CZY BALISCIE SIE PODJAC PIERWSZA PRACE???

hej od momentu ukonczenia przeze mnie studiow minely 2 lata, w tym czasie nie pracowalam w zawodzie. teraz mam szanse ale strasznie sie boje ze sobie nie poradze. czy od kogos, kto praktycznie zaczyna swoja kariere wymaga sie tez tak samo duzo jak od kogos z kilkuletnim doswiadczeniem? kurcze, bardzo sie boje, ze zawide siebie sama i meza. czy wy tez sie baliscie przed podjeciem waszej piwerwszej pracy?

czy ktos tez tak mial jak ja? nie wiem skad ta obawa, nie wiem jak sobie z nia poradzic najchetniej zaszylabym sie w domu i nie podejmowala zadnej pracy ale tak nie moge. nie mmay dzieci i nie moge dluzje soedziec w domu.

czesc, ja studia skonczylam 3 lata temu i tez nigdy nie pracowalam, tez sie boje, bo jestem b. niesmiala, mam fobie spoleczną.

hej niesmiala:) a co skonczylas? bo w moim przypadku najgorsze jest to, ze moj zawod wymaga stalego kontaktu z ludzmi, jestem pielegniarka. to moj wymarzony zawod i na studiach sie nie zmuszalam do niczego, ale teraz po tych 2 latach przerwy a raczej niepodjecia zadnej pracy nie wiem, czy dam rade. duzo zapomnialam z fachowych rzeczy, ale to da sie nadrobic, przypomniec. ale jakos tak sie boje, ze nie podolam, nie wiem skad ten strach okropne. czemu nie pracowalas od razu po studiach? ja wyjechalam z mezem za granice i problemy z jezykiem mi przeszkodzily. potem jednak ni stad ni zowad pojawila sie wlasnie ta fobia,z e nie dam rady, ze jestem do niczego, ze pojde do pracy, ktos bedzie wymagal ode mnie fachowej wiedzy i ze jestem autortetem a ja nic nie miem:(

ktos jeszcze? dzieki!

Ja ukończylam ścisły kierunek. Po prostu nie mam odwagi, nie jestem przebojowa na tyle żeby szukać pracy. Ale Tobie na pewno się uda, trzymam kciuki :)

:) a bylas gdzies zeby uzyskac jakas pomoc? np psychologa? jesli to powazna fobia to trzeba zaczac ja leczyc! i wtedy wszystko sie uda! zaloze sie,ze jestes bardzo inteligentna, uczuciowa dziewczyna i za duzo myslisz, mnie ktos tak kiedys powiedzial i chba mial racje, ze na wszystkie sposoby skupiam sie na tym, czego jeszcze nie ma i maluje czarne scenariusze. trzymam za Ciebie kciuki!!! bedzie dobrze!!! musimy obie pokonac swoje nastawienie i bedzie fajnie:)

powazna prace kiedy skonczylam 30 lat ;) i bylam przerazna jak diabli, stresu co niemiara ale da sie przezyc tylko nie ma sie co poddawac ;)

za stara już jestem na jakieś leczenie, zresztą mam to od zawsze, taka już się urodziłam, a leczenie dużo kosztuje niestety a i tak nie ma gwarancji, że człowiek się wyleczy. trudno będę dalej siedzieć na bezrobociu, już się pogodziłam z tym, w końcu 3 lata tak siedzę :) a żadnej farmakologii nie chcę brać, nikt nie jest doskonały. Mi się już na pewno nic nie uda, ale Ty na pewno wyjdziesz na ludzi.