Jak się zachować-problem rodzinny

Moja matka to dziwna osoba.Przez lata wyżywała się na mnie a rok temu na swojej matce.Gdy jej o tym przypominam to ona denerwuje się i twierdzi,że niczego nie pamięta. Dziś zapytałam czemu ją to denerwuje jak ja o tym przypominam,bo przecież to prawda.A ona na to,że robię z niej diabła i że się zabije.Oczywiście nie biorę tego serio,bo to kolejna(już nie pierwsza jej taka manipulacja). Pewnie za chwilę będzie dla mnie miła jak gdyby nigdy nic. Ona na ogół jest miła dla mnie,ale często ma właśnie takie swoje ,,jazdy'',że mi coś wmawia,manipuluje. Ja mieszkam tylko z nią i na razie nie mam możliwości tego zmienić. Jak zachowywałybyście się w stosunku do takiej osoby będąc w mojej sytuacji? Może nie powinnam jej już niczego wypominać? Dodam,że ona bardzo często się poświęcała dla mnie i dużo też dobrego robiła... A teraz jest obrażona i się nie odzywa do mnie...

szczerze unikalabym kontaktu po 1 nie przypominaj, po co rozkrecac afere napisz jej list czy porozmawiajcie z raz powaznie i spokoj jak nie pamieta albo udaje ze nie pamieta to ciagle dreczenie i wypominanie nic nie zmiani a tylko zaogni wasza sytuacje po 2 jak zaczyna w jakikolwiek sposob manipulowac stawiaj ja pod sciana, mow ze sobie nie zyczysz jakichs zachowan i konfrontuj asertywnie jej poswiecenie to jej decyzja nie masz obowiazku jej niczego wynagradzac wiec ja bym zlala takie szafowanie swoim poswieceniem nie draznij i nie pozwol jej manipulowac, odetnij sie od tego i tyle

Dzięki za odpowiedź. A myślisz,że ona może mieć problemy psychiczne? Nie chcę jej unikać,bo mam tylko ją.Aż mi się płakać już chce...

I też zastanawia mnie z czego może wynikać ten brak pamięci.Mi się wydaję,że ona naprawdę nie pamięta tych złych rzeczy a nie,że nie chce pamiętać...

moja mnie bila jak powiedzialam kiedys w przyplywie szczerosci ze mi z tym zle to powiedziala ze nie pamieta. ale przeprosila czasem ludzie w afekcie maja spadek poczytalnosci albo amnezje wsteczna problemy to ona ma, emocjonalne niekoniecznie psychopatologiczne np. potrzebe bycia zauwazona, nieumiejetnosc kontrolowania wlasnych emocji, rozwiazywanie swoich problemow przez agresie ( manipulacje to rowniez agresja) jak dla mnie powinnyscie szczerze porozmawiac albo napisz jej list, tylko jezykiem "ja"- ja czuje, ja mysle, ja uwazam, mnie sie wydaje, twoje zachowanie sprawialo, ze ja czulam sie... itp.; tego na pewno nie bedzie mogla zanegowac moze cos do niej dotrze a dwa znajdz sobie znajomych ;) nie ograniczaj sie do kontaktu z nia, tym bardziej ze jest toksyczna

Myślisz,że jest toksyczna? Ja jestem do niej bardzo przywiązana i chciałabym mieć dobry kontakt. A jak ona jest teraz obrażona to jak powinnam się zachować? Może to ja źle robię,bo ona jest teraz dobra a ja jej w kółko wypominam to samo.Wczoraj miałam zły nastrój to zabrała mnie do kina,na zakupy,na kawę i ciastko.A w zamian za to ja jej dzisiaj wypominam jak wyżywała się na babci.Może to ja robię błąd?

Może powinnam ją przeprosić?

no z tym wypominaniem przeginasz jest dorosla osoba uwazam ze niekoniecznie powinnas ja przepraszac, ona jako dorosla osoba nie powinna sie obrazac po prostu\ a ty przestan wypominac i tyle, nie zmienisz przeszlosci tym, ze bedziesz o niej bezustannie mowic, a i ona nie poczucje sie winna skoor nie pamieta, a przeprosic "na zapas" nie potrafi widocznie. i chyba o takie przepraszam ci chodzi w tym calym wypoiminaniu? zastanow sie po co to robisz i czy to cokolwiek zmienia i reaguj asertywnie jesli znowu bedzie miala " swoje jazdy"

A czemu uważasz,że nie powinna się gniewać i że nie powinnam przepraszać? Ja bym chciała żeby wróciło do normy,żeby była miła i żeby było ok... Taka jestem przez to wszystko przygnębiona...

bo jest dorosla? bo powinna powiedziec ze to wypominanie nic nie da i ze ja boli, i byc moze masz racje, ale zebys skonczyla? a nie obrazac sie i fochac jak mala dziewczynka? to raz, dwa- jakos przy wczesniejszym wypominaniu po obrazaniu wszystko wracalo do normy nie napisalam nie przepraszaj, tylko, ze ja bym nie przepraszala, chyba ze ty czujesz taka potrzebe. jesli czujesz potrzebe to przepros ogolnie wydaje mi sie ze potrzebujecie rozmowy o waszych emocjach, bez zadnych pretensji i wydaje mi sie, ze ona teraz probuje ci wynagrodzic jakos te gorsze chwile

twoja matka popełniała błędy , ty też będziesz i nie życzę ci aby z kolei twoja córka wytykała ci je jak dorośnie. Nie każdy jest doskonały, jak sama napisałaś wiele poświęciła dla ciebie-może robiła co mogła i jak potrafiła . Nie pamięta? - może nie wszystko pamięta ,ale jakoś ty wytykasz jej wiecznie złe rzeczy a dobre skrzętnie pomijasz a to twoją matkę boli bo według niej jesteś niesprawiedliwa.

ale nie uważacie,że ona ma problemy psychiczne?

użalasz się nad sobą a nie pomyślisz jak matce było ciężko- o ojcu nic nie wspomniałaś.

nie wiem co rozumiesz pod pojeciem problemy psychiczne jesli emocjonalne, to ma, podobnie jak 90% ludzi jesli psychopatologia typu choroby i jednostki kliniczne, to nie wydaje mi sie, aczkolwiek nie znam jej i po pobieznym subiektywnym opisie nie jestem w stanie stwierdzic i ty tez je masz skoro z jakichs powodow wypominasz jej cos, sama sie z tym czujesz zle, po czym wypominasz jej ponownie bywa nie wiem czemu sie tak dopytucjesz jakbys bardzo chciala zebym napisala ci, ze ma "problemy psychiczne"?

Dziwne zachowania mogą byc przez super i nieciekawe zycie wiec nie przypominaj jej moze tych zdazen