Potrzebuję ludzi do rozmowy... Czy ktoś mi odstąpi troszkę swego czasu?

pewnie ze mozna, z czasem sie okaze kto zostanie, a komu nie pasuja tematy

ja zostaje i słucham Was :)

charakterystyka jaka przedstawilas na temat swojej osoby, moze nie tylko nie przeszkadzac w kontaktach miedzyludzkich ale je wrecz urozmaicac i wzmacniac, jedyna kwestia to odpowiednie otoczenie

Dziś nie mam odczucia aby coś we mnie przeszkadzało mi, jeśli coś takiego się rodzi bo nie spada z nieba ot tak to po mału staram się to rozłozyć na czynniki pierwsze składam po swojemu i jest ok....

wiem, że bycia ze sobą trzeba się nauczyć samemu ale jak? Jak wygonić ten strach, zgiełk,zamęt. Jak poznać na nowo siebie, odnaleźć? Naprawdę jaka jestem nie wiem sama... pierwszy krok to chcieć, no więc ja chcę:)

Ej tam? Głowa do góry. Doła masz i tyle. No podejrzewam ze takiego jak Rów Mariański. Ale na spokojnie, na spokojnie!!! Pogadać chcesz? Nie ma sprawy? No tak problem jest jak zacząć? No poważna to rzecz i tyle. Ale? .... No możemy o wszystkim. a o czym? No np. O oporze aerodynamicznym stawianym przez skorupę biegnącego w sztafecie pokoleń po asfalcie ślimaka, albo? O wpływie lotów czarterowych na upierzenie ptaków wędrownych? Albo? O zależności diety ryżowej na budowę polskich autostrad. No jak widzisz możemy o wszystkim, wiec głowa do góry uśmiech na twarz rzucić i jak czasu troszkę znajdziesz w dyskusję na różne tematy nawet bilateralne (patrz dyplomacja) ruszyć możemy. A doły? Nawet papież ma, a co Ty myślisz. Pójdzie taki do ludzi rękę wyciągnie i? ........... I niech mu ktoś tak zegarek buchnie? Ty wiesz jak poważna sprawa to jest. Albo taki prezydent Ameryki proszę ja Ciebie? No niech go ktoś biała czekolada w gościach poczęstuje jak on taki czerniawy jest, i co? Widać zaraz będzie ze słodkie lubi. I co Ty na to?

Jak się nauczyć? nie umiem tego powiedzieć bo nie jestem specjalistą, ale mogę powiedzieć na własnym przykładzie, kiedy wszyscy na których polegałeś zawodzą w mniej lub bardziej bolensny sposób zaczynasz uświadamiasz sobie że to jest niekończąxce się koło rozczarowań wzlotów i upadków.. miałam tego dośc chciałam rozmawiać tylko ze sobą i zaczełam w myślach porządkować swoje rozgrzebane sprawy, wspominać te bardzoprzyjemne upewniać się zę miałam rację, że jestem wartościowym człowiekiem,że mam głowę na karku itd.. wiara w siebie i rozmowa to wielka siła... mój rekord nie wychodzenia do "ludzi" z domu to 3 tygodnie, i było mi cudownie ja sama dla siebie, nie musiałam oglądać nikogo ani zmuszać by ktoś patrzył na mnie...

czarna gwiazdo, fakt to dużo osiągnęłaś, zazdroszczę ale czy nie wbijemy się w egoizm? jak zachować równowagę? tym bardziej, że najłatwiejsze jest czarno-białe?