Czy tylko ja mam tak bardzo mało kumatego faceta

Dwa tygodnie temu poroniłam w 4 miesiącu . Od tego czasu jakoś nie potrafię się pozbierać. Jak nie mam zajęcia to ciągle chce mi się płakać. Nie chce o tym myśleć . Lubie gdy on jest przy mnie nie chce być sama. Można powiedzieć, że czuję lęk :( A on mi wczoraj oznajmia , ze chce jutro czyli dziś iśc z kolegami na piwo . Ja się poytam czy mogę iść z nim, a on do mnie , że nie bo już nie chce słuchać mojego marudzenia. :(:( Zawsze normalnie chodziliśmy we dwoje bo zawsze też jakieś kobiety były, a on mi teraz z takim tekstem.Nie wiem co mam zrobić. Nie chce siedzieć w domu sama ale też nie chce mu się narzucać. Tak jestem na niego zła , że to się w głowie nie mieści :( Płakać mi się chce. Tłumacze sobie ile on może siedzieć ze mną ale to nie pomaga:(

ila a jak zlapie cie po piwku wieszy dol to sie zmyjesz

2 tyg po poronieniu na piewo??????

piwo*

Ja nie chce iść na piwo. Chce sobie posiedzieć, rozerwać się ale on tego nie potrafi zrozumieć.. On musi się rozerwać, on musi od tego odpocząć , a ja nie mogę , mam siedzieć w domu i o tym myśleć :(:(

koleżanek nie masz?

Mam ale jak na złośc albo dzisiaj pracują , albo mają inne plany albo po prostu nie mogą :(:(

az taka jestes nieatrakcyjna, ze nie mozesz sobie znalezc lepszego?

My z mężem po poronieniu w 10tc, ciąża obumarła, a staralismy się o tę ciążę rok, przez miesiąc nie wychodzilismy z łóżka, spalismy, wstawalismy cos zjesc, i dalej kładlismy się spać, nie mielismy ochoty na wyjscie do znajomych na przyjmowanie kogoś, oboje mielismy zwolnienie l4 także w ogóle nie wychodzilismy z domu. Chyba mielismy depresje, z którą nie potrafilismy sobie poradzić. Straszny był marzec 2010, potem poroniłam w sierpniu 2010- puste jajo płodowe ale tu już inaczej to przezywalismy, wzielismy sie w garsc były "chwilowe" ciężkie dni ale byliśmy dla siebie cay czas wsparciem, nawzajem się pocieszalismy i nawzajem "udawalismy", ze już jest dobrze, żeby nie przybijać tej drugiej strony. No a teraz czekamy na naszego synka, to już 37tc.

każdy prze.......-- Gratuluje ciąży i życze szybkiego rozwiązania :) oraz gratuluje męża :) Ja nie wiem czy mój po prostu inaczej nie potrafi odreagować czy co . Bardzo mnie to przekonuje do tego że nie jesteśmy sobie pisani. Dla mnie to jest ogromna strata, ból , taka pustka . A on twierdzi że nie chce o tym ani mówić ani myśleć bo to już nie wróci. W ten sam dzień gdy poroniłam i wróciłam ze szpitala też poszedł z kolegami na piwo ;/;/

Ja myślę że twój partner chce uciec od tej sytuacji. On sobie z tym nie radzi, nie może patrzeć na ciebie i twój ból bo sam nie daje rady. To jak on się zachowuje jest przykre dla ciebie i słusznie bo sama czułabym się z tym potwornie. Facet chce schować emocje i rozładować się przy piwku i jak najszybciej powrócić do normalnośći. Faceci inaczej przeżywają takie ale powinien też mieć więcej taktu i wyczucia. Dla przykładu coś ci napiszę, kiedyś czytałam taki artykuł o facetach i sposobie w jaki radzą sobie podczas stresu czy jakichś problemów - kobieta podczas stresu czy jak ma doła raczej nie wejdzie do łóżka na szybki seks bo zwyczajnie czuje blokadę , facet natomiast (nie mówię że każdy) zaproponuje seks by szybko się rozłądować i rozluźnić i nie widzi w tym problemu a wręcz czuje że to mu potrzebne. Twój chce iść na piwko bo każda chwila spędzona z tobą go dołuje, przypomina o tym co się stało i zwyczjanie tego nie wytrzymuje. Ciężka sprawa, dla ciebie najważniejsze żeby był blisko a on chce uciec jak najdalej żeby choć na chwilę zapomnieć poza tym pamiętaj że on tą stratę odczuwa przedmiotowo a nie tak jak ty, ty czujesz stratę malucha , cuzjesz się pusta dosłownie i w przenośni bo o to prysło szczęście i wszysktie plany i wpadłaś w depresję, on czuje tylko stratę "ciąży" i przypomina mu o tym każdy twój żal. Myślę że powinnaś z nim pogadać i upewnić się że tak właśnie czuje ale powiedz mu też że emocji nie da się ukryć i zamaskować tylko po to żeby on poczuł się bardziej komfortowo, dla ciebie to tragedia i minie jeszcze trochę czasu zanim się pozbierasz i on musi to zrozumieć. Daj mu iść na to piwo a sama zorganizuj sobie towarzystwo, uwierz że na pewno znalazł by się ktoś inny kto cię lepiej zrozumie, najlepiej pogadaj z jakąś koleżanką bo zawsze to kobieta i lepiej wpłynie na twoje samopoczucie niż facet który sam ze sobią sobie nie radzi a skoro sobie nie radzi to też tobie nie pomoże.