Problem z dziewczyną

Moja dziewczyna zaczęła się odchudzać i to chyba przekroczyło granicę normalności. Ważyła wcześniej ok.67 kg przy 170 cm, może nie była najszczuplejsza ale i nie była gruba, mi się podobała. Jakiś miesiąc temu wpadła w obsesję, przestała jeść chleb, ziemniaki, słodycze, codziennie wykreślała coraz to nowe rzeczy z jadłospisu, teraz się wręcz głodzi. Potrafi przesiedzieć całą imprezę, nie jedząc nic a jeśli zje coś niedozwolonego (zwykle są to 4 wafelki diabetyczne), następnego dnia opuszcza jeden posiłek. Schudła niesamowicie, widać jej wszystkie kości, nie ma na nic siły, kręci jej się w głowie, poza tym życie z nią stało się niemożliwe: wszystko jest podporządkowane diecie, nie można już z nią wyjść na kolację czy na piwo. Dodam, że kiedy miała 17 lat, miała anoreksję, rodzice jeździli z nią na terapię i ta choroba powracała, ostatni nawrót był w 2007 roku. Zagroziłem jej, że jeśli będzie dalej chudła to ją zostawię, w odp usłyszałem: OK :(. Kocham ją i nie wiem jak na nią wpłynąć, nie jest jeszcze wychudzona, ale ma tak silną obsesję, że może doprowadzić się do złego stanu. Nie chcę jej kontrolować, bo wiem, że potrafi chować jedzenie i oszukiwać.

wiecej komplementow z twojej strony jest potrzebnych,ze jest sliczna,ze wlasnie teraz taka ci sie podoba itp!!!musisz sie nia zachwycac na kazdym kroku

skoro miala juz takie problemy,to komplementy raczej nie pomoga...tu chyba potrzeba pomocy medycznej. Moze porozmawiaj z jej rodzicami,i idzcie z nia do jakiejs poradni??

widocznie nie miala nalezytej pomocy! Ona caly czas ma anoreksje, ktora nigdy tak naprawde nie zostala wyleczona. Tylko psychoterapia moze dac jakiekolwiek efekty ale musi chciec! Wiem bo sama to przseszlam 16 lat temu.

Ona twierdzi, że jest zdrowa i że nie będzie się obżerać jak wszyscy dookoła. To naprawdę straszne, wszystko, co ma cukier, sól, odrobinę tłuszczu to dla niej śmierć. Mówię jej komplementy, staram się ją dowartościować, ale to nic nie daje.