kto by pomyślał...

Tydzień temu założyłam tu wątek. Dotyczył on tego, że strasznie przejmuje się tym, że facet, z którym się spotykałam może iść do więzienia po tym jak nieumyślnie spowodował śmierć. Zbyt wiele osób mi nie odpisało...ale mogę wam powiedzieć, że jest już z nim lepiej...z tego co wiem chodzi do psychologa, je jakieś tabletki i już podobno normalnie rozmawia...strasznie się bałam, że zostanie w tym zawieszeniu i sobie coś zrobi, a jeszcze czeka go sprawa w sądzie... Ta sytuacja dała mi do zrozumienia jedno...ja wciąż coś do niego czuję i on nie pozostał mi obojętny, a jeszcze tydzień temu miałam ochotę na jego kumpla aż wstyd się przyznać...przez kilka miesięcy go unikałam jak ognia nawet na imprezy nie chodziłam, bo wiedziałam, że może tam być...teraz oddałabym wszystko by go zobaczyć...

Miałam szansę się z nim spotkać, takie mieliśmy założenie...odmówił na drugi dzień po tym jak się zgodził...cóż...dziwić się i nie dziwić, ale to może i dobrze, bo o czym właściwie byśmy rozmawiali? no ale straciłam szansę...napisał mi w ostatnim sms, że może kiedyś pogadamy jak się poukłada żebym na razie dała mu spokój ze spotkaniami...ale ja sobe już narobiłam nadziei...