Czy dopadła mnie DEPRESJA? Jak walczyć? POMOCY :(

Był temat o depresji. Podejrzewam ją u siebie. Moje objawy: -nic mi się nie chce -jestem na maxa nerwowa (często muszę brać relanium, a jak jestem w domu to inne uspokajacze, które dodatkowo otumaniają i usypiają) -nie mam pracy(ani się nie uczę) -jak mój facet wychodzi do pracy, ja zasłaniam okna, i siadam na kompa, słucham muzyki, wiercę się z pokoju do łazienki i tak cały dzień do puki on nie wraca. Sprzątam na 30 minut przed jego powrotem, przez cały dzień przewracam się o ten cały bałagan -nie mam najmniejszej ochoty nigdzie wychodzić. Siostra mnie wyciąga, odmawiam, brat czy bratowa do mnie dzwonią żebym poszła na piwo- odmawiam -czuje się beznadziejna i bezwartościowa -nie umiem się cieszyć z niczego -nie mam zainteresowań -zamartwiam się aż nadto... Dodam, że mieszkam za granicą od pół roku, jestem przygnębiona, bo straciłam pracę niedawno, a za dwa tygodnie jedziemy na kilka dni do Polski, a nawet nie mamy z czym :o to mnie dobija totalnie, nie umiem sie pozbierac. Wiem, że to tylko i wyłącznie moja wina. Czuje się beznadziejnie sama ze sobą :( Dziś cały dzień spędziłam na przemian kafeteria-facebook.. :o Chciałabym ułożyć sobie życie szczęśliwie, mam faceta który mnie Kocha, a ja jego, ale ostatnio nam się nie układa, on jest zapracowany, a ja mam podły nastrój, nigdzie nie wychodzimy... Dodam, że ostatnio do moich objawów dołączyła bezsenność, nie spałam ponad 50 godzin :o ( z krótkimi drzemkami) W końcu zaaplikowałam sobie końską dawkę środków nasennych... Może ma ktoś pomysł, od czego zacząć zmianę na lepsze?? Dodam że jestem młoda, mam 20 lat.

Może i masz, idz do specjalisty depresja to juz choroba cywilizacyjna

To nie depresja. To życie.

nie chce przegrać życia :( Nie chcę do końca zaszywać się w pokoju, z nikim się nie widywać :( Nie umiem się za siebie zabrać, choć tak bardzo chce...

Jak przegrasz życie. To jest tutaj taki kącik Przegrańców. :(

to Twoje zycie, jak czegos nie chcesz to nie rob, a nie nam sie uzalasz i nie mow, ze nie dasz rady, sama musisz sie za siebie zabrac, psycholog w sumie... oni maja ze soba problem, tabletki tez Ci zycia nie zmienia.. sama decydujesz

A szukasz pracy?

Zapraszam cię na http://www.depresja.ws/ Ludzie tam bardzo mi pomogli, sama sie dziwiłam że jest nas tak dużo, że wszyscy myślimy podobnie i podnosimy się wzajemnie na duchu. Tam nikt nikogo nie ocenia i widzi nieco szerzej. Jak chcesz napisz tam do mnie. Pozdrawiam Lady In Dark

oczywiście że szukam, bez przerwy, z marnym skutkiem. Jestem w obcym kraju, byłam zachwycona tą zmianą i chyba nie zauważyłam tego, że dzieje się coś złego. Każdego emigranta podobno czeka depresja, nie wierzyłam w to, ale teraz zaczynam. Próbuję zmienić swoje życie, ale to trudne. Mój facet pracuje do późna, chodzimy spać ok. 5 rano, to dla nas normalne. I jak otwieram oczy i widzę na zegarku godzinę 14:00 jestem załamana, nawet nastawianie budzika nie pomaga. Jak codziennie wstaję o 14:00 to mam pretensje do siebie. Jestem zła, że tracę dzień na spaniu. No cóż...

A tu ci właśnie, pojadą żebyś się wzięła w garsc i żebyś się nie użalała nad sobą. Moim zdaniem najpierw trzeba faktycznie daną sytuację przeżyc żeby zrozumiec

może masz niedobór magnezu? Uzupełnij go i pij dziurawiec. do tego odrobina ruchu co dzień i będzie lepiej.