Mam słabość do młodszych

Mam 23 lata, a ciągle podobają mi się chłopcy młodsi o rok, o dwa, o trzy. Starsi w ogóle na mnie nie działają.

J a tez,,tylko młodsi mnie kreca")

3 lata co nic... gorzej gdyby chodziło o 10 lat... znam mnóstwo par ( po ślubie też), w których facet jest właśnie młodszy o 2-4 l.

no pewnie tak do 5 lat to zadna różnica :)

Nawet do 11 lat mi pasuje:) a mam 30

Ja tak samo:) Może dlatego, że na studiach mam samych młodszych od siebie kolegów, co niewątpliwie sprzyja temu zainteresowaniu.

to chyba pójdę na studia hehe

Koniecznie:P W moim przypadku tak jakoś wyszło, zaczęło się jeszcze w liceum, kiedy podrywał mnie brat mojej przyjaciółki, a potem... Cóż, chyba został jakiś sentyment, skoro po raz kolejny trafiam na faceta z 89' :D

2 , 3 lata to nie problem.

a ja miałam do czynienia z różnymi... wnioski mam takie: - pociągają mnie najbardziej starsi - najlepiej dogaduję się z równolatkami -młodsi, których spotkałam niczym mnie nie zaintrygowali

Też mi się młodsi podobają. Ale myśle, że 2-3 lata to żadna różnica. Choć teraz wydaje mi się, że znajomi by mnie wyśmiali. Mam 21 lat i gdybym zaczęła się spotykać z jakimś 18latkiem..

słuchajcie, taka różnica, o której mówicie 2-3lata to może wydawać sie duża kiedy właśnie ma się 20lat, a facet 17, tak? bo np Wy jesteście już na studiach, a facet jeszcze w LO dajmy na to... i jakby są to inne etapy życiowe, inne cele i rozjazd mentalny może byc większy... ale jeśli mówimy np o związku, gdzie kobieta ma 30lat, a facet 27 to to żadna różnica... pamiętajcie jednak, że na ogół mężczyźni dojrzewają później... nie jest to regułą wiadomo...

To chyba kwestia dojrzałości psychicznej. To jest ponad różnice w wieku. Chociaż zauważyłam, że dużo moich kumpli ma jeszcze w sobie wiele z chłopców, niekoniecznie mężczyzn.

Też lubię młodszych. :)

jak napisałam Kochane, to żadna reguła... mam znajomego... 37 lat... no na poziomie emocjonalnym to naprawdę nastolatek w fazie buntu :O i to człowiek, którego poz. społeczna i zawodowa jest bardzo wysoka... mam tez w rodzinie kuzyna, który w wieku 23 lat ożenił się... uprzednio znajdując pracę, orientując się w kredytach na zakup mieszkania itd. takie odpowiedzialne podejście... nie ma na nic reguł... ale bez wątpienia każda ma jakieś osobiste preferencje, które niekonieczne muszą być stałe... z upływem lat, z doświadczeniem mogą się zmieniać

możecie sie pokręcić na mnie :P jak chcecie

Jasne...nie ma na to reguły. Jednak faceci ok. 22 lat są jeszcze często dziećmi, żyją kolegami, imprezami. Chcą się wyszaleć. Ale jeśli sprawdzają się jako partnerzy, to od czasu do czasu można im pewne rzeczy wybaczyć. Mnie się w takich chłopakach podoba ich spontaniczność, luz. Starsi niestety rzadko się tym wykazują.

Naprawdę bywa różnie z tą spontanicznością i z wiekiem. To też w dużej mierze kwestia osobowości. No, ale jak mówię, każda ma jakieś preferencje. Ty jesteś na początku tej drogi :)

Oczywiście, masz rację, ale na studiach faceci z reguły są bardziej wyluzowani niż potem. Ja np. nie chciałabym jeszcze wiązać się z facetem, który pracuje i myśli o konkretnej stabilizacji.

Uwierz mi, czego Ci w sumie nie życzę, że wielu facetów pod 30tkę wcale o stabilizacji nie myśli :D

Ale oczywiście jak najbardziej rozumiem Cię. W Twoim wieku pewnie łatwiej o porozumienie z kimś, kto tez studiuję itd. To specyficzny okres w życiu- cu do wny :)

ju