czy warto miec kota?????

kropka dlaczego odradzasz?

WARTO Mam kota od 2 lat i jestem nim zauroczona :) przychodzi do mnie nałózko kladzie się obok i wtula się mrucząc przy tym :) tyle szczescia wnosi do mojego domu :) jest sliczny :) owszem ma swoje humorki ale bez przesady. nie zalatwia mi sie na podlodze czy lozku tylko w kuwecie bądź na podwórku - mieszkam w domku jednorodzinnym. nie gryzie niczego ani niczego nie niszczy - nie to co psy.. mam dwa i one tyle bałaganu robią... polecam kota każdemu :)

Musisz zadbać aby miał na czym tępić pazurki bo będzie to robił na futrynie lub kanapie. Tutaj widziałam fajne http://domirodzina.sklep.pl/category.php?id_category=22

koty sa kochane, moj sobie siedzi kolo mnie i patrzy sobie co robie, jest tak slodki ze powiem wam szczerze wole miec jego niz dziecko,

Koty są fajne. Niewiele uwagi potrzebują, a potrafią fajnie ogrzać i przyjemnie do ucha zamruczeć:)

odpowiadając na pytanie w temacie - a bo to jednego? :) przynajmniej ze dwa warto mieć, bo kotki to słodziaki są i mądre zwierzaki nie połaszą się na byle skórkę, chociaż niektóre schodzą na psy i też uczą się żebrania w każdym razie - warto :)

A co zrobić z kotem (nowy domownik), który terroryzuje psa? Pozwolić im ustalić granice, czy reagować?

http://domirodzina.sklep.pl/category.php?id_category=22 Kup im zabawki a psu gryzaki. Wtedy zajmą się swoimi sprawami

polecam od razu daw koty :) ja uratowałam dwie kotki przed pewną śmiercią, wyleczyłam, odrobaczyłam, wysterylizowałam- są mi wdzięczne i straszne z nich przytulaski. Mają duży piętrowy drapak i kuwetę z klapką, nie sprawiają żadnych problemów. Mogę je zostawić bez problemu na cały dzień, bo wiem że są dwie i nie będzie im nudno.

Rany boskie, skończ z reklamami, ja tu mam poważny problem. Myślisz, że nie mają zabawek?

Przyłączam się do głosów - bierz kota:-) ja uważam, że warto wziąć dorosłego, bo wtedy już wiadomo jaki ma charakter, ale jeśli zdecydujecie się na kociaka też będzie fajnie. Każdy kot jest inny, ale z doświadczenia mojego wynika że kocurki są dużo milszymi stworzeniami, niż kotki. Rozbawiłaś mnie trochę tym pytaniem gdzie go ulokować (w sensie do spania), bo raczej więcej niż pewne jest że on ulokuje się sam tam gdzie będzie mu się podobało. Zwróć tylko proszę uwagę na to co będziesz mu dawać do jedzenia, naprawdę warto zainwestować w karmę dobrej jakości (nie whiskas czy inne tym podobne reklamowane śmieci), można kupować w dużych worach np. 10 kilogramowych i wtedy to wychodzi bardzo tanio, albo gotować samemu, jeśli się ma ochotę, tylko w tym drugim wypadku ciężko dobrze zbilansować dietę.

Anke- daj im czas, niedługo się dotrą i jeżeli się nie pokochają to przynajmniej zaakceptują

Anke - jak długo masz kota?

Pies i kot sami ustalą sobie granice. Nie reaguj. Tym bardziej, jeśli jedno z nich jest nowe w domu. Muszą się do siebie przyzwyczaić. Moja kotka i suczka do tej pory się omijają, mimo, że już ponad 5 lat razem mieszkają. Natomiast z kotkiem z ostatniego miotu , moja suczka świetnie się bawi.

możesz wziąć jakiegoś przytulaska ze schroniska, oni ci tam wskażą odpowiedniego kocurka

No tak robię, ale nie wiem czy to dobry pomysł, szkoda mi psiaka, który jest zganiany prychaniem ze swojego pontona i odganiany od miski :/. Mam kota prawie 3 tygodnie. Psa 4 lata.

fuj nie wiem jak mozna kota w domu trzymac, to jest obrzydliwe :o bleeeeeeeeeeeeeeee zrzygac sie mozna jak widzi sie kocio siersc fuuuuj

Zdjęcie w Twojej stopce to ten kot, którego masz 3 tygodnie? Wygląda na dorosłego. Pewnie dlatego ciężko mu zaakceptować psa. Może nie karm ich w tym samym czasie. Moja kotka, na przykład, nie wejdzie do domu, jeśli wcześniej pies nie wyjdzie.

"........kropka.... przy małym dziecku odradzam kota " A to dlaczego ???

Nie jest dorosły, ma cztery i pół miesiąca ;).

?

3 tygodnie to stosunkowo krótko, z czasem powinno być ok, chociaż może być też tak, że nie zostaną przyjaciółmi nigdy, w każdym razie na pewno złagodnieją ich stosunki z czasem. U mnie było tak, że wzięliśmy bardzo malutkiego kota do dorosłego psa i nie było tego całego fuczenia z tego co pamiętam, tylko z czasem kiedy kot dorastał podporządkował sobie psa i często go ganiał, drapał itd. A pies bardzo go polubił, bronił itd.

U mnie troszkę pomagało oswajanie zwierzaków ze sobą. Na przykład przywołanie psa, kiedy kot śpi na Twoich kolanach i głaskanie obu zwierzaków. Możesz też rozdzielić jedzenie psa i kota. U mnie kot ma miskę na szafce, a pies na podłodze.

Ja z chłopakiem przygarnełam malutkiego kocurka tego lata a we wtorek dobraliśmy mu malutką koleżankę:) strasznie mu sie moim zdaniem nudziło jak nieraz zostawał sam w domu teraz jest zaciekawiony nową przyjaciółką i mniej broi.Żałuje troche że odrazu nie wziełam dwóch bo były by od zawsze razem i wszystko byłoby jasne a teraz niewiadomo ile będą sie docierać:).

A może ktoś chciałby kotkę :D Nie mam aktualnych fotek, ale jest z początku sierpnia http://www.voila.pl/050/rwu0a/?1 http://www.voila.pl/052/5o92j/?1 http://www.voila.pl/053/ddsys/?1 Nauczona czystości i przyzwyczajona do psów, oraz ludzi

trafalgarskłe Z twojej wypowiedzi wynika że nie masz umiejętności czytania ze zrozumieniem przecież wyraźnie napisane jest że ma córkę pomyśl następnym razem co piszesz bo się kompromitujesz

nie wiedzieć dlaczego ludzie wolą kotki, bo wydaje im się, że są łagodniejsze od kocurów. A to nieprawda. Kocury po kastracji stają się przytulasami zazwyczaj. Ja miałam i kotki i kocury i u mnie zawsze to kocury byly bardziej kontaktowe i przywiązywały się bardziej niż kotki. Mam wrażenie, że kotki bardziej trzymały dystans. A kocur jest trochę jak facet; chce żeby go po brzuchu wymiziać ;)

kot nie jest dla dzieci ani też do zabawy o której piszesz , bdzie sie męczył z wami kot żeby był szczęsliwy potrzebuje spokojnego domu i jednej osoby dlatego najlepszym towarzyszem dla kota są single ,babcie , stare panny w takim towarzystwie będzie czuł się najlepiej , u was będzie zalękniony

Miałam kotkę, trudno opisać odczucia, bo się po prostu nie da. Kot był kochany przez wszystkich, był traktowany, jak kolejny członek rodziny, był niesamowicie za to wdzięczny, umiał się przymilać i upominać o swoje, kładł się koło śpiących dzieci, jak wyczuwał, że coś im dolega, że będą chore. Nie ma go już odszedł, ale nie zapomnę go nigdy, bo był kotem z "klasą" , załatwiał się w kuwecie, albo na dworze, w domu nie było żadnego odoru. Jedynie fotele z boku odrapane były, potem się dowiedziałam, że należy przymocować obitą deskę na pazurki. Jeżeli kot jest chowany od małego i jest kochany, wszystkiego się nauczy. Kot bity, odtrącany nigdy nie będzie dobry, bo przy złych ludziach, nie wie co to być dobrym.

mamy kota. przygarnięty spontanicznie. w markecie była akcja- adopcje z pobliskiego schroniska. zobaczyłam takiego małego chudego wypłoszka i wiedziałam, że będzie moja mariolą. :) we wrześniu minęły dwa lata. mieliśmy problemy, ale zdrowotne- wiadomo schronisko nie zadba o wszystkie zwierzęta bo nie maja jak i ich nie stać. tak że co roku w sezonie jesienno- zimowym łapie małą jakieś choróbsko i bez antybiotyku ani rusz. ale poza tym ideał- sika do kuwety (żwirek silikonowy neutralizuje zapachy) , nie robi na złość, drapie drapak, śpi w posłaniu chyba, że przytaszczę ja do siebie na łóżko ;) nigdy kotów nie lubiłam- ale teraz bardzo je cenię. szczególnie za indywidualizm. nie naprzykrza się (pies rodziców nie da posiedzieć bez głaskania) chodzi własnymi drogami i wyczuwa nastroje. co do kotów i dzieci. polecam kolejność dziecko-kot. najlepiej w niewielkim odstępie czasowym. moja kocina np nie znosi dzieci, bo są dla niej męczące. a koleżanka przygarnęła kotka, żeby od małego uczyć córę (miała dwa latka wtedy) opieki nad słabszymi. teraz kot i mała są najlepszymi przyjaciółmi. kocica nawet nie reaguje na dziwne rzeczy jakie wyczynia z nią "jej pani" :D