Nerwica lękowa?

Witam, mam 23 lata i odkąd pamiętam towarzyszy mi strach o bliskich. Boje się, że coś złego może się stać. Gdy tylko się spóźniają ze strachem stoję w oknie i wypatruję ich, gdy nie odbierają telefonów odchodzę od zmysłów i układam czarne scenariusze. Już w dzieciństwie pamiętam, że tak było. Nie wiem, czy było to spowodowane awanturami w domu, które miały miejsce w tamtym czasie, nie często, ale były. Od wielu lat nie ma ich w ogóle. Mieszkam w innym mieście, a mam potrzebę kontrolowania czy w domu jest wszystko ok. Czuje się jakby odpowiedzialna, chce czuwać nad wszystkim. Czasem mam kłucia serca i duszności. Obawiam się, że może to być nerwica, mój tata choruje na nerwice lękową. Dzisiaj, przestraszyłam się, że mój brat potrącił kogoś samochodem, patrzyłam przez okno, przyjechał długo siedział w samochodzie, wyszedł , przetarł karoserie, po chwili jakiś facet przyjechał za nim i zaczął z nim rozmawiać, wsiadł i pojechał za nim. Oczywiście moje obawy były śmieszne, nic takiego się nie wydarzyło. Może chodzi o to, że raz zdarzyło mu się jechać po piwie samochodem i teraz się boje. Nie rozumiem czemu układam takie czarne scenariusze. I czego się ciągle obawiam.. To się staje obsesją. Chyba powinnam iść do psychologa lub psychiatry?

nerwice wynosi się z domu, albo gdy są jakieś konfikty i traumy albo gdy rodzice cierpią na nerwice i depresję.... weź się za siebie bo całe życie będziesz sobie wkręcała jakieś idiotyczne lęki, szkoda życia na taką wegetację, poza tym w przyszłosci jak założysz rodzinę zafundujesz nerwicę swoim dzieciom pomyśł o tym i idź do psychologa