spotkać swoje lustro

tak się zastanawiam - jakie to jest dziwne ... jest dwoje ludzi, ona i on, spotkali się , przyjaźnią, są swoim niemal odbiciem lustrzanym , co jest momentami aż straszne bo on mówi głośno to co ona myśli w danej chwili, poglądy, zainteresowania, inteligencja, sposób bycia, odniesienie do rodziców, poglądy na związki ale się nie mogą pokochac pomimo, że oboje są samotni i obojgu jest im z tą samotnością źle

To wcale nie jest dziwne, o ile masz wiecej niz 10 lat.....To ze ludzie maja podobne poglady nie rowna sie temu, ze te dwie osoby sie pokochaja. Ludzie czesto kochaja z wzajemnoscia osoby o zupelnie odmiennym od ich samych swiatopogladzie. Choc jak sie juz jest razem, to latwiej jest jak sie tem swiatopoglad ma zbiezny. Ale zeby byc razem, lub sie pokochac, to nie wystarczy.....

osoby od siebie innej,można najwyżej jej pożądać.To nie jest miłość.

Patrzac w lustro potrafimy sie ze soba zaprzyjaznic ,ale takze patrzac glebiej za cos znienawidzic swoje odbicie...moze dlatego,ze sa kroplami wody nie potrafia sie pokochac,nie uzupelniaja siebie a tylko powielaja .