pies i kot -mam problem

cześć. mam mały problem. od ok. 5 lat mam kota. kot był wzięty z piwnicy, bo ktoś malutkie kociaki wystawił w pudełku przed blok, a ten uciekł i wpadł do piwnicy. no nie ważne. w każdym bądź razie kot nigdy nie miał kontaktu z innymi zwierzętami (był na prawdę maleńki, więc nawet jeśli miał spotkanie z jakimś zwierzęciem, to dawno zapomniał:)). kot na początku był wystraszony i bał się dosłownie wszystkiego, ale od jakichś 3 lat mamy spokój, tz. kot się bardzo do nas przywiązał i uspokoił. nie było z nim zupełnie problemów. aż do teraz. tydzień temu przybłąkał się do nas młody (ok. 8-9 miesięcy) pies. jest to mieszaniec, ale wygląda zupełnie jak owczarek niemiecki. i sprawa wygląda tak: kot się psa raczej bardzo nie boi. zaczyna uciekać dopiero jak pies idzie w jego stronę (w końcu pierwszy raz widzi takie zwierze). wszystko by było ok, ale pies jak zobaczy kota, to mało ogon mu się nie urwie, bo chce się bawić i od razu idzie do kota. kot wie, że jest na wygranej pozycji (tak mi się wydaje po jego zachowaniu), bo po pierwsze on jest tu u nas od dawna, a poza tym jest starszy. razem z rodzina chcielibyśmy stworzyć taka sytuację, żeby zwierzaki się poznały (obwąchał itd), ale każde nasze próby kończyły się wielką gonitwą (pies zrobił krok i kot zaczynał uciekać). całe szczęście, że kot ma się gdzie schować (u mnie na szafie w pokoju) i pies jeszcze go tam nie odkrył. dzisiaj niestety jak kot spał u mnie na łóżku, to pies otworzył sobie lekko uchylone u mnie drzwi i kot troszkę spanikował. kot uciekał w takim amoku, że nawet stracił pazur u tylnej łapki. macie jakieś pomysły co zrobić? na prawdę zależy mi na konkretnych odpowiedziach, bo mam poważny problem. z góry dzięki, ela.

tez mialam bardzo podobna sytuacje, gdzie po pewnym czasie posiadania tylko kotka, do rodziny wstapil tez piesek. i rzeczywiscie na poczatku bylo bardzo podobnie do tego, jak ty mowisz. chec zabawy przez psa, nastepnie gonitwy.. lecz u mnie po jakims czasie samo przeszlo. zaprzyjaznili sie, i bawili sie razem. minelo. ok 2 miesiecy od ich pierwszego zapoznania. moze u twoich zwierzakow bedzie tak samo, moze potrzebuja czasu :)

dzięki za odpowiedź. to aż 2 miesiące? strasznie długo. no ale cóż. chyba trzeba uzbroić się w cierpliwość. jeszcze raz dzięki. może ktoś jeszcze miał podobną sytuację, bądź ma jakiś pomysł?

no tak, dwa miesiace, w tym, ze przez te dwa miesiace dzien po dniu bylo coraz lepiej. po 2 miesiacach to juz kompletny luzik, ewentualnie czasem jak piesek za gwałtownie podbiegł czy coś, to kot sie troszke bał, ale chwilowo tylko. moze u ciebie bedzie krócej to trwało, nie wiem. w kazdym razie powodzenia :) pozdrawiam :)

niestety mój pies dostaje białej gorączki na widok kota i robi się tak zajadły i agresywny że obawiałabym się spotkania oko w oko. Nie dziwię się więc że kot momentalnie rzucał się do panicznej ucieczki co jeszcze bardziej z kolei nakręcało psa. Niestety kotek zakończył zywot mając zaledwie 4 lata i tak sobie myślę czy to oby nie z powodu ustawicznego stresu...?

tz. jest dużo lepiej niż na samym początku, bo kot schodzi z szafy nawet jak pies jest w domu. na początku to my go musieliśmy stamtąd ściągać i to tylko jak pies była na spacerze. no nic pewnie będziemy czekać. chyba, że coś innego nam wpadnie do głowy lub ktoś coś podpowie. w każdym bądź razie trochę mnie uspokoiłaś, wielki dzięki. pozdrawiam również.

a ja wybieram: mój pies zupełnie nie jest agresywny w stosunku do kota. jak nie ma go na horyzoncie, to w ogóle go olewa (pomimo, że na pewno czuje jego zapach). jedynie jak go zobaczy, to ma ochotę się bawić, ale też były sytuacje, że pies spał i zobaczył kota, to po prostu się przewrócił na drugi bok. więc to nie jest tak, że pies chce coś kotu zrobić.

to myślę że jesteście w lepszej sytuacji i na pewno z czasem będą nawet jeść z jednej miski :) - moi znajomi tak mieli :) Niestety u mnie tak to wyglądało :( Dodam że to były "ogrodowe spotkania"

też mi się wydaje, że mimo wszystko mam lepszą sytuację :) ale dzięki.

.

Mam 3 koty i labradorkę. Kotka 1 ma 14 lat i mieszka z nami od urodzenia, kot 2 ma 2 lata i kotka 3 ma rok. Labradorka to rówieśniczka kotki 3, z którą wyczyniają takie brewerie, że czasami muszę któreś przegonić do ogrodu, bo mi dom chcą zamienić w pobojowisko. Z nią właśnie znaleźli wspólny język przy misce gdzieś tak po miesiącu już- same, bez naszej dużej pomocy. Jedyne, co robiliśmy, to delikatne namawianie do obwąchania. Zachęcic trzeba było głównie kotkę :). Kocur 2 to kastrat. Musieliśmy wykastrować, bo kochał robić siusiu do treningowej torby mojej córki. Po trzeciej wymianie torby poddałam się. Wyszło mu chyba na dobre- to zdanie weterynarza. Co do przyjaźni kocio-psiej- trwało dobre pół roku. Nie zmuszaliśmy zwierzyny do niczego z obawy przed uszkodzeniem psiego nosa. Teraz jedzą ze wspólnej miski. Kocur daje się nawet obwąchiwać i trącać nosem ale bawić się nie chce nigdy. Kotka 1 jest niezależną stara kocicą ze swoimi przyzwyczajeniami i nie znosi jak się zaburza jej strefę ochronną. Drapie i syczy. Myślę, że tu przyjaźń nigdy nie nastąpi :( To tak jest u mnie właśnie...

hmmm... dzięki za odpowiedź. ale z tego, co piszecie, to chyba na prawdę wybiorę czekanie... chyba bez sensu jakoś "organizować" im spotkanie, bo może to im wyjść na jeszcze gorsze. no cóż. trzeba będzie zaczekać.

.

?

Haha... Znalazłam mój stary post. Powiem Wam tak: to nie trwało dwóch miesięcy, a aż półtora roku! W pewnym momencie sytuacja się 'pogorszyła' na tyle, że kot schodził z szafy tylko, gdy pies był na spacerze... Ale od roku kot akceptuje psa i nawet go zaczepia ;) Jest dobrze. Wszystkim w podobnej sytuacji polecam uzbroić się w cierpliwość i czekać!