata zdobyć w nim doświadczenie.

studia lepiej wyjedź do uk i tam sobie spokojnie zarobisz na wszystko. początki są takie same jak po studiach w polsce a zarobki większe.