jest ktos chetny do pogadania o wszystkim i o niczym?

Ale naprawdę podziwiam Cię ,że to przerwałaś

ale nie było łatwo.. często go widuje, dopiero niedawno wykasowałam jego nr gadu, telefonu... nie potrafię wyrzucić zdjęć czy rzeczy od niego. ale może u Ciebie da się jeszcze coś zrobić, porozmawiaj z nim:)

Rozmawiamy ,ale on swoje ja swoje. Strasznie wiele mi zarzuca ,a prawie wszystko jest takim wyolbrzymianiem ,że nie mam czasami nerwów. Powiedz ,jak to jest? Ile czasu minęło od rozstania? Jak sobie radziłaś na początku? Jak długo razem byliście?

Zerwałam we wrześniu, więc tym bardziej było mi ciężko, nowa szkoła, nowi znajomi i jeszcze rozstanie. Było cholernie ciężko. On twierdził, że bez niego sobie nie poradzę i ja początkowo też tak uważałam. Byłam z nim 1,5 roku, strasznie się przywiązałam, tyle ze sobą przeżyliśmy, ale z czasem nie potrafiliśmy ze sobą normalnie rozmawiać.Za swoje problemy z 'trawką' obwiniał mnie, inne problemy to też moja wina. Na początku jest bardzo ciężko, bo wszystko przypominało mi jego, ale pomógł mi mój przyjaciel. Tłumaczył, że nie mogę do niego wrócić, że zrujnuje sobie życie, a może on już mi je zrujnował. Minęło 10 miesięcy, a ja nadal nie potrafię przejść obok niego obojętnie.. Mamy wspólnych znajomych, więc chcąc nie chcąc widujemy się na ogniskach, domówkach itd. ale unikam go. Zerwaliśmy wszelkie kontakty... Ale na początku dzwonił kilka razy dziennie, wysyłał kilka smsów, teraz już nie. Jego mama(wspaniała kobieta!) jest moją fryzjerką i często rozmawiamy o nim, szkoda mi jego matki, bo nawet nie wie do czego zdolny jest jej syn. Nigdy nie powiedziałam, że mnie uderzył czy traktował jakoś źle, bo za bardzo ją szanuję. I teraz jest dobrze, wiem, że gdybym znowu wybaczyła to uderzyłby kolejny raz, pomiatał mną itd. Jeśli jesteś pewna, że to nie ten to uciekaj od niego, jesteśmy jeszcze młode i nie warto trwać w związku bez przyszłości... Ja tego wtedy nie rozumiałam, ale przyjaciel cały czas mi to powtarzał, kiedy miałam jakieś gorsze dni, zawsze mogłam do niego napisać, spotkać się i porozmawiać. Dobrze jest mieć taką osobę, która wspierałaby Cię w tej decyzji, jeśli nie w realu to choćby tutaj, zawsze służę pomocą. Gdybyś chciała pogadać niekoniecznie na forum to mogę podać maila czy coś. Buźka :*

Dzięki wielkie! Naprawdę. Wczoraj się z nim spotkałam ,wyjaśniłam wszystko i powiedziałam ,że tak będzie lepiej. Teraz on też już nie chce ze mną być. Może lepiej ,napewno lepiej... Muszę się teraz z tym oswoić ,na nowo wszystko poukładać, nauczyć żyć bez niego. Mam nadzieję ,że nie będzie to takie trudne.

Bedzię dobrze, musi być. Trzymam kciuki za Ciebie, dasz radę!!! :)

Nie dziękuję :) Zaglądaj tu czasem ,ja też będę

będę zaglądać na pewno, pisz jak tam u Ciebie ;)