wierzyć w coś takiego? może jakiś Pan mi podpowie

sama juz nie wiem co o tym myśleć. Przedstawie sytuacje: jest facet który mi sie podoba, jakiś czas temu zabiegałam troche żeby go poznać ale w zamian otrzymywałam niejednoznaczne odp- niby sie często odzywał, interesował co u mnie, ale potem sie wycofywał. Darowałam sobie, stwierdziłam że mu nie zależy. Jakiś czas temu odezwał sie sam, dokładnie zadzwonił, był pijany i powiedział że strasznie za mna tęskni, ciągle myśli o mnie itd, troche go wyśmiałam po tym wszystkim. nie odzywalismy sie do siebie jakies 2 tygodnie, potem spotkalismy sie na uczelni i poszlismy na piwo. Jak juz troche wypiłam spytałam o co chodziło, na początku nie chciał mówić ale potem powiedział że tak czuje tylko nie potrafi tego okazać, że został strasznie skrzywdzony przez kobiete i boi sie zaufać (dokładnie jego długoletnia była sypiała z jego kumplem) Teraz mam mętlik w głowie, sama boje sie zaangażować i okazać że mi na kimś zależy, no ale nie aż tak. Czasem widze jak sie gapi na mnie kiedy mysli że nie widze, a potem widze jak nie podchodzi chociaż by mógł. Czy to możliwe żeby skrzywdzenie przez kobiete tak zablokowało faceta czy mnie okłamuje?

jeśli mu się średnio podobasz, to się może wahać

też tak myślę :( bo chyba nawet najgorsze doświadczenia z przeszłości nie mogą aż tak wpłynąc jeżeli na kimś naprawde nam zależy. Z drugiej strony ja mysle o nim codziennie a strasznie boje sie odezwać i wyjsc z ukrycia.

rzuć monetę, jak wypadnie orzeł, startuj do niego, jak reszka odpuść sobie....samo życie 50/50, czyli pół na pół.....

jego historia może byc prawdziwa - ale jeśli mu się naprawdę nie będziesz podobała , to będzie tylko wydzwaniał nagrzany i coś próbował

startowałam, ale dokładniej wyglądało to tak- ja robie 1 krok, potem on następne i jak już dochodzi do czegoś wiecej (własnie jakis wyznan, zapewnien) to robi krok w tył.

Powinniście się schlać oboje i wtedy by się wszystko wydało :D

Też tak myślę musicie zacząć się alkoholizować;-) Na trzeźwo nikt się pierwszy nie przyzna do tego co myśli naprawdę bo duma nie pozwala i tak będziecie się bujać do końca życia;-)

A może powiesz wprost, że moglibyście być razem jeśli on się zdecyduje i przestanie wahać, bo bylibyście fajną parą a tak tracicie czas. Raz kozie śmierć. Jak się ukonkretzuje to go bierz a jak nadal będzie się wahał to sobie odpóść i szukaj kogoś kto potrafi dla Ciebie zaryzykować.

ale on mi powiedział że by bardzo chciał ze mną być jak bylismy na tym piwie, powiedziałam mu że też bym chciała ale nie jestem pewna, bo cięzko mi uwierzyć w to wszystko, że tak to można chować głęboko. Stwierdził że pewnie bym sie z nim męczyła, a on nie wie czy potrafi to przezwycięzyć. Cholera, dobrze go rozumiem, a zarazem nie potrafie uwierzyć że to prawda. Stanęło na tym że chcemy sie zobaczyć następnego dnia ale żadne z nas nie wróciło to tego, a to było 3 dni temu. Dzisiaj go widziałam, spojrzał jakoś smutno, ja ledwo dałam rade mu spojrzeć w oczy. Paranoja jakaś :(

Życie to jest wogóle jedna wielka paranoja;-) Wyczytałam, że każdy człowiek ma własne pole magnetyczne i dlatego jedni ludzie się przyciągają, a inni nie:-) Muszę poczytać może mnie oświęci, narazie sama nie rozumiem o co dokładnie chodzi ale to jest ciekawe;-)

Sorry miało być oświeci;-) Nie wiem skąd się wzięło to ę;-) Ale jeżeli ta teoria jest prawdziwa no to koniec, bo może nam to przyciąganie zostać do końca życia?;-) Niby jestem taaka mądra ale teraz czuję się trochę zdezorientowana;-) Za dużo czytam książek;-)

Cóz, bywa i tak, że człowiek po ostrym zawodzie nie śpieszy się do związków z płcią przeciwną.

Już się mną taki jeden studencik bawił... bawił... robił nadzieje wielokrotnie, ja się starałam, a za przeproszeniem gówno z tego wyszło