kiedy ja sie w koncu zakocham?

jestem 23-letnia dziewica, zawsze czekalam na wielka milosc. dwie moje pierwsze relacjez facetami pozbyly mnie wartosci co do mojej osoby, pozniej byla ciagla ucieczka przed facetami, strach przed miloscia, odrzuceniem z jednoczesna potrzeba bliskosci. tak wyladowalam w tym wieku i tym punkcie i chyba dojrzalam do zwiazku, chcoc wciaz nie jestem tak silna jakbym chciala byc. potrzebuje bliskosci, seksu, teraz juz nie czekam na wielka milosc, wystarczy mi wzajemny szacunek, sympatia, namietnosc. czy kiedykolwiek bedzie mi to dane?, czy cala swoja mlodosc spedze na masturbacji?:P

mam to samo a mam 25lat:)

zglos sie na ten watek a zakochanie gwarantowane :D

czyli ja pewnie tez za jakis czas napisze' jestem 25-letnia dziwica...";)

http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4827372

przyjdzie na ciebie pora:) zanim sie zorietujesz bedziesz juz zakochana :) mozesz zawsze to jakos wspomoc ...sympatia.pl ?:D

Za dużo narzekacie. Miłość nie jest jak ze sklepu. Czasem trzeba poczekać. Sam jej poszukiwałem ale to strasznie gowniane zajęcie a często zwykła strata czasu. Nie ma reguły. To, że jedni mają lepiej teraz to nie oznacza, że będzie tak zawszę. Radzę olać presje rówieśniczą. A chcicę tamować jakimś zajęciem. No i najważniejsze nie rozmyślać o tym ciągle.

ale jak olac i nie myslec o tym ze za chwile beda mowic na mnie stara panna?:(

ja nie rozmyslam o tym, tak siedze i mnie teraz naszlo. generalnie nikt nie nciska, ani rodzina ani znajomi, jak juz cos, to raczej z sympatii typu:"X, kiedy Ty sobie w koncu kogos znajdziesz?":P wczesnije tak uciekalam przed facetami, nie chcialabym odbudzic sie po 30 z zrowym doswiadczeniem, wkoncu jak kazdy potrzebuje seksu i bliskosci. ja niby ciagle jestem w kimsnowym zauroczona, ale zwykle jest to tylko uczucie w mojej glowie, gdy juz poderwe kogos, to zwykle nic z tego nie wychodzi, wiec zawsze praktycznie mam jakis obiekt westchnien, ale ingdy nie przerodzilo sie to w cos powaznego i realnego:O:)

A tak ważne jest zdanie dla Ciebie innych ludzi? Bez przesady. To twoje życie. Ty nim sterujesz. Ludziom zawsze coś będzie nie pasowało. Jak Ty powiesz A to oni (większości) powiedzą B Jak będziesz za gruba to będzie źle. Jak będziesz szczupła to powiedzą, że jesteś za chuda. Jak będziesz mieć więcej to powiedzą, że kradniesz/oszukujesz. I tak dalej.

Czasami lepiej jest żyć godnie samemu bez babrania się w związki bez przyszłości z każdą napotkaną osoba. Spoko rozumiem wasze zdanie. Ale emocje/serce to jedno. Mamy jeszcze rozum. I tego warto się trzymać.

ja mam presje ze strony rodziny i to mnie dobija:(

Nikt nie zrobi tego za ciebie. Trzeba się wyluzować i powiedzieć im : "Wybaczcie ale wasze podejście mnie zabija i powoduje wiele przykrości. Aktualnie nie mam nikogo i proszę abyście to uszanowali." C'mon trochę odwagi i wiary. Zrób to tak jakby miało od tego zależeć twoje życie. Poniekąd tak jest. P.zdrawiam.