jak to jest z tymi związkami??

mam 27 lat na karku, i być może wydam się naiwną ale zadzwiająco się wszystko zmienia w tym wieku, w sensie, większość koleżanek już po ślubie, tylko dzieci i dzieci i mężowie, i przepadają na długie miesiące w domu, ok, ale to co się dzieje z pozostałą resztą? ta pogoń za facetem, związkiem, małżeństwem? niektóre to sie prześcigają a jak już będą w jakimkolwiek związku szczycom się zmianą statusu na fejsbuku jakby conajmniej otrzymały nobla...wiem, że era singli sie kończy... w sensie za kilka lat znowu będa tak samo piętnowani jak kiedyś starzy kawalerowie i stare panny bo teraz największą wartość stanowi rodzina (podobnież w dobie kryzysu - czyli jak trwoga to do boga, tj. jak cienko widzimy przyszłość to lepiej siedzieć w kupie bo cieplej i raźniej), po części - czasem - też mi się zdarza pomyśleć o tym, że osoba z która przezyje sie cale życie partner, powiernik, przyjaciel, kochanek w jednym jest czym mega mega ważnym, w ogóle miłość w życiu kazdego człowieka jest największą wartością, ale jeśli nie ma kogoś takiego w moim zyciu, jesli nie jest mi "pisane" być z kimś? jeśli nie chce wpakowac sie w bagno kłótni bijatyk, kłamstw, męczeństwa psychicznego (wzór rodzice) to co jest ze mną nie tak? dlaczego praktycznie kazdy wytyka mi że jestem sama, czy na świecie nie istneiją wartościowi ludzie - samotni, -single - jednostki - indwyidualnosc - jak zwal tak zwał...którzy spełniają się, czują ze żyja pełną piersią i naparwde tylko w 10% czują żal że nie sa z w związku małżeńskim z kimś? to jest aż tak dziwne? czy znacie takie przypadki? czy oni mają wszystkie klepki? raczej tak...pewnie sie spytacie o ile dotrwacie - po co ten post, bo sama nie wiem, czy nie zaprzepaszczam swojej szansy na łapanie męża przed 30tką i robienie dzieci, tylko wybrzydzam wymyślam i mysle ze miłość kiedyś się znajdzie...ile są w stanie kobiety znieść dla złapania męża i go utrzymania, ile laduja kasy w wyglad, botoksy, zabiegi, ciuchy, ile starań wkładają w to by uchodzic za kobiete z klasą, za kobiete inteligentna, za bogatą...- nie dla siebie - tylko żeby poleciał na nie jakiś bogaty facet, którym mogłyby sie pochwalić wsród znajomych i wieść życie w luksusie...naprawde to sa ogromne wysiłki które wiekszosc z kobiet podejmuje kazdego dnia...właśnie w tym celu...czy to jest genetyka, biologia? ze samice stroja sie by zlapac samca, ale w biologii chodzi o to by ich zapłodnił tylko i by miale dzieci zdrowe i rosłe, a kobietom dzisiejszych czasów raczej nie zależy na prężnym osiłku tylko właśnie na pieniądzach i wygodach, no i dzieci niekoniecznie chyba są potrzebne, ale to bardzo silny wzorzec kobiety matki polki, który czasem z braku innych pomysłów kobiety powielają rodząc dzieci, a potem dając szaleć patologii w domu rodzinnym...chyba sam fakt, że jeszcze - w ten piątkowy wieczór, zamiast zakładać obcasy i sukienke wychodzac z koleżankami na drinka w celu zapoznania kogoś, ja stukam tutaj i sie zastanawiam nad wlasna przyszloscią - to własnie znaczy ze chyba juz wybrałam... i sama nie wiem, z jednej strony potrzebuje bliskości, faceta itd, z drugiej boje się że się zatracę i zgubie sama siebie :/ poza tym raczej nie nadaje sie na matkę...hmm, macie moze podobne zdanie? znacie podobne osoby? milo by bylo uslyszec ze nie jestem odszczepieńcem