Będę umierać przez tydzień... :'(

Poprosiłam Go o tydzień milczenia... i tylko jeden sms przed snem, żebym wiedziała, że żyje. Nie prowadzę pamiętnika, tak się złożyło, że nie mam nawet z kim o tym pogadać... Będę wylewać łzy na kafe...

Oj tam od razu wylewać łzy. Tylko pamiętaj, żeby nie odpisywać na tego wieczornego sms-a.

Dlaczego nie? On chyba też potrzebuje wiedzieć, że jestem cała...

A co się stało ?

Pokłóciliśmy się... myślałam, że wszystko jest okay, a w kłótni okazało się, że z Jego strony zupełnie inaczej to wygląda... Miał za dużo pretensji do mnie, różnica zdań, poglądów.... Pewne sprawy w Jego oczach wyglądają inaczej niż w moich. Ja się staram, On mówi, że nie czuje się kochany...

Czas czas czas ...daj sobie i jemu. Z perspektywy czasu pewne rzeczy wyglądają inaczej.

Tak też postanowiliśmy. Teraz idę umyć buzię, zjeść śniadanie i muszę żyć...

Teraz pisałby 'Smacznego, Skarbie:*' ...

O, dzięki:) Przynajmniej na chwilę się uśmiechnęłam:)

tak, dajcie sobie czasu i nie odpisuj...badz na co drugiego... ALBO BADZ PRZE MEGA SLODKA TAJEMNICZA MILA TAKA W JAKIEJ SIE ZAKOCHAL !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

takie chwile sa najgorsze.. tez mialam tydzien przerwy ze swoim i myslalam, ze oszaleje.. masakra.. :( wspołczuje Ci strasznie.. :(:(.. Wiem, ze to ciezkie.. ale stesknicie sie za soba.. on sobie uswiadomi ile dla niefo znaczysz.. i zobaczysz jak piekne bedzie wasze pierwsze spotkanie .. ;)) glowa do gory :*:*

Dlaczego mieliście taką przerwę? Też nieporozumienia, pretensje?

w sumie to taka glupia roznica zdan.. ;/ zaczelo sie od tego, ze wiekszosc problemow jakie byly przemilczalismy.. i wszystko sie nawarstwialo az pewnego dnia nastapil wybuch.. Wszystko peklo.. Dlatego wazne jest to, zebyscie od razu rozmawiali o tym co jest nie tak, a nie czekali na to az wszystko samo sie wyjasni.. rozmowa to podstawa.. Poza tym my zatracilismy sie we wszystkim i caly czas bylo wypominanie glupich bledow z przeszlosci.. i to bylo takie meczace.. bo przy kazdej okazji bylo wypominanie tego samego..;/ po takiej przerwie uswiadomilismy sobie, ze jednak nie potrafimy bez siebie zyc.. i przez pewien okres czasu bylo na prawde dobrze.. Jednak teraz,, znowu zaczyna sie wszystko jebac;/

z reszta sama zobacz http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4944239 a Wy w jakim jestescie wieku i ile razem ? :>

Głupia sytuacja... U nas jest zupełnie inna bajka. Mamy po 21 lat, razem od roku i kilku miesięcy. Staramy się rozmawiać, wiele razy mówiliśmy, że trzeba wszystko wyjasniać na bieżąco... Chyba to robiliśmy, nie wiem, co się stało. Źle mi jak cholera...

ja mam 19 a on 20. w naszym zwiazku w sumie brakuje kompromisow i to pierw zaczelo sie przeze mnie.. gdyz mnie wszystko denerwuje, np to , ze ON bawi sie palcami, ze krzywo usiadzie.. i wgl.. wytykalam mu mase bledow.. on siedzial cicho... teraz on mi je wytyka a ja prosze o kompromisy.. ;/ Mówisz, że dużo rozmawiacie, to dobrze.. Mam nadzieje, że dzięki temu uda wam się uratować ten związek .. Będę trzymała za was kciuki.. Pewnie on teraz tak samo jak i Ty męczy się bez Ciebie.. A ile juz dni minelo z tego 'tygodnia' .. Pewnie teraz jest drugi dzień ?

Pierwszy dzień... jeszcze mam doła dodatkowo, własnie wróciłam z pogrzebu. Wiem, że się męczy. Dodał opis na gg 'Skarbie, znosisz to?' U nas problem polega na tym, że On inaczej sobie wyobraża związek. Wg Niego jeśli naprawdę Go kocham, powinnam Mu okazywać to na każdym kroku, powinnam Mu to powtarzać, bez przerwy całować, przytulać, mówić czułe słówka, opowiadać o swoim dniu - chociaż siedzę w domu i nic nie robię, wypytywać o szczegóły z Jego dnia, pisać bez przerwy smsy... On tak faktycznie robi i nie przeszkadza mi to, ale ja nie umiem tak... Nie czuję potrzeby powtarzania w kółko, że Go kocham. Choć naprawdę Go kocham. Nie powtarzam Mu co 5 minut, że Go potrzebuje... myślałam, że to oczywiste... Nie pytam co u Niego i tak mi opowie... I dlatego On czuje się w tym źle, niekochany, niepotrzebny...

On jest jakby... hm... niedopieszczony? Niedowartościowany? Głupi przykład, ale wiele tłumaczy: zainteresowałam się Jego paznokciami, bo obgryzał. Poprosiłam, żeby nie obgryzał, piłowałam je, wycinałam skórki, kupiłam jakąś maść. Nie obgryzał, chwilę nawet wyglądały fajnie. Na jakiś czas zapomniałam o tych paznokciach i poobgryzał, bo skoro się nimi nie interesowałam, to po co? On potrzebuje zainteresowania jak dziecko...

może porozmawiaj z nim i dojdzcie do jakiegos porozumienia.. Powiedz wlasnie to, ze nie czujesz takiej potrzeby 'spowiadania sie' i , ze nie jestes z tych ktore caly czas przytulaja i caluja, zapewniaja o milosci.. Zaproponuj żeby w miarę możliwości przymykał na to oko a Ty w miare swoich możliwości , wiedząc, że jest to dla niego takie ważne staraj się to robić częściej.. Mów mu w miarę często jaki jest męski, jak dobrze się przy nim czujesz, chwal.. Może to sprawi , że jego poczucie wartości wzrośnie..

Myślałam, że to wszystko robię. Myślałam, że może czuć się przy mnie kochany, dowartościowany, o wszystko spokojny... a w rozmowie telefonicznej ja się dowiaduję, że się Nim nie interesuje... Bo nie pytam 'co u Niego?'. I chuj z tym, że martwię się o Niego jak nie odpisuje, że jak wyjeżdża ode mnie o 3 w nocy to czekam te 40 minut, aż dojedzie do domu i dopiero kładę się spać z Nim, że tak strasznie się o Niego boję, że w mojej wyobraźni już tyle razy został odesłany do szpitala, bo spóźnił się z czymś 5 minut... nieważne... i tak Mu smutno...

mi tez jest smutno bo po kłotni moj nie odzywa sie juz 4 dzien. czuje taką pustke,nawet nie wiem co sie u niego dzieje..tak jakbym została zupełnie sama.

Napisał tego 'jedynego' smsa... męczy się, biedny. Ja też... Ale skoro ma pomóc, będę się męczyć...

szzz, tak po prostu? A Ty pisałaś? Próbowałaś się dowiedzieć? Jak zakończyła się kłótnia? Kto nawalił?

Pierwszy dzień dobiega końca. Pora na zbawienny sen.

I dupa. Spotkamy się dzisiaj!