Taaaaka różnica, czy nie aż taka?:)

Coraz cześciej mysle ze to sie nie uda... Mam 37 lat, za sobą rozwód, mam dziecko...on 28.. A wasze zdanie?

Dodam ze jestesmy ze soba 5 lat.

ja mam 35 a on 25 i rok razem jest normalnie i juz sie nawet tym wiekiem nie przejmuje.... Mam dziecko i potrafi się nim zajmować jak swoim.... robi to sam od siebie bo go nigdy nie zmuszałam... A zakochałam sie w nim od pierwszego wejrzenia .. myślałam że ma więcej .ehhh :)

a myslicie o wspólnym dziecku?

Ja juz dzieci nie chce... co innego może gdyby było nas stać na tyle ze nie musiałłabym juz potem pracować to mogłabym dzieci chować ale nie jesteśmy w takiej sytuacji także ja nie chce .on ? narazie mówi ze nie che ,widzi ile na dziecko trzeba czasu poswięcic itd. Juz się nagłowiłam z myslami i w ogóle..na razie chce żyć dniem codziennym,cieszyć się z wspólnie spędzanych chwil i nie chce wybiegać w przyszłość co bedzie za jakis czas....samo się ułoży...zawsze można sie rozstać....bo nikt z nikim na siłe nie będzie.

Coraz częściej myślę,ze kobiety ,które ikończyły 20 lat,szczególnie te przed 40-stką i zadają takie pyatania jak autorka sa emocjonalnie zubożałe. Po jaka cholerę zadawac pytania dotyczące związku jaki tworzą lub chcą stworzyć obcym osobom. Czy te kobiety nie mają swojego zdania,czy nie mają przyjaciół,którzy znają je i partnerów i mogą sobie z nimi pogadac na te tematy. A poza tym kazdy człowiek jest inny,każdy zwiazek inny. Dojrzejcie emocjonalnie miłe,starsze Panie.

tym bardziej, że rano ten wątek autorka też miała, czyli zakłada je dwa razy dziennie. :-)

ale jak jesteście razem aż 5 lat to jest to duży stać więc nie wiem co masz na myśli pisząc że to może się nie udać. Przecież już się udało i się udaje.

sorry miałam napisać "staż" a wyszło "stać"