czy macie ochote uciec, zmienic adres męza i wszystko?:)

czy macie czase takie mysli ze chcecie uciec zmienic męza zmienic wszystko cofnąć czas wyniesc sie w ine miejsce z kims nowym?????? czy nie meczy was codzienna rutyna??????????? opowiedzcie cos. ja sie męcze bardzo nie odpowiada mi mąz moje miasto w ktorym mieszkam nie czuje sie dobrze:(

nigdy taka myśl mi nie przyszła do głowy, ale dziecko ma dopiero 8mies, więc wszystko jest możliwe ;) Po ślubie jesteśmy 6lat. Skoro się męczysz, to po co tkwisz w takim związku?

to masz pecha:/

choć kocham swoje diecko oraz męża, ale czasem mam dość, chciała bym odpocząć od codziennego zycia, pozyć sobie tak poswojemu bez prosk i zmartwień, ehh jak ja cię rozumiem doskonale,

hmm męża bym nie zmieniła za nic świecie ale miejsce zamieszkania owszem, chciałabym również odetchnąć i móc się wyspać bo póki co od 6msc syn daje tak popalić że wysiadam psychicznie. Przez 6msc wspólnie z mężem bez dziecka nie licząc zakupów w markecie bylismy tylko raz na kolacji i raz na basenie a tak ciągle w domu, każdy weekend w domu ...nie mam jak naładować akumulatorów ...marzę o pójściu chociażby do pracy, do innych ludzi ...

czyli ze jak ja mam takie myśli, to powinnam męża zostawić!! moje dziecko ma prawie 2latka, a czasem właśnie takie dołki przychodza,

jeszcze nie;) ale kto wie, moja córenka tez ma dopiero 8 miesięcy, jeszcze wszystko przede mną;), glowa do gory i zacznij myslec bardziej optymistycznie;)

moje dziecko ma prawie 2latka i tyle tez czasu nie śpie po nocach, bo córa jest bardzo niespokojna, i myśle ze dopóki już nie bedzie całkowicie rozumna to po nocach spać nie będzie,

mój przez pierwsze 3msc życia budził się w nocy co 1/2 godziny a w dzień spał od 5 rano do 19 wieczorem max 3 godziny. Teraz jest nieco lepiej ale dalej budzi się w nocy z rykiem, zasypia za każdym razem z rykiem i ogólnie jest tak ruchliwy nawet moja mama po kilku godzinach opieki jest wykończona. a podobno małe dzieci to mały problem...aż się boję co będzie większy.

wy przynajmniej macie te mamy które pomagają, ja jej nie mam bo nie żyje, teściowa sama chora, mąz ciagle w pracy, sama cały czas z dzieckiem i jak tu cały czas myśleć jest jest super, idealnie...itp....dołek sam przychodzi...

Ja też mam czasem takie myśli ale wiem że są one efektem przemęczenia . Mam 6 miesięczną córcię i super męża , mieszkam za granicą i tu oprócz siebie nikogo nie mamy więc jeseśmy zdani na siebie . Ja często myślałam sobie...matko ale bym gdzieś wyjechała, ale te młode osoby takie jeszcze w wieku studenckim maja dobrze, mało trosk i właściwie myślą prawie tylko o sobie i że ja też bym tak chciała, a potem przychodzi taka chwila kiedy patrzę na zegarek i myślę sobie...gdzie do cholery on się z małą tyle podziewa (na spacerku) przeciez muszę ją nakarmić i poprzytulać:D. Bycie matką czy żoną to męczące zajęcie ale jakby tak pomyśleć czy lepiej było by być samemu to raczej nie, nie zamieniłabym swojego życia na całkowita wolność . Jeżeli natomiast nie lubimy miejsca w którym mieszkamy to tylko potęguje całe nieszczęście . My z mężem na początku też obco sie czuliśmy w kraju w którym mieszkamy ale po dóch latach od pobytu tutaj wszystko się uregulowało a jeszcze kiedy córcia się urodziła to wspomnienia ze szpitala i inne sytuacje zbłizyły mnie do tego miasta. Autorko a może by tak wyemigrować do innego miasta?

Tak, mam ochotę czasami rzucić to wszystko i iść w pizdu. Ale nigdy bym tego nie zrobiła ponieważ: Kocham mojego faceta, jaki jest taki jest, ideałów nie ma. Mam naprawdę cudowną córcię i wiem że druga taka wspaniała już mi się nie uda - grzeczna, spokojna, wesoła, potrafi przez całą dobę ani razu nie zapłakać. Oczywiście jeśli na czas ją karmię i nic jej nie przeszkadza w spaniu. Jasne, że czasem wolałabym przespać całą noc jednym ciągiem, bez pobudek na karmienie, wyjść gdzieś, odetchnąć... Ale gdy mała się obudzi, spojrzy na mnie tymi szarymi oczkami, wyszczerzy dziąsełka w uśmiechu, zagada, przyjdzie się przytulić... Wszystko mija. PS: "przyjdzie się przytulić" - mała leży pod ścianą na naszym łóżku i drzemie, ja siedzę na brzegu łóżka i korzystam z komputera. Gdy się obudzi i mnie zobaczy, przekręci się na brzuch i podczołga do mnie. Już nieraz tak robiła.

:D już nie mam ochoty na zmiany :)

ja mam takie chwile a moja corcia ma 10 miesiecy.. tez mnie czasem dobijaja problemy, stresy i ta cholerna rytuna dnia.. niedawno jak maz wrocil o 21.00, oddalam mu małą na rece i wyszlam z domu. musialam wyjsc bo inaczej bym zwariowala poszlam na jakis beznadziejny film do kina, ale przez bite 3 godziny bylam sama i poza domem i to bylo super..

Nie.

Och, wsiadłabym do pociągu byle jakiego i pojechała... Mogłabym zostawić męża, dziecko... tylko psa bym wzięła.