PRAWIK26 . . .

Witam mam 26 lat i fortunnie lub nie, nie mam jeszcze pierwszej randki za soba, nie mowiac o czyms ponadto. I tak mnie to zycie uksztaltowalo, ze nie jestem zbyt kontaktowy. Wiec nie wiem czy w tym wieku ma sens rozpoczynanie tego tematu, czy nie? I czy bedzie mialo sens za 2, 3 lub 4 lata? Prosze o szczere opinie . . .

mój brat ma 30 i tez mam wrazenie ze nidy z nikim nic :( ale wazne jest to ze chcesz

A kto powiedzial ze chce?

Chciec to ja chcialem 4, 5 lat temu, ale wstydzilem sie do tego przyznac . . . A teraz wstydze sie mniej, ale wiadomo . . . witalnosc juz nie ta . . .

skoro pytasz o opinie i wczesniej topik z pytaniem załozyłes co kobietom sie podoba to mysle ze chcesz

Ponadto zauwazylem ze otoczenie zaczyna sie nabijac . . .

W twoim wieku to tylko się położyć i czekać na śmierć. Ja jestem niewiele młodszy i leżę i czekam na śmierć. Nie zmienisz nic, przegrałeś życie i pogódź się z tym że przegrałeś bo inaczej się zadręczysz.

Ja tamtego topicu nie zakladalem . . .

z mojego brata też się nabijają :( Chciałam mu jakoś pomóc, rozmawiałam z nim wiele razy ale jakoś nic to nie dało... Powiedz mi jaka sytuacja była między twoimi rodzicami?

up

Jaka? Zarli sie. Z reszta do tej pory sie zra. Zreszta moja matka ostatnio czesto wyzywa mnie od nieudacznikow z tego powodu . . .

No właśnie między moimi rodzicami też było źle a mama była nadopiekuńcza wobec mojego brata i myślę że to wszystko dlatego- prawdę powiedziawszy to mówiła mu co ma myśleć :( Takie rzeczy które tkwią w psychice ciezko jest zmienić:( ale powiedz czego sie boisz?

Dodam ze pare razy bylem zaczepiany przez osobnikow plci przeciwnej, ale z jednej strony balem sie ze robia sobie ze mnie jaja, z drugiej zas raczej trzymam innych na dystans . . . A powa tym to bylo pare lat temu wiec juz sie nie liczy . . .

Poza tym czulem sie troche jak neandertalczyk, indywiduum, osnbnik innego gatunku, nie pasujacy do samicy homo sapiens. A boje sie ze bfa sie ze mnie smiali, oraz ze umre nie wynoszac zadnych korzysci z tego zycia . . .

a lubisz sam siebie? Bo dopóki sam siebie nie będziesz lubił i szanował to inni też nie będą :(

No wlasnie moja matka mi zarzuca ze za bardzo szanuje siebie. Tj. jestem egoista

a jestes?

Osobiscie uwazam ze nie jestem. Nie, nie jestem.

Wcale że nie dlatego. Między moimi rodzicami jest bardzo dobrze i co? I mam tak samo jak PRAWIK26...

a na jakiej podstawie mama uwaza ze jestes? powiem szczerze moj brat tez jest tzn. mysli tylko o sobie. Sporo zarabia a tak naprawde zeruje na innych:(

niedziel to moze twoja mama jest nadopiekuńcza i mówi ci jaki masz być? nie mówiła nigdy " dla dziewczyn trzeba byc takim , takim i takim"?

No tylko że mnie nikt nawet nie zaczepiał z płci przeciwnej... jego chociaż zaczepiały jakieś, a mnie nie :(

Niedziel może zmień coś w swoim wylądzie? Nie obraź się za to o co zapytam- jesteś nieśmiały czy może mrukowaty?

Jakby to powiedziec mam swoje plany na przyszlosc, a poza tym czesto jest w zlym nastroju, i wtfy sie trzepia byle czego i awanturuje o byle co . . .

bzdurrra........ No może i jest trochę nadopiekuńcza, jestem jedynakiem, ale bez przesady, wcale mi nie mówił jaki mam być. A zresztą... ja mam taki charakter że jej uwagi mam gdzieś, a jej przejawy nadopiekuńczości kończą się najczęściej moimi kłótniami z nią. Rodzice tu nie mają nic do rzeczy, urodziłem się zjebany i jestem zjebany... mam zaburzenia interakcji społecznej, nieumiejętność lub brak chęci współpracy w grupie, trudności w komunikacji niewerbalnej (ograniczone gesty, skąpa ekspresja twarzy, dystans fizyczny, zachwianie rozumienia bliskości do innej osoby, kłopoty z kontaktem wzrokowym) i tak miałem zawsze. Już nawet jaki 5 latek do przedszkola chodzić nie chciałem i się przed tym wzbraniałem jak mogłem byle nie iść do innych dzieci, dopiero jak mi z 6 latkami pozwolili się uczyć to się zgodziłem łaskawie chodzić do przedszkola.

a pracujesz, spotykasz się ze znajomymi? Mieszkasz z mamą?

bzdurrra........ Niedziel może zmień coś w swoim wylądzie? Nie obraź się za to o co zapytam- jesteś nieśmiały czy może mrukowaty? Jestem introwertykiem z urojonym zespołem Aspergera.

Niedziel ja ci mówię że to ma związek z mamą... moim zdaniem nic nie jest stracone, ale powinieneś pójśc do psychologa. Albo znaleźć jakąś grupę wsparcia.

Studiuję, do domu przyjeżdżam na weekendy, co tydzień, nieraz co dwa tygodnie, na święta państwowe i kościelne oraz na wakacje. Znajomi... mam dwóch kolegów, czasami się z nimi widuję na piwo albo na wódkę. Na studiach mam niespecjalny kontakt z ludźmi, od czasu do czasu na jakieś piwo z nimi pójdę jak po zajęciach wołają, ale nie mam do nich telefonów, itp i poza studiami to nie mam z nimi kontaktu. Lepszy kontakt mam z 2 kolegami ze studiów tylko.

Jaki to ma mieć związek z mamą, jak ja już kurwa w dzieciństwie byłem odludkiem? :O