Jutro skończę 17 lat i nie miałam jeszcze chłopaka.

W zasadzie nie chodzi mi o to, że boję sie, że nigdy nie będę nikogo miała bo jestem brzydka itp. Nie uważam sie za brzydką, nie jestem pieknością, ale daleko mi też do brzydoty (chociaż wiadomo, różne są gusta). Nie martwi mnie nawet to, że nie mam chłopaka, po prostu wydaje mi sie , że problem tkwi we mnie i nie wiem jak go rozwiązac. Jestem dosyc niesmiała w stosunku do chłopaków, nie umiem normalnie z nimi rozmawiac, bo od razu zapala mi sie czerwona lampka 'On na ciebie leci, moze cos z tego będzie' i wtedy blokuję się i przestaję byc naturalna. Nie umiem nad tym zapanowac. Umiem pogadac z chlopakami ale w zasadzie tylko w grupie, jak nie jesteśmy sam na sam. To nie jest tak, ze jestem jakąś skrytą szarą myszką - w szkole mam normalnie znajomych, koleżanki i możnaby powiedziec ze jestem duszą towarzystwa. Ale w moim przypadu zawsze klasa dzielila sie na 'meska' i 'zenska'. W 'zenskiej' naturalnie jestem duszą towarzystwa. Boję sie swojego wyolbrzymiania, bo kiedy jakis chlopak chce do mnie zagadac, to mimo tego ze mam duzo zainteresowan, duzo tematow to po prostu niesmialosc mnie blokuje i jak najszybciej koncze rozmowe. Jak ktos na mnie spojrzy i widze ze szuka kontaktu wzrokowego, od razu spuszczam wzrok, nie czuje sie pewnie i udaje ze nic nie widze. To jest chore. Poza tym, muszę przyznac ze mam kilka kompleksow, o ktorych myslę. Inni tego nie zauwazaja i mysla ze przesadzam, ale one rowniez mnie blokują, bo zdaje sobie sprawe ze faceci caly czas oceniają. Nie biore pod uwage tego ze oni rowniez nie sa idealni i maja jakies swoje zmory ;[ Kurczę, pomóżcie mi jak zmienic punkt widzenia, otworzyc sie na innych...

spoko tutaj sa 40 letnie prawiczkinapewno ci cos madrego doradza :D

Ja za to lubię męskie towarzystwo i czuję się wtedy jak ryba w wodzie :D Dziewczyn nie lubię, bo są wredne i zazdrosne i potrafią tak obsmarować dupsko, tylko dlatego, że mają mniejsze powodzenie lub jego brak mogę ew. się spotakć z dziewczyną na wspólne zakupy, ploteczki itp. ale dłuuuuuugie przyjaznie odpadają :)

"bo sa wredne i zazdrosne..powodzenia brak " dziwisz sie im ?:D

ja w wieku 17 lat tez nie miałam chłopaka, co wiecej, nawet sie nie całowałam z nikim! ale zaraz po urodzinach zaczęłam nadrabiać zaległości i to w bardzo szybkim tempie :D