jestem rozczarowana życiem, to już wszystko?

Mam dopiero 22 lata, studiuję zaocznie a w tygodniu pracuję. Mam jakieś tam swoje plany jak ukończenie studiów i znalezienie lepszej pracy, w perspektywie 4-5 lat ślub (mam chłopaka od kilku lat), dom czy mieszkanie itp. Ale ostatnio coraz częściej sobie myślę - to już wszystko? na tym ma polegać życie? teraz już zawsze tylko praca, dom, wakacje za granicą (o jakie to super hiper i oryginalne...:/). Dzieci? to ma mnie cieszyć? to już wszystko? po co mi to, jaki to ma sens. Nie wiem, to całe gonienie za lepszą pracą, uczenie się na egzaminy, odkładanie kasy..na co mi to, co mi to da? a teraz? każdy dzień taki sam, czasami jakaś impreza. To ma mnie niby cieszyć? to jest to życie? Mogłabym jutro umrzeć i mam to w dupie bo nic wartościowego nie tracę