Powiedzialam dzisiaj ojcu zeby byl ze mnie dumny

ze ide na medycyne a on odpowiedzial mi ze to nie jest zawod dla kobiety. Ze on ode mnie tego nie wymaga, natomiast moj brat to szkoda gadac, uczyc sie nie chce a ojciec go zmusza by uczyc sie chemii, biologii i fizyki. Jeszcze uslyszalam ze ja moge skonczyc bardziej kobiecy kierunek prawo czy ekonomia i wystarczy jak wyjde za meza lekarza a jesli juz bede chciala sie ksztalcic w tym kierunku to powinnam wybrac specjalizacje ginekologie lub pojsc po prostu na farmacje. Moj tato jest lekarzem a mama nauczycielka.

mysle ze jak mu powiesz ze jestes swietna kucharka i matka wtedy bedzie zadowolony:D

nie zmienisz. Medycyna jeszcze nie jest wcale taka "męska". Ja jestem po kierunku gdzie byłam 1 z 4 dziewczyn na roku (na 60-70 osob) i uwierz, wiele razy czulam dyskryminacje, że skoro jestem kobieta, to pewnie i tak nie rozumiem tego, o czym sie ucze i na pewno tylko wkuwalam.

Jestem zaskoczona zdaniem/opinią Twojego ojca, bo mój też jest lekarzem i wręcz nalegał, żebym poszła na medycynę tak jak większość dzieci jego kolegów po fachu. Ja się wyłamałam i teraz sama trochę żałuję, bo jestem bezrobotnym mgr inż., a tak ojciec by mnie gdzieś wsadził do pracy. Tylko trochę załuję, bo nie miałam do tego powołania. Gratuluję, że się dostałaś i życzę powodzenia.

Medycyna to nie jest zawod ktory mozna bezmyslnie brac i go konczyc. Tutaj jest potrzebne powolanie, cierpliwosc i umiejetnosc dobrego leczenia ludzi.