jak sie z tego wyplątać...

miesiac temu poznałam chłopaka, zaczeliśmy się spotykać i po dwóch tyg. stweirdzilismy, ze sprobujemy byc razem, bo niby zaiskrzylo. On mi pisal od razu, ze sie zakochal i pyta mnie ciągle czy ja jego tez, a ja zawsze odpowaidam, ze nie i ze jak cos poczuje to sama mu powiem. Spodobał mi się, bo był opiekunczy, romantyczny i widac, że ma dobre serce, choc generalnei okreslilabym, ze nie jest w moim typie jesli chodzi o wyglad, ubiór itd. (włosy na zel, dres, silownia) Ale postanowilam dac szanse. Teraz jednak widze, ze to nie ma sensu, bo: - chłopak ma szemranych kolegów, którzy jak się upiją to różne dziwne akcje robią, np. kradną - jeden jego kolega sprzedaje marihuane - ogólnie on jest bardzo zazdrosny, dzwoni i sie pyta czy jestem sama, czy nie umowilam sie z jakims facetem - ciagle mi pisze smsy albo dzwoni i mowi ze mnie kocha i dobija mnie tym, bo nie daje mi o sobie na chwile chociaz zapomniec, ja juz sie dusze, nie moge oddychac - mówi o wspolnej przyszlosci. Nie wiem jak mam mu to powiedzieć, że ja jednak po dłuzszym namysle nie chce... :(

nie chce go zranic, chociaz wiem ze i tak tak sie stanie... dzisiaj znow mnie bombardowal telefonami, bylam na zakupach, a ten chybaz 10 polaczen mi zrobil, a mi sie po prostu nie chcialo rozmawiac z nim, bo zle mi z tym, ze wiem ze nic z tego nie bedzie...

powiedz, ze go kochasz, osacz go, dzwoń co godzinę, rób awantury, że przyszedł bez kwiatów, zapal focha, że źle coś powiedział... Po tygodniu odpuści.

nie wiem czy to by podziałało... od tygodnia mam PMS i siedze sfochowana i nie odzywam sie, a on i tak chce sie spotykac i mowi, ze godzi sie na wszystko, itd.

pomocy:(

dlaczego nikt nic nie pisze