Jest ktos z Niemiec ?

Mam pytanie związane z pozwoleniem o prace .

Od maja żadnych pozwoleń na pracę w Niemczech nie potrzeba.

w niemczech.jestem juz niestety uziemiona w tym zasranym uk.

zamierzam wyjechac do niemiec, czy po filologii angielskiej, chemii i podyplomowce z informatyki mam szanse na godna prace?

Nie masz. To, czego będzie ci brakowało, to egzamin DSH i nostryfikacja jakiegoś dyplomu. W Niemczech nie ma zbyt dużo nauczycieli, ale musisz po pierwsze wiedzieć, czego masz uczyć dzieci, a po drugie musisz z nimi się po niemiecku dogadać. Spróbuj najpierw podciągnąć się w niemieckim, tak by zrobić tylko Mittelstufe przed DSH, a później czekają cię jeszcze uzupełniające studia. Niestety, od nowego roku studia nauczycielskie z klasycznym referendariatem znikają i trzeba będzie je robić w systemie Bachelor/Master. No chyba, że znasz dobrze język i jesteś dobrym informatykiem, pracowałaś w tym zawodzie i masz certyfikaty międzynarodowe, to wówczas możesz mieć pracę bardzo godną. Tu dość dużą rolę odgrywa udokumentowane doświadczenie (nawet na sprzątaczkę spytają, kto cię może polecić), stąd wykształcenie nie jest najważniejsze, a w każdym razie nie tak ważne, jak świadectwa pracy itp.

nauczycielka nie planuje byc... niemiecki szlifuje, czyzby wieksza wartosc mial cpe niz dyplom?

I tu niestety, mam dla ciebie złe wieści. Naprawdę, szkoła nie ma większego znaczenia w Niemczech, jeśli starasz się o pracę. W mojej firmie, kierownik produkcji, który ma bardzo odpowiedzialną pracę nie ukończył żadnych studiów mimo że podlega mu niejeden inżynier. Za to jego wiedza i umiejętność planowania rzeczywiście uzasadnia pozostawienie go na tym stanowisku. Lepszego nie ma. W Niemczech jest zupełnie inny system szkolenia, wywodzący się jeszcze z czasów, kiedy młody człowiek trafiał, jak to w Polsce mówiono, do terminu ;-) P ukończeniu gimnazjum, młodzi ludzie decydują, czy uczą się dalej (matura, studia), czy zaczynają się uczyć konkretnego zawodu. I nikt nie pyta nawet o maturę (w Niemczech wcale nie jest popularna). Na wielu stanowiskach, gdzie w Polsce szuka się osób po studiach, tu pracują osoby przyuczone, które przeszły tzw. Ausbildung. W czasie takiego szkolenia (dwa, trzy lata), uczniowie, najpierw pod okiem instruktora, a później współpracowników, uczą się konkretnych umiejętności. I jest to poznanie na naprawdę wysokim poziomie, oczywiście uzupełniane wiedzą teoretyczną, jaką Azubi (uczeń) dostaje w niezależnej od firmy szkole. Problem w tym, że on nie uczy się już języka, matematyki, fizyki i całej masy teorii. Uczy się jedynie tego, co naprawdę jest mu potrzebne w wykonywaniu pracy. Po zakończeniu Ausbildungu spawacz (mimo młodziutkiego wieku) doskonale spawa, tokarz potrafi doskonale programować swoją tokarkę, a pracownica w banku wie wszystko na temat operacji bankowych i np. obsługi klienta. Jest jeden problem, ta wiedza jest bardzo konkretna, ale przyporządkowana do konkretnego stanowiska, stąd możliwości przekwalifikowania się w Niemczech są niewielkie. Nawiasem mówiąc problem to nie jest, przy rozwiniętej pomocy socjalnej. Tu można i kilka lat żyć z zasiłków. Nawet na stanowisko sprzątaczki trzeba przejść Ausbidung. Osoba taka musi się nauczyć doboru odpowiednich środków do poszczególnych rodzajów zabrudzenia i powierzchni, musi poznać zagrożenia, związane z tą pracą, wreszcie musi nauczyć się wykonywać tą pracę z głową, żeby efekt był jak najlepszy, ale żeby przy tym jak najmniej się zmęczyć. I ta zasada dotyczy każdego stanowiska. Bardzo często, niemiecka kariera wygląda inaczej niż w Polsce. Młody człowiek robi Ausbildung, a później, już pracując, wynajmuje mieszkanie, zamieszkuje z przyjaciółką albo przyjacielem i dalej pogłębia swoją wiedzę (szkoła dająca tytuł majstra, czy technika, matura, studia, coś w rodzaju polskich zaocznych). Takie postępowanie to w Niemczech norma. Bo tutaj ze studiów cię nie wyrzucą, masz zawsze indywidualny tryb studiowania, możesz zaliczać rocznie po trzy przedmioty, to twój problem, jak ty sobie wszystko rozpiszesz i w jakim terminie naukę zakończysz. Długo się rozpisywałem, żeby ci uświadomić, że w Niemczech naprawdę najważniejsza jest umiejętność wykonywania konkretnych czynności, jakie są związane z konkretnym stanowiskiem. Tak się tutaj tradycyjnie przyjęło. Stąd właśnie liczy się nie papier, ale to, czego się konkretnie nauczyłaś. Tak jak Niemca pytają, gdzie robił Ausbildung i czego się nauczył, tak ciebie spytają jednie o praktykę. Bo tutaj rekrutacja wygląda w ten sposób, że najpierw jest ogłoszenie, na które musisz przynieść dokumentację, która mówi, co umiesz i czemu chcesz w danej firmie pracować. To się nazywa Bewerbung. Nikt z tobą wcześniej rozmawiał nie będzie. Po złożeniu Bewerbungu czekasz na kontakt. Jeśli jesteś interesująca, to wyznaczą ci termin rozmowy kwalifikacyjnej. I ta rozmowa kwalifikacyjna po złożeniu Bewerbungu jest na każde stanowisko w Niemczech. Ot taki niemiecki Ordnung ;-) Z własnego doświadczenia ci powiem, że ja tutaj pracuję od czasów, jak jeszcze wydawali pozwolenia (nie mam obywatelstwa). W momencie, w którym opowiadałem o studiach, politechnice, nie zauważyłem specjalnego zainteresowania. W pewnym momencie pojawił się skomplikowany rysunek. W chwili, kiedy odpowiadałem na pytania, związane z rysunkiem (bardzo podchwytliwe czasem, wymagające rzeczywiście doświadczenia i wiedzy praktycznej) uwaga kierownika była bardzo napięta. A że wypadłem dobrze (nie musiałem kombinować, rzeczywiście doświadczenie miałem duże), to od razu pojawiła się oferta, że oni załatwią pozwolenie, że dają mi takie same warunki, jak tubylcom, a właściwie, na początek nawet lepsze, żebym mógł się u szybciej urządzić. Na tą postawę nie miało żadnego wpływu to, jakie świadectwa, czy dyplomy im przedstawiłem. Tylko rozmowa zadecydowała o wszystkim. Dzielę się swoim doświadczeniem, ty wyciągnij sama wnioski. Życzę naprawdę szczęścia, może się udać, bo wielu się udaje, ale najpierw trzeba mieć co sprzedać w czasie właśnie tej rozmowy kwalifikacyjnej (Bewerbungsgesprch). No i rozmowa tylko po niemiecku, chyba że masz np. certyfikat CISCO, wtedy na wtrącenie angielskich słów możesz sobie pozwolić. Pozdrawiam!

Jasiek_z_NRW Wyłuszczyłeś chłopie lepiej niż na Politechnice... Moich 2 synów wyjechało już kilka lat temu [podwójne obywatelstwo], obaj stolarze meblowi, po zawodówce , a ponieważ nie mieli pracy dodatkowo zrobili technika z maturami. O matury nikt ich nie pytał, obaj wykazali się umiejętnościami. 9 lat na emigracji - zarządca olbrzymiego majątku pod Kilonią, drugi od 8 lat jest "szefem" montażu konstrukcji - nawet nie wiem, czy mają takowe angaże... o fachowości świadczą środki wpływane na konto,