Moja siostra nie chce utrzymywać ze mną kontaktu. Doradźcie, proszę. :(

Właśnie pogodziłyśmy się po trzech miesiącach milczenia (dość często się kłóciłyśmy, ale to był rekord cichych dni). W rozmowie była oschła i powiedziała, że najlepiej będzie jak rodzina o niej zapomni. Rodziców mamy okropnych, nie czujemy z nimi żadnego związku, ale same zawsze byłyśmy jako tako blisko, dużo rozmawiałyśmy i (tak mniemam) rozumiałyśmy się. Zawsze była introwertyczna i żyła we własnym świecie. To bardzo oryginalna i inteligentna postać- czasami ciężko ją zrozumieć. Napisała mi, że już nigdy nie wróci do domu. Z jednej strony ją rozumiem, być może nie czuje żadnego związku emocjonalnego z rodziną i nie chce urządzać sztucznych, lukrowanych, familijnych spotkań podszytych wzajemnym zniechęceniem i nienawiścią. Z drugiej jednak strony smutno mi- nie chcę jej stracić, jej dla mnie chyba najważniejszym człowiekiem. Nikt inny mnie nie rozumiał tak jak ona. Chociaż nigdy mnie nie przytuliła, to dała mi więcej wsparcia i pomocy niż wszystkie preparowane przyjaciółeczki razem wzięte. O co tutaj chodzi? Co ja mam teraz zrobić? :(

ja się ze swoją nie odzywam od 12 lat więc nie zmarnuj tego co was łączy

Właśnie nie chcę tego, tylko co ja mam zrobić w takiej sytuacji? :(

Podszyw spadaj, to nie prowo tylko prawda. :(

dodam ,że ona jest młodsza, ma dopiero 26 lat a ja mam 31 czuję że ona potrzebuje mojego wsparcia jak sobie poradzi?

jak nie chce to nie, ja ją rozumiem bo jestem w bardzo podobnej sytuacji, może ma jakiś żal do ciebie o którym nie mówi, na pewno ją coś boli czasem nwet wyjaśnienie nie pomoże, po prostu już tak musi być

Nie, to akurat ona jest starsza. Widać pomarańcze denerwują szczere tematy niezwiązane z seksem i Offermą. :O

Ja szanuję jej decyzję, nie namawiałam jej do dalszego kontaktu z domem, bo sama nie mam żadnego związku z rodzicami. Ale dziwi mnie to nagłe odsunięcie ode mnie, bo zawsze byłyśmy blisko, a te wszystkie kłótnie to o drobiazgi- wątpię żeby miała jakiś żal do mnie, wtedy powiedziałaby prosto z mostu.

przeież nie powiedziała ,ze zrywa kontakty również z toba prawda ? a ty masz swój dom czy mieszkasz z rodzicami ?

Ja na razie mieszkam z rodzicami, ale za rok wyjeżdżam na studia do tego samego miasta, co ona. Spytałam się jej czy wtedy umówimy się na piwo i pogadamy- powiedziała, że z dziećmi nie rozmawia. Ze mną też chce zerwać kontakt. :(

proponuję sie zaczernić bo nic z rozmowy nie będize :)

wiesz, ja też jestem starsza od mojej siostry mimo że mamy dobry kontakt, często się kłócimy; ja planuję to samo co twoja siostra - zerwać wszelkie kontakty z rodziną, nawet z moją siostrą (właściwie mam dwie siostry ale ona jest 10 lat młodsza i nie mam z nią aż tak dobrego kontaktu) dlatego że rodzice zawsze ją lepiej traktowali zapewnili jej wszystko a mnie totalnie olali, nie mogę mieć do niej o to pretensji ale boli mnie to że ona miała lepszy start, ona tego nie rozumie i nie widzi w tym nic złego usprawiedliwia się tym że jest młodsza, dlatego całkowite odcięcie się od wszystkich jest najlepszym rozwiązaniem dla mnie

Kurcze, nie mogę się zaczernić, wyskakuje mi , że błąd ;///. Dobra piszmy tak, ja będę mówić kto podszyw.

Być może o to chodzi. :( Mnie zawsze ojciec trochę faworyzował, nie wiem dla czego, ale ja wtedy tego nie rozumiałam, bo byłam dzieckiem. Z czasem jednak już sama stawałam w jej obronie i nie wiem o co mogła by mieć do mnie żal? Może ona o te dziecinne lata, kiedy jeszcze nie myślałam dobrze jest na mnie zła?

Uważam, że niektórych spraw z przeszłosci nie warto/nie można odgrzebywać. Jeśli siostra nie chce utrzymywać z Tobą kontaktów będziesz musiała pogodzić się z jej wolą. Nie można nikogo zmusić do "lubienia". Może to i dla Ciebie jest przykre ale trzeba po prostu przyjąć to do świadomości bo nikt nie wie tak naprawdę co siedzi w drugim człowieku, nawet jesli jest to osoba, z którą się wychowywałaś w jednym domu. Na Twoim miejscu odpuściłabym.

Nikt nie poradzi??? Podnoszę

może to nie chodzi o żal do ciebie tylko do rodziców, ale nie zmienisz tego co było, w jej psychice to siedzi i takich rzeczy nie można się pozbyć czasem całe życie; najlepszym rozwiązaniem jest zerwanie kontaktów ze wszystkimi którzy mogliby o tym przypominać i zacząć od nowa układać sobie wszystko; ja mojej siostrze nigdy nie powiem dlaczego bo ona i tak nie zrozumie, skąd ona może wiedzieć jak ja się czuję; nie ma o tym pojęcia tak samo jak nie ma pojęcia że przez te wszystkie sytuacje w domu wiele lat zmagałam się z bulimią, depresja i nerwica mi pozostały ale nikt z rodziny o tym nie wie bo nawet by tego nie zrozumieli, zwyzywaliby od psycholek jak to było nieraz

To znaczy, że mam się już w ogóle nie starć utrzymać między nami kontaktu? :( Nawet nie próbowac tego wyjaśnić już z nią?

spytaj jej dlaczego, ale jeśli nie będzie chciała na ten temat rozmawiać nie dopytuj, powiedz mi ile jesteś młodsza od niej

Ale my byłyśmy naprawdę blisko. Nigdy z mojej strony nie doznała żadnej prawdziwej obelgi (no chyba, że takie droczenie się w kłótniach), czy innej przykrości. Myślałam , że jest między nami jakaś nić porozumienia i siostrzanej przyjaźni, chociaż nigdy nie padło żadne 'kocham cię'- bo to w moim domu rodzinnym tworzy niezręczną atmosferę, zważywszy na to że nikt się nie kocha. Myślicie, że to ja jej przypominam jakieś dawne zadry w sercu i to o to chodzi? :(

Między nami jest pięć lat różnicy.

Być może siostra ma jakiś głeboki uraz wyniesiony z domu, z czasów gdy byłyscie razem, może to nie bezposrednio twoja wina tylko niewłaściwe postepowanie rodziców. Ale ona przeniosła tę traumę na Ciebie i z Tobą ją kojarzy. Nie wiadomo co siedzi jej w psychice. Nawet psychologowie czasami radzą aby odciąć się od toksycznych osób. Czasami zerwanie wszelkich więzi jest dla danej osoby uzdrawiające. To Ty sama musisz sobie z tym poradzić. Przejść przez to odrzucenie - nie ma na to innej rady.

Naprawdę nie ma innego rozwiązania niż zerwanie kontaktu? Wiadomo, że jej nie zmuszę, ale czy nie można już nic zrobić? :( Nie mam pojęcia o jaką traumę mogłoby chodzić....

może nie do końca chodzi o to że jej przypominasz ale utrzymując kontakt z tobą nie odetnie się od przeszłości, żeby zamknąć rozdział w życiu trzeba zerwać kontakty ze wszystkimi; spróbuj z nią porozmiawiać, powiedz że jej potrzebujesz, że masz tylko ją, że nie utrzymujesz kontaktów z rodzicami, myślę, że ona też Cię potrzebuje, jeśli jesteś jej jedyną rodziną

"Nie mam pojęcia o jaką traumę mogłoby chodzić...." no właśnie, pewnie dlatego nawet nie zrozumiesz co ona czuje, ale jak bardzo ci zależy to porozmawiaj tylko powiedz jej że zależy ci na niej

Rozmawiałam z nią dzisiaj na gg, pytałam się o co chodzi, nic mi nie odpisała. Muszę się z nią umówić na spotkanie i zapytać w realu, bo przez internet to nie to samo. :( Dziękuję dziewczyny za rady, ja już muszę lecieć. Pomogłyście mi trochę- może to rzeczywiście jakieś stare dzieje się ciągną jeszcze za nami i o to chodzi. Jak nie będzie chciała to nic nie zrobię- uszanuję sprawę, ale muszę z nią o tym porozmawiać.