Czujecie, że macie po co żyć? Myślicie, że będzie jeszcze

dobrze albo już Wasze życie jest ok??

Hmm... wszyscy za darmo kochani, zaradni, wierzący w siebie, mający poukładane życie- tzw. wygrańcy.

owszem, moje życie jest ok i nie mam zamiaru z niego rezygnować

ale niby czemu za darmo? na wszystko sobie ciezko zapracowałam!!!!

Ewa, a Ty masz 33 lata juz od 5 lat ?:D

Cię miłością bezwarunkową, w ogóle byłaś kochana przez nich, to nie piernicz, że zapracowałaś na to :o Bzdury!

akurat z rodzicami nie utrzymuje kontaktów, pochodze z patologicznej rodziny. Ale jestem dorosla i nie wiem, jakie na chwile obecna ma to znaczenie? było, minelo. Mówiac o miłosci, mam na mysli milosc partnera. Moje obecne zycie. Na wszystko to pracuję. Nie jestem cudem natury wokól ktorego wszyscy skaczą. Normalna kobietą, która musi cos dac, aby otrzymac. Jakies pytania?

A czy Twoi rodzice sprawili, że na starcie byłaś osobą skrajnie nieśmiałą, skrytą, wycofaną, pozbawioną dziecięcej spontaniczności? Druga rzecz- czyli nie było tak źle ;) skoro dało się przynajmniej zerwać kontakty...

co więcej uwazam ze zycie w szerszym kontekscie jest bez sensu i ja osobiscie wolalabym sie nigdy nie urodzic

uwierz że przezyłam piekło i dzieki swojej wytrwałości zerwałam te kontakty. mojej siostrze sie to nie udalo i jest taka, jak opisujesz - zero wiary w siebie, lek przed całym swiatem, nie umie nic zrobic, fobia spoleczna itp itd I uwazam to za moja ciezka pracę, ze sie nie dalam, że kazdego dnia powtarzalam sobie: wytrwam. Ze przemoc fizyczna a zwłaszcza psychiczna (o wiele gorsza) mnie nie zlamaly - to tylko moja zasługa. Ze tuz po zdanej maturze uciekłam do duzego miasta na drugim koncu polski ze stową w kieszeni i sie tu ustawiłam - to tez moja zasługa, mojego uporu. Wiec nie gadaj, że takie rzeczy ma sie z doopy. Na wszystko sami pracujemy - wlasnym uporem

Wybacz, ale to Ty gadasz bzdury... Wiem co piszę. Moja "matka" miała fioła na punkcie tego, żeby mieć córkę (mnie), a NIENAWIDZIŁA mnie (nadal nie życzy mi dobrze) i jeszcze bezczelnie chce mieć kontakt ze mną na siłę. Jeden z jej tekstów do mnie: "Ja wiem, że Ty mnie nienawidzisz, ale nie możesz mi zabronić kontaktów z Tobą" (jakoś tak). Jak pilnuje suka, żebym tylko była nieszczęśliwa. W te wakacje uczyłam się hiszpańskiego... moja stara na początku zastanawiała się po co? Później przez przypadek zauważyła, że czytam na kafe topik: "Polacy za granicą- gdzie mieszkacie", już jej nie pasowało... dodam, że dwa dni później (jak przyszła z pracy) powiedziała mi: "Oglądałam w pracy ceny mieszkań w Hiszpanii. Pomyślałam sobie, że moglibyśmy sprzedać mieszkania w Polsce i tam zamieszkać". Taka suka, która nie chce się odwalić. A Ty mi tu próbujesz wmówić, że żeby zerwać kontakty wystarczy zgoda jednej strony? Mało życia znasz. P.S. Dodam, że moja stara doprowadziła do tego, że wiele osób się ode mnie odwróciło, a jeszcze wcześniej miały normalny stosunek do mnie. Domyslam się też, że nie byłaś nieśmiała, bo nikt Cię do tego nie doprowadził. Podtrzymuję, że poczucie bycia kochanym i akceptowanym dostaje się zwykle za darmo.

mamy, mamy rodziny a ty nie ?

ale po co z nia mieszkasz? nie mam ochoty sie tu uzewnetrzniac i pisac, jak toksyczna byla moja. Ja sie wyprowadziłam, czemu Ty tego nie zrobisz? wyprowadz sie daleko, nie odbieraj telefonow. To proste.

masz 2 najlepsze mozliwosci: 1. Jak masz choc troche zaoszczedzonej kasy - wyjedź gdzies daleko, najlepiej do duzego miasta (łatwo o prace). Ja wyjechalam, w 3 dni znalazłam robotę (wykładanie towaru, 5zł/h) dzieki której mialam chociaż co jesc i mogłam szukac lepszej. Za 2 tygodnie pracowalam juz gdzie indziej za nieco lepsze pieniadze, dorabialam sobie roznymi sposobami. Zamieszkalam na poczatku w oblesnym mieszkaniu z innymi dziewczynami-studentkami, po paru miesiacach - gdzie indziej, we wlasnym pokoju. 2. Jedx za granice. Problem mieszkania odpadnie (bo czesto pracodawca zapewnia, jesli sa to organizowane wyjazdy - popytajk w biurach posrednictwa pracy). Kontakt urwany, a jak wracasz, masz kase i mozesz spokojniej realizowac pkt1.

Niestety to nie jest proste w dzisiejszym, chorym świecie. Zamierzam uciec, tylko, że ona mnie może znaleźć przez internet (tego nikt nie kontroluje), prywatnych detektywów i Bog jeden wie, co sobie wzmysli. Mam pare planow odnosnie tego problemu ale nie wiem czy wypala i na jak dlugo. Po prostu moj los jest niepewny przez nia.

taaaa tłumacz sie czym chcesz, a w rezultacie nic nie rób. Ja juz stad spadam i tak zaraz ktos napisze, że zm yslam, albo że nie znam zycia, tak wiec bye bye

Jesli znasz lepiej moja matke niz ja, to gratuluje. No comment... I niczym sie nie tlumaczylam :o madralinska

Czuję że już nie będzie dobrze...