mam 28 lat, a rodzice chcą za mnie decydować

Jak w temacie, wiem że durny temat, napewno niektórych rozbawi ale ja mam problem... Mam 28 lat, jestem po rozwodzie, w tej chwili mieszkam przelotem u rodziców, pracuje, aczkolwiek na wynajem mieszkania w tej chwili mnie nie stać... Od zawsze odkąd tylko pamiętam, traktowali mnie jak dziecko, jestem najmłodsza w rodzinie. Mając 22 lata wyszłam za mąż chyba po to żeby się od nich uwolnić jakby to nie zabrzmiało. Wyszło tak jak wyszło, jestem po rozwodzie. Jeszcze przed ślubem rodzice narzucali mi swoja wole, nawet jak urządzałam własne mieszkanie wtrącali się jaki kolor płytek mam wybrać, oczywiście postawiłam na swoim ale wkurzeni byli, tylko nie wiem o co, mój dom, moje życie... Oni tego nie rozumieja, nie dociera do nich nic. Uważają że wszystko co robie robie źle, każda decyzja według nich jest błędna, małżeństwo również mi odradzali, cóż nie wyszło ale teraz każdy mój pomysł natychmiast z góry jest krytykowany... Poznałam faceta, obcokrajowiec, i najśmieszniejsze w tym wszystkim jest to, że boje się o tym otwarcie powiedzieć bo wiem jaka będzie ich reakcja... Doradźcie coś

Martwią się o ciebie. Lepsze to niż ogólny brak zainteresowania dziećmi i rodziną.

Pogadaj z nimi i powiedz im to co napisałaś tutaj nam. Te słowa nie są skierowane to nas kafeterian tylko do twoich rodziców

*do nas

Ale jest chyba jakaś granica?

Setki razy rozmawiałam z nimi, i zawsze kończyło się awanturą. Z mamą idzie się jakoś dogadać ale z ojcem nigdy nie można było rozmawiac, taki typ człowieka, jak masz inne zdanie od jego to jesteś głupi i koniec tematu. Ciekawa jestem jak w takich przypadkach wypowiadają się psychologowie? Może jest tu taki?