Mama ciągle mnie porównuje do innych:(

Mam 23 lata. Kocham moją mamę, jest ona najcudowniejszą mamą pod słońcem, ale smuci mnie to, że ilekroć nie zadzwoni do mnie, to mówi, że moja koleżanka ze szkoły jest już po obronie i wyjeżdza do Warszawy do koleżanki, która ma ją wciągnąć do pracy. Fajnie, ale co mnie to obchodzi? Ja bronię się we wrześniu, zaczynam też szukać pracy ale w innym mieście, gdzie no jest o wiele ciężej niż w stolicy na rynku pracy, nie wiem, czy szybko mi się uda cokolwiek znalezc, ale kurde muszę bo z kasą bardzo bardzo krucho. Boli mnie takie porównywanie ( nie wprost), ale czuję się, jakbym byłą jakąś pierdołą niezaradną itd. a tamta koleżanka taka "co to nie ja". Fakt, nie mam poczucia własnej wartosci, nie mam pewnosci siebie i poczucia tego, ze poradze sobie w zyciu tez nie mam (wszystko przez to, ze czulam sie gorsza w dziecinstwie). No ale co ja na to poradzę?:( Poza tym, trochę też tej koleżance zazdroszczę a jednocześnie nie życzę jej niczego tam złego, ale wiele przez nią wycierpiałam w szkole (niby się kolegowałyśmy, ale dużo przykrości mi sprawiała), i tak trochę to niesprawiedliwe jest wg mnie, że jej się udaje coś a mnie nie. Heh, przynajmniej się wygadałam.

Bedzie dobrze! Nie dołuj się:) Karma istnieje i wiedz, że jeśli tamta koleżanka zrobiła Ci krzywdę, wszystko do niej wróci. Uwierz, że masz siłe i idz do przodu. Pracę znajdziesz i Ty, i nawet lepszą-zobaczysz:)

Tak, tak, święta racja :D

Kurde Alimak - opis mojego imienia to 100 % zgodności, chodzi mi o strone z Twojej stopki:P.

xxx

Nie martw się, ja mam tak samo, a raczej miałam, powiedziałam mojej mamie, żeby tak nie mówiła i nei robiła :)